PD.423-32/06
Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
PD.423-32/06
Data
2006.06.14
Referencje
Autor
Lubelski Urząd Skarbowy
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Pobór podatku --> Osoby prawne jako płatnicy
Słowa kluczowe
amortyzacja
emisja
gaz płynny
koszty uzyskania przychodów
podatek dochodowy od osób prawnych
prawo nabyte
przychód
Pytanie podatnika
P O S T A N O W I E NI E Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm. ) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego jest nieprawidłowe. U Z A S A D N I E N I E W dniu 24.03.2006r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych( pismo Spółki znak FKR/129/2006 z dnia 20.03.2006r. ) Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego: Na podstawie ustawy z dnia 22 grudnia 2004 roku o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz.U. Nr 281 poz. 2784) Spółka. nabyła prawa do emisji gazów. Prawa te podlegają odpisom amortyzacyjnym i umorzeniowym równoległe do wykorzystania lub sprzedaży tych praw. Zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych prawa takie nie są zalicza do podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych. Spółka pyta, kiedy nabyte prawa można zaliczyć do kosztu uzyskania przychodu:– w momencie nabycia praw (w wysokości kwoty nabytych praw), niezależnie od dokonanychpłatności, stopniowo do wysokości odpisów amortyzacyjnych/wykorzystania, sprzedaży, umorzenia niewykorzystanych praw.Spółka informuje, iż na kolejne lata okresu rozliczeniowego (pierwszy okres rozliczeniowy obejmuje 3 lata (2005 - 2007, następne - okresy 5-letnie) podmiotom prowadzącym instalacje w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62/2001 z późniejszymi zmianami) przyznawane są prawa do emisji, za które podmioty nie wnoszą żadnej opłaty Zgodnie z ustawą o rachunkowości przyznane prawado emisji ujęte są jako rozliczenia międzyokresowe przychodów, których kwoty zwiększają stopniowo pozostałe przychody operacyjne równolegle do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od tych praw”. Spółka prosi o zajęcie stanowiska w kwestii, jak należy traktować przychód i koszt dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Zdaniem Spółki prawa nabyte stanowią koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych tj. w momencie ich nabycia i w pełnej wysokości niezależnie od dokonywanych płatności. Przyznane nieodpłatnie prawa do emisji gazów nie stanowią przychodu i kosztu podatkowego. Ustosunkowując się do przedstawionych wyżej kwestii, stwierdza się co następuje: Zagadnienie obowiązku ponoszenia opłaty za przyznane uprawnienia do emisji uregulowane zostało w art. 25 ustawy z dnia 22 grudnia 2004r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji ( Dz. U. Nr 281, poz. 2784 ), z którego wynika, że obowiązek ten ciąży na podmiocie, któremu przyznano uprawnienia do emisji.W przypadku uiszczenia tej opłaty ( do której zgodnie z art. 25 ust.4 stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.-Ordynacja podatkowa), prowadzący instalację nie ponosi w pierwszym roku okresu rozliczeniowego, opłat za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001r.- Prawo ochrony środowiska ( Dz. U. Nr 62, poz. 627 z późn. zm. ) za wprowadzanie do powietrza substancji, na których emisję uzyskał uprawnienia do emisji. Stosownie do postanowień art. 26 ust.1 ustawy z 22 grudnia 2004r. „przyznane dla instalacji uprawnienia do emisji na dany rok okresu rozliczeniowego mogą być:1) wykorzystane na własne potrzeby prowadzącego instalację, odpowiadające rzeczywistej emisji danej substancji do powietrza;2) sprzedawane;3) wykorzystane w następnych latach okresu rozliczeniowego lub w następnym okresie rozliczeniowym”. Zagadnienie nabycia praw do emisji gazów nie zostało szczegółowo uregulowane w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz 654 z późn. zm. ) - nie zostało również zaliczone do wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu tej ustawy. Stanowi ono niewątpliwie kategorię kosztu, wynikającego z ustawowego uregulowania i związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wydatku na nabycie prawa do emisji gazów nie można powiązać bezpośrednio i funkcjonalnie z określonym przychodem uzyskanym przez Spółkę.Wobec braku możliwości przypisania do konkretnego przychodu w danym roku podatkowym, stanowi on koszt pośredni związany z działalnością gospodarczą. Jednym z warunków uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów jest jego poniesienie, przez co rozumieć należy przekazanie środków z konta Spółki na właściwy rachunek.Wynika to z samej definicji kosztów zawartej w art.15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r.o podatku dochodowym od osób prawnych. Wobec powyższego skoro wydatków Spółki na nabycie prawa do emisji gazów nie można przypisać do przychodów z konkretnym miesiącem to taki koszt należy rozliczyć metodą kasową- czyli w momencie zapłaty. Za przyznane na kolejne lata prawa do emisji gazów ( wykorzystywane na własne potrzeby) podmioty prowadzące instalacje, w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska nie wnoszą żadnej opłaty. Skoro takie uregulowanie zostało zawarte przepisem ustawowym z zakresu ochrony środowiska to brak odpłatności nie może stanowić przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym. Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiąże organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego otrzymania. Referencje
|