P O S T A N O W I E NI E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm. ) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 07.04.2006 r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego Jednostka w celu nieprzerwanego świadczenia usług wodociągowych polegających na ujmowaniu wody z ujęć oraz jej dystrybucji systemem sieciowym zleciła opracowanie "Koncepcji rozwoju wodociągowego miasta Lublin". Przygotowane przez podmiot zewnętrzny opracowanie obejmuje diagnozę stanu istniejącego oraz wariantowe koncepcje kierunków rozwoju systemu wodociągowego miasta. Powyższe zbieżne jest z kierunkami rozwoju miasta, prognozami demograficznymi i urbanizacyjnymi. Opracowanie powyższe obejmuje projektowanie rozwiązań w zakresie udoskonalania systemu zaopatrzenia miasta w wodę w okresie perspektywicznym do 2020 r. Ma ono na celu zdobycie wiedzy na temat potrzebnych działań technologicznych dla przygotowania systemu wodociągowego utrzymywanego przez Spółkę do zapewnienia mozliwości świadczenia i rozwoju usług w przyszłości.

Pytanie Spółki brzmi: "czy poniesione koszty związane z opracowaniem ww. Koncepcji należy zakwalifikować jako koszty prac rozwojowych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych , czy też uznać je za koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia ?".

Zdaniem Spółki - w/w koszty związane z opracowaniem ww. Koncepcji stanowią koszty prac rozwojowych, które Spółka wykorzysta na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, na jej podstawie podejmie decyzję o rozwoju infrastruktury wodociągowej, oraz pokryje je spodziewanymi przychodami ze sprzedaży świadczonych usług.

Ustosunkowując się do przedstawionych wyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Nakłady na prace rozwojowe tworzą jedną z kategorii wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16b ust.2 pkt 3 zalicza się koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli: a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, orazb) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, orazc) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

Przepisy prawa podatkowego nie regulują rodzaju prac zaliczanych do prac rozwojowych. Aby przybliżyć tę kategorię wartości niematerialnych i prawnych można sięgnąć do ustawowej definicji, która jest zawarta w art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. nr 238, poz. 2390; ostatnia zmiana w Dz. U. z 2005 r. nr 179, poz. 1484). Zgodnie z tą definicją prace rozwojowe, to prace wykorzystujące dotychczasową wiedzę, prowadzone w celu wytworzenia nowych lub udoskonalenia istniejących materiałów, wyrobów, urządzeń, usług, procesów, systemów lub metod.

Prace rozwojowe mogą być przeprowadzone we własnym zakresie lub przez wyspecjalizowany podmiot na zlecenie zainteresowanego przedsiębiorcy. W przypadku poniesienia wydatków na prace rozwojowe, które zakończyły się wynikiem negatywnym, wydatków poniesionych na nie nie zalicza się do wartości niematerialnych i prawnych. Stanowią one w całości koszty uzyskania przychodów. Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 30 stycznia 1996 r., nr PO 3/MD-722-446a/95 wyjaśniło, że jeżeli realizowane prace rozwojowe nie mogą i nie będą przez podatnika wykorzystane do produkcji nowych produktów lub technologii (tzn. nie kwalifikują się do prac rozwojowych w rozumieniu powołanych przepisów) i wpływają na ogólny wynik przychodów, to wówczas wydatki poniesione na ten cel stanowią bezpośrednio koszty uzyskania przychodów. W przypadku wydatków na prace rozwojowe zakończone wynikiem negatywnym, wydatki te (niezaliczane do wartości niematerialnych i prawnych) są kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Prace rozwojowe mogą być przeprowadzone we własnym zakresie lub przez wyspecjalizowany podmiot na zlecenie zainteresowanego przedsiębiorcy. W przypadku poniesienia wydatków na prace rozwojowe, które zakończyły się wynikiem negatywnym, wydatków poniesionych na nie nie zalicza się do wartości niematerialnych i prawnych. Stanowią one w całości koszty uzyskania przychodów. Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 30 stycznia 1996 r., nr PO 3/MD-722-446a/95 wyjaśniło, że jeżeli realizowane prace rozwojowe nie mogą i nie będą przez podatnika wykorzystane do produkcji nowych produktów lub technologii (tzn. nie kwalifikują się do prac rozwojowych w rozumieniu powołanych przepisów) i wpływają na ogólny wynik przychodów, to wówczas wydatki poniesione na ten cel stanowią bezpośrednio koszty uzyskania przychodów. W przypadku wydatków na prace rozwojowe zakończone wynikiem negatywnym, wydatki te (niezaliczane do wartości niematerialnych i prawnych) są kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiąże organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.