P O S T A N O W I E NI E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8 poz. 60 z poźn. zm.) stwierdzam, że stanowisko Przedsiębiorstwa przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii przekazywania płatności w walucie obcej oraz różnic kursowych powstających przy płatnościach dokonywanych w walutach obcych w świetle art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z poźń. zm.) jest n i e prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 7 marca 2006 r. podatnik wystąpił z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego Przedsiębiorstwo (A) dokonuje sprzedaży wytworzonych przez siebie produktów kontrahentowi niemieckiemu (N) , który na zasadzie przekazu , o którym mowa w art.9211 Kodeksu Cywilnego dokonuje zapłaty- reguluje zobowiązania wobec Przedsiębiorstwa na konto Spółki trzeciej- Polskiego podmiotu (P) wobec, którego Przedsiębiorstwo (A) ma zobowiązania z tytułu zakupionych towarów.

W wyniku takiego działania niemiecka spółka (N) wpłaca na konto podmiotu polskiego (P) kwotę , która powoduje redukcję zobowiązania Przedsiębiorstwa (A) względem polskiego podmiotu- kontrahenta Spółki (P) . Dla potrzeb rozliczenia należności i zobowiązań , Spółka (A) oraz jej kontrahent polski (P) przyjęły kurs kupna waluty stosowany przez bank, z którego usług korzysta ten kontrahent (P) obowiązujący w dniu wpływu w/w kwoty na rachunek bankowy podmiotu polskiego

W wyniku takiego działania przeliczenie 240.000,00 Euro na złotówki dało kwotę 850.000,00 zł, gdzie do przychodów w dniu wystawienia faktury zarachowano kwotę 912.000,00 zł., a zobowiązanie Przedsiębiorstwa (A) wobec podmiotu polskiego (P) zostało zredukowane o 850.000,00 zł.

W związku z tym Przedsiębiorstwo (A) pyta jaki wpływ na przychody Spółki , a w konsekwencji na zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych mają opisane zdarzenia. Zdaniem Spółki na podstawie art.12 ust.3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych różnicę pomiędzy przychodem zarachowanym, a kwotą uzyskaną z tytułu dokonanej zapłaty przez kontrahenta niemieckiego (N) na rachunek podmiotu polskiego (P) należy ująć jako zmniejszenie przychodu zarachowanego przez (A ) w chwili wystawienia faktury –dokonania sprzedaży kontrahentowi niemieckiemu.

Oceniając przedstawione przez podatnika stanowisko w sprawie stwierdzam co następuje:W sprawie będącej przedmiotem zapytania maja zastosowanie : art.12 ust.1 pkt 1,art.12 ust.2, art., art.12 ust.3, art.15 ust.1, art.15 ust.1a ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych( Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm.). Zgodnie z art.12 ust.1 pkt 1 w/w ustawy przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art.12 ust.2 w/w ustawy przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Zgodnie z art.12 ust.3 cytowanej ustawy, jeżeli przychody związane z działalnością gospodarczą wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Gdy kurs walut z dnia uzyskania przychodu i dnia faktycznego otrzymania jest różny ,to powstają różnice kursowe, o które koryguje się przychód w następujący sposób:- gdy kurs waluty z dnia uzyskania przychodu jest niższy od kursu z dnia faktycznego otrzymania ( zapłaty) , przychód ulega podwyższeniu o wynikłą różnicę kursową,- w sytuacji odwrotnej, przychód ulga zmniejszeniu o wysokość tych różnic.Podobnie mechanizm ten działa po stronie kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią art.15 ust.1 w/w ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt , oraz z zastosowania średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Jak wynika z powyższego , przyjęcie przez ustawodawcę takiego mechanizmu wyliczania różnic kursowych, miało na celu umożliwić podatnikom- w sytuacji obowiązku rejestrowania w księgach rachunkowych operacji gospodarczych w walucie polskiej – urealnienie przychodów i kosztów o niezależne od podatnika skutki wynikłe z wahań kursów waluty, w której dokonywane są operacje gospodarcze.

W piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 19.12 2002r. , nr PB4/KGK/8214-2292-335/02 zawarto stanowisko, że uregulowany ustawą- przedstawiony sposób liczenia różnic kursowych , mający wpływ na ostateczne ukształtowanie wysokości przychodów i kosztów w rachunku podatkowym , dotyczy jedynie różnic kursowych zrealizowanych, co wynika z treści art.12 ust.1 pkt 1 ustawy ( otrzymane różnice kursowe). W przypadku opisanym przez Spółkę dochodzi do przejęcia zobowiązania przez osoby trzecie – inną Spółkę, która dokonuje zapłaty , a przez to realizuje umowę dokonując faktycznych transferów pieniężnych za pośrednictwem banku.

Przyjęcie przekazu jest czynnością prawna abstrakcyjną, która powoduje powstanie zobowiązania oderwanego od przyczyny – zwykle gospodarczej, uzasadniającej powstanie stosunku między stronami i dokonanie w ich ramach świadczenia. Konstrukcja przekazu , o której mowa w art.9211 KC upraszcza wykonanie zobowiązania w sytuacji, gdy określony podmiot jest zobowiązany do pewnego świadczenia wobec drugiego podmiotu, a jednocześnie uprawnionym do pewnego świadczenia od trzeciego podmiotu jak to ma miejsce w przypadku Spółki.Konstrukcja przekazu, łączy trzy strony ( trójkąt ), musi być wyraźnie odróżniona od podstawowych ( wewnętrznych ) stosunków między tymi stronami, na jakie przekaz się nakłada i służy im w ten sposób, że jego realizacja wywiera skutki prawne w tych stosunkach.

Mają one z reguły charakter kauzalny. Tak więc:- stosunek waluty- istniejący między przekazującym a odbiorcą przekazu- obejmuje on dług przekazującego wobec odbiorcy przekazu,- stosunek pokrycia- między przekazującym a przekazanym, obejmujący dług przekazanego wobec przekazującego.Relacje między przekazanym a odbiorcą przekazu, w ramach której ma zostać spełnione świadczenie, nazywa się stosunkiem zapłaty. Należy więc uznać, iż w opisanym przez Spółkę przypadku następuje zwolnienie dłużnika Spółki z długu za zgodą wierzyciela.Nie wynika z tego, iż został spełniony wymóg fizycznej zapłaty przez Spółkę, co czyni nieuprawnionym zastosowanie przez Spółkę dyspozycji art.15 ust.1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Choć stosowana przez Spółkę forma zapłaty doprowadza w konsekwencji do realizacji zobowiązań i należności, to nie można uznać , iż jest ona związana z finansowymi operacjami skutkującymi- w ujęciu kasowym- utratą lub wzrostem wartości waluty. Taka forma rozliczeń między podmiotami wyłącza powstanie różnic kursowych dla celów podatkowych.Przy tego rodzaju rozliczeniach przeprowadzanych w ciągu roku obrotowego właściwym przelicznikiem stosowanym do zaliczeń jest kurs walut, na jaką opiewają rachunki i po jakim kursie w momencie wprowadzenia do ksiąg należności czy zobowiązań ustalono ich wartość. Przy tych rozliczeniach nie powstają – ani ujemne, ani dodatnie różnice kursowe, wpływające na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym stanowisko Spółki wyrażone w piśmie jest nieprawidłowe. Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiąże organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.