Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opatowie działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.08.2006 r. (data wpływu: 28.08.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego, postanawia uznać stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.

W dniu 28.08.2006 r. do Urzędu Skarbowego w Opatowie wpłynął wniosek o udzielenie informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. W przedstawionym piśmie zwrócił się podatnik z pytaniem - czy podatnik prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obsługi i naprawy pojazdów samochodowych i usług kierowania pojazdami mechanicznymi może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów diety z tytułu podróży służbowych na terenie kraju i poza jego granicami . We wniosku przedstawił podatnik następujący stan faktyczny: - od 2000 prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług z zakresu obsługi samochodów, posiada niezbędne uprawnienia i firma z którą współpracuje zleca prace polegające na kierowaniu pojazdem ciężarowym na trasie wskazanej przez zleceniodawcę. Wnioskodawca poinformował, że nie posiada własnego środka transportu.

Zdaniem wnioskodawcy przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowych, zarówno na obszarze kraju , jak i poza jego granicami stanowią, iż przedsiębiorca, który udał się w podróż służbową krajową lub zagraniczną, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów diety z tytułu podróży służbowej w tej samej wysokości i na takich samych zasadach, jakie przysługują pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej i ma prawo do zaliczenia do kosztów diety z tytułu podróży służbowych.

Urząd Skarbowy biorąc pod uwagę stan prawny oraz przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny oparł się na przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy . Art. 23 ustawy nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika.

Art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wartości diet z tytułu podróży służbowej osób, prowadzących działalność gospodarczą i osób współpracujących. w części przekraczającej wysokości diet przysługującym pracownikom, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Przepis ten oznacza, że osoby prowadzące działalność gospodarczą mają prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów wartości diet związanych z własnymi podróżami służbowymi oraz osób współpracujących w wysokości nie przekraczającej wysokość diet określonych dla pracowników. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku ustalenie, czy osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą odbywa podróż służbową. W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą podróżą służbową nie jest każda podróż., tylko taka podróż , która jest odbywana poza stałym miejscem jej prowadzenia. Stałe wykonywanie różnych zadań w różnych miejscowościach w ramach prowadzonej działalności nie mieści się w zakresie pojęcia podróży służbowej ponieważ świadczenie usług transportowych w ramach wykonywanej działalności stanowi istotę tej działalności i podatnikowi w tym wypadku nie przysługuje dieta.

Prowadzona przez Pana działalność w zakresie usług kierowania obcym pojazdem w kraju i poza jego granicami nie ma stałego miejsca, miejsce świadczenia usług jest zmienne: zmienność ta wynika z samego charakteru świadczonych usług. Wykonywanie usług kierowania pojazdem w uzgodnionym przez strony miejscu, obszarze, nie rodzi uprawnień do świadczeń przysługujących z tytułu podróży służbowych dla właściciela firmy. Jeżeli w umowie nie jest określone stałe miejsce wykonywania usługi, to wyjazdy w ramach wykonywanej przez Pana działalności gospodarczej nie są podróżami służbowymi i brak jest podstaw do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wartości diet w myśl cyt. wyżej przepisów art. 23 ust. 1 pkt. 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji powyższego, podatnikowi świadczącemu usługi kierowcy nie przysługuje prawo zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, diet z tytułu podróży służbowych. Kosztem uzyskania przychodów w pełnej wysokości będą inne poniesione przez podatnika wydatki t.j. opłaty za pobyt w hotelu, opłaty za przejazd płatną autostradą i.t.p. Wydatek ten musi być poniesiony w ramach prowadzonej działalności i w celu uzyskania przychodu. Poniesiony wydatek powinien być także prawidłowo udokumentowany.