POSTANOWIENIE Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005r, Nr 8, poz. 60 ze zmianami) po rozpatrzeniu wniosku XXX, z dnia 21.05.2005r (data wpływu do tut. urzędu) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów art. 19 ust. 13 pkt 9 i ust. 19, art. 27 ust. 1, ust. 3 i ust. 4, art. 106 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami), § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zm.) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe pod warunkiem, że faktura wystawiana jest przed ogłoszeniem przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej.

UzasadnieniePodany we wniosku stan faktyczny jest następujący: XXX Sp. z o.o. jest stroną transakcji dzierżawy elementów deskowań systemu XXX, gdzie wydzierżawiającym jest podmiot niemiecki, XXX GmbH. Waluta transakcji EURO. Nabyta usługa stanowi dla jednostki koszt uzyskania przychodu. XXX Sp. z o.o. jest stroną transakcji dzierżawy elementów deskowań systemu XXX, gdzie wydzierżawiającym jest podmiot niemiecki, XXX GmbH. Waluta transakcji EURO. Transakcja zostanie opisana na konkretnym przykładzie zakupu usług dzierżawy, na podstawie wystawionego RECHNUNG-NR 51904744 z dnia 05.03.2007r. w wartości 8.494,41 EURO.Przedmiotem dokumentowanej transakcji jest zakup usług dzierżawy elementów deskowań systemu XXX.

Pytanie Wnioskodawcy:Pytanie dotyczy stosowania kursu walut obcych z tytułu rozliczenia transakcji zakupu usług dzierżawy elementów deskowań systemu XXX z Niemiec. Waluta transakcji EURO.

Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny tego stanu faktycznego:Zgodnie z art. 15 ust l Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych z późn. zm. koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.Zgodnie z art. 15 ust 4e Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych z późn. zm. „za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszt rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów".Zgodnie z art. 15a ust 7 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych z późn. zm. „za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności."Zgodnie z § 37 ust 1. Rozporządzenia Ministra Finansów z kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z późn. zm. kwoty wyrażone w walucie obcej wykazane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia z zastrzeżeniem ust.2 i 3.Zgodnie z § 37 ust 2. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z późn. zm. w przypadku, gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.Zdaniem Spółki zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych faktura może zostać przeliczona po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, gdyż jest to ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień poniesienia kosztu, w zakresie rozliczenia wartości poniesionego kosztu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - po kursie z dnia wystawienia faktury wewnętrznej (data wystawienia faktury wewnętrznej zgodna z datą powstania obowiązku podatkowego w imporcie usług), gdyż jest to kurs ogłoszony i opublikowany w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia importu usług, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami) przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych m.in. w art. 27 ust. 3, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Zatem, przez import usług rozumie się usługi spełniające łącznie następujące warunki:

1)usługodawcą jest podatnik mający siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium Polski, niezależnie od tego czy na terenie Wspólnoty, czy też poza jej terytorium;2)usługobiorcą jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju, zobowiązana do rozliczenia w swoim kraju podatku od towarów i usług; 3)usługodawca nie rozliczył w Polsce podatku należnego z tytułu wykonywania usługi na rzecz usługobiorcy z Polski; 4)usługobiorca jest zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu usługi wykonywanej przez usługodawcę - w przypadkach określonych w art. 27 ust. 3 ww. ustawy, czyli świadczenia usług niematerialnych wymienionych w art. 27 ust. 4 na rzecz usługobiorcy - podatnika, o którym mowa w art. 15, posiadającego siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka jest stroną transakcji dzierżawy elementów deskowań, gdzie wydzierżawiającym jest podmiot niemiecki.Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Jednakże w przypadkach określonych w art. 27 ust. 3 ustawy, czyli świadczenia usług niematerialnych wymienionych w art. 27 ust. 4 na rzecz usługobiorców – osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Stosownie do art. 27 ust. 4 przepis ust. 3 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług stosuje się między innymi do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;

Tym samym miejscem świadczenia w/w usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania, czyli w omawianym przypadku terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W świetle powyższych ustaleń, oraz przytoczonych przepisów art. 27 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) za słuszne zatem należy uznać stanowisko podatnika, z którego wynika, że miejscem świadczenia opisanych usług jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, tj. w tym przypadku terytorium RP. Mając na uwadze powyższe ustalenia, stwierdzić należy, ze nabywane przez Spółkę usługi stanowią dla Spółki, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług import usług. W związku z powyższym, w opisanym w zapytaniu stanie faktycznym Spółka, jako usługobiorca tych usług zobowiązana rozliczyć podatek należny z tytułu importu usług, bowiem zgodnie z art. 17 ust. l pkt 4 w/w ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Zgodnie z treścią art. 106 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, jeżeli na fakturach wykazywane są kwoty w walutach obcych, z uwzględnieniem przepisów w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego. W § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zm.) uregulowano sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, w sytuacji, gdy kwoty te wykazywane są w walutach obcych. W ust. 1 i 2 § 37 cyt. rozporządzenia postanowiono, że kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza sie na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia. W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.W przypadku nie wystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio- ust. 3 § 37 ww rozporządzenia.Zgodnie z ust. 4 w/w paragrafu przepisy ust. 1-3 stosuje się do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług.Należy zauważyć, że w ust. 4 wyraźnie wskazano, iż przeliczane są kwoty wykazane na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, nie zaś kwoty wykazane na fakturze wewnętrznej. Zatem nieuzasadnione i sprzeczne – nie tylko z wykładnią językową – ale również funkcjonalną i celowościową byłoby dokonywanie przeliczenia kwot wykazywanych w walucie obcej na złote na dzień wystawienia faktury wewnętrznej. Z uwagi na powyższe za prawidłowe należy uznać dokonanie przeliczenia kwot wykazanych w walutach obcych na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego w imporcie usług. Termin powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy (m. in. najmu) Spółka powinna określić na podstawie art. 19 ust. 19 w związku z art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy tj. z chwilą dokonania zapłaty całości lub części należności nie później niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze. Zgodnie z § 8 w zw. z § 2 uchwały nr 51/2002 Zarządu Narodowego Banku Polskiego z dnia 23 września 2002 r. w sprawie sposobu wyliczania i ogłaszania bieżących kursów walut obcych (Dz. Urz. NBP nr 14, poz. 39 ze zm.) bieżące kursy średnie walut wymienialnych i jednostka rozrachunkowa Międzynarodowego Funduszu Walutowego XDR (SDR) wyliczane są na godzinę 11:00 i ogłaszane w dniu wyliczenia w serwisach informacyjnych: Reuters, Telerate, Bloomberg, telegazecie TVP1, na stronie internetowej NBP i w oddziałach NBP. Mając powyższe na uwadze za dopuszczalne uznać należy w przypadku wystawienia faktury w walucie obcej przed wyliczeniem i ogłoszeniem przez NBP średniego kursu wymiany waluty na dany dzień, zastosowanie - stosownie do § 37 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - kursu wymiany ostatnio wyliczonego i ogłoszonego. Biorąc powyższe pod uwagę postanawia się jak w sentencji.

Pouczenie1.Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.2.Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu zmiany lub uchylenia.3.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wniesione, za pośrednictwem organu wydającego postanowienie, w terminie 7-miu dni, licząc od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej)