POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Lubelskiego Urzędu Skarbowego po rozpatrzeniu pisemnego wniosku bez znaku z dnia 24.03.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 28.03.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w sprawie sposobu rozliczania podatku w odniesieniu do towarów (gadżetów) wytwarzanych inną metodą niż poligraficzna załączanych do sprzedawanych czasopism - informuje, że stanowisko Spółki wyrażone w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.03.2006 r. do Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek Spółki o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej w indywidualnej sprawie w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wydawania i sprzedaży czasopism. W celu uatrakcyjnienia oferty Spółka dołącza do sprzedawanych pism różnego rodzaju towary, które są wytwarzane innymi metodami niż poligraficzna (dalej gadżety).
Gadżety dołączane są do czasopism w oparciu o kilka schematów. Spółka sama nabywa określone gadżety i dołącza je do sprzedawanych czasopism. W tej sytuacji, gadżety rozpowszechniane są przez Spółkę we własnym imieniu i na własny rachunek.
Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób, którym przekazywane są gadżety.
Gadżety dołączane są jedynie do pewnej części nakładu (tzw. nakład dzielony).
W przypadku nakładu dzielonego, część danego numeru czasopisma jest sprzedawana z dołączonym gadżetem, natomiast reszta nakładu sprzedawana jest bez dodatków w postaci gadżetów. Spółka stosuje wówczas różne ceny dla sprzedawanych czasopism w zależności od tego, czy jest do niego dołączony gadżet. Cena czasopisma z gadżetem jest wyższa od ceny czasopisma bez gadżetu. Co do zasady jednak, różnica w cenie nie odzwierciedla ceny nabycia lub kosztu wytworzenia gadżetu i nie stanowi wynagrodzenia za gadżet. Różnica w cenie ustalana jest indywidualnie w każdym przypadku (dla danego nakładu) i zależy głównie od celu marketingowego, jaki ma spełniać załączony gadżet. Najważniejsze znaczenie dla ustalenia poziomu ceny z dołączonym gadżetem ma atrakcyjność pisma. Analiza danych finansowych wskazuje, że nie można wykazać jednorodnego związku między różnicą w cenie różnych wariantów nakładu, a kosztami nabycia gadżetu. Zdarzają się zarówno sytuacje, gdy koszt nabycia gadżetu przekracza różnicę w cenie wersji z gadżetem i bez oraz sytuacje, gdy różnica w cenie poszczególnych wariantów nakładu jest wyższa od ceny nabycia gadżetu.
Spółka dostawę czasopism opodatkowuje stawką podatku VAT w wysokości 7%, niezależnie od tego czy do danego egzemplarza jest dołączany gadżet (przy założeniu przesłanek wynikających z załącznika nr 3 poz. 49 ustawy o VAT).

Wnioskujący pyta w jaki sposób powinien rozliczać podatek od towarów i usług w odniesieniu do towarów wytwarzanych innych metodą niż poligraficzna, załączanych do sprzedawanych czasopism? Pytanie Spółki dotyczy stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 czerwca 2005 r.

Spółka stoi na stanowisku, że:
1) sprzedaż czasopism, bez względu na to, czy z załączonym gadżetem, czy bez, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z załącznikiem nr 3 poz. 49 ustawy o VAT przy spełnieniu warunków tam określonych, według stawki właściwej dla czasopism (7%). Podstawę opodatkowania stanowi kwota należna z tytułu sprzedaży czasopisma, z gadżetem lub bez niego, pomniejszona o kwotę należnego podatku;
2) dołączanie gadżetów stanowi nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzoną działalnością (przedsiębiorstwem);
3) w przypadku, gdy gadżety spełniają definicję prezentu o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, dołączenie ich do czasopism nie stanowi zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od wykazania związku z prowadzonym przedsiębiorstwem;
4) w przypadku, gdy gadżety nie spełniają definicji prezentu o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, dołączenie ich do czasopism stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach określonych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, jeśli jest dokonane na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem;
5) podatek naliczony związany z nabyciem gadżetów podlega odliczeniu jako związany z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu (służące zwiększeniu sprzedaży czasopism), przy założeniu spełnienia pozostałych wymogów odliczenia;
6) cena nabycia lub koszt wytworzenia, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT (kwota 5 zł.) nie obejmuje podatku naliczonego VAT w zakresie w jakim podlega on odliczeniu.

W oparciu o przedstawiony przez Podatnika stan faktyczny tut. Organ wyjaśnia:
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Jak wynika z Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wyrób pod nazwą „zestaw wydawniczy” (czasopismo + gadżet) nie został wyodrębniony.
Zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (...). Pod pozycją 49 ww. załącznika zostały wymienione gazety, magazyny, czasopisma- oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.
W świetle powyższego uznać należy, że zarówno czasopismo jak i dołączane do niego „gadżety” są towarami.

Sprzedaż (dostawa) czasopism wymienionych pod poz. 49 załącznika nr 3 do ustawy podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7%, niezależnie od tego czy do poszczególnych egzemplarzy dołączono gadżet czy też nie.
Natomiast dodawane nieodpłatnie do czasopism gadżety, w zależności od okoliczności faktycznych mogą być wyłączone z opodatkowania lub w przypadku, gdy nie spełniają warunków określonych w art. 7 ust. 4 ww. ustawy, podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla danego wyrobu, jako towar odrębny od sprzedawanego towaru podstawowego (czasopisma).

Podstawą opodatkowania, zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 1 cyt. ustawy jest obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. (...).
Z definicji zawartej w art. 7 ust. 1 i 2 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez dostawę rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub części.
Powyższe czynności traktuje się jak czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi czynnościami w całości lub w części.
Jednakże w myśl ust. 3 cytowanego art. 7 (w brzmieniu obowiązującym od 01.06.2005 r.), zmienionym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756), unormowań ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3 zgodnie z art. 7 ust. 4 tejże ustawy rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:
1) o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2) których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.
W świetle powyższych unormowań należy stwierdzić, że dla potrzeb podatku od towarów i usług za odpłatną dostawę towarów uważa się również przekazanie bez wynagrodzenia przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w formie prezentów (darowizn) przekraczających małą wartość (określoną w art. 7 ust. 4) oraz nie mających statusu próbek (określonych w art. 7 ust. 7) na cele wiążące się bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.
Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania gadżetów (towarów) dodawanych do gazet uzależnione jest zatem od tego, czy towary te wyczerpują przesłanki, pozwalające uznać je za prezenty o małej wartości lub próbki. Opodatkowaniu podlegać będzie zatem przekazanie przez podatnika towarów wskazanych powyżej, niebedących prezentami o małej wartości lub próbkami, pod warunkiem, że podatek naliczony w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem podlegał odliczeniu.
W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 (przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem), podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy cena nabycia nie istnieje, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy tych towarów (art. 29 ust. 10 cyt. ustawy).

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji „jednostkowej ceny nabycia”, w związku z tym właściwe jest odwołanie się do stosownych regulacji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
W świetle powyższych uregulowań należy przyjąć, że jednostkową ceną nabycia, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy o VAT jest kwota należna sprzedawcy pomniejszona o podatek od towarów i usług, w zakresie w jakim podlega on odliczeniu.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy- do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 i art. 239 Ordynacji podatkowej).