Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po dokonaniu weryfikacji wydanego na wniosek postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 25 lipca 2005r. Nr III-1/415-27/05 dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

• postanawia się z urzędu zmienić to postanowienie.

U z a s a d n i e n i e

Pismem z dnia 17 maja 2005r. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2004r. inwestor wypłacił Podatnikowi karę umowną z tytułu nieterminowego wydania lokalu mieszkalnego wraz z garażem. Kara została wyliczona i wypłacona zgodnie z umową o wybudowanie lokalu mieszkalnego.

Zdaniem Podatnika przedmiotowa kara jest odszkodowaniem wynikającym z przepisów Kodeksu cywilnego i zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega zwolnieniu z opodatkowania.

Postanowieniem z dnia 25 lipca 2005r. Nr III-1/415-27/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego w nim stanu faktycznego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia stwierdza, co następuje:

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2004r.- opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art.21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z pewnymi zastrzeżeniami, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.

W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są inne źródła, za które uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Wskazany przez ustawodawcę w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera on bowiem jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do innych źródeł.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art.11 ust.1 tej ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że inwestor przekroczył przewidziany w umowie o wybudowanie lokalu mieszkalnego termin oddania tego lokalu i garażu. Zgodnie z zawartą umową w tej sytuacji zobowiązany był do wypłacenia kary umownej za zwłokę.

Kara umowna jako instytucja prawa cywilnego wskazana została w art. 483 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym strony mogą zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991r. wolne od podatku dochodowego - z pewnymi wyjątkami - są otrzymane odszkodowania, jeśli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Kara umowna (wbrew stanowisku Naczelnika Urzędu Skarbowego zawartym w postanowieniu wskazanym na wstępie) nie została objęta katalogiem zwolnień przedmiotowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991r. Kara umowna nie jest bowiem odszkodowaniem, którego wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów ustaw lub z przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Gdyby intencją ustawodawcy było zwolnienie tego rodzaju przychodów, to znalazłoby to odzwierciedlenie w cytowanym przepisie, zwłaszcza, że pojęciem kary umownej posługuje się ustawodawca np. w art. 14 ust. 2 pkt 4, czy art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy.

W tym stanie faktycznym i prawnym sprawy należy stwierdzić, iż kwota kary umownej wypłacona Podatnikowi za nieterminowe oddanie lokalu mieszkalnego wraz z garażem stanowi dochód Podatnika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec stwierdzenia, iż w przedmiotowej sprawie zaszły przesłanki określone w treści art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej postanowił jak w sentencji.