Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Tryb. uznaje stanowisko przedstawione przez podatnika w indywidualnej sprawie we wniosku złożonym 30.03.2006r. (uzupełnionym 19.06.2006r.) odnośnie uznania za koszt uzyskania przychodu i zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatku na zakup wyposażenia, który został pokryty środkami z Powiatowego Urzędu Pracy - za prawidłowe.

Przepis art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, iż stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14a § 4 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W dniu 30.03.2006 r. (uzupełnionym 19.06.2006r.) podatnik złożył do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie przedstawiając następujący stan faktyczny.

We wniosku podatnik podał, iż na podstawie umowy o przyznanie środków na podjęcie działalności gospodarczej, zawartej pomiędzy Starostą Powiatu Piotrkowskiego w dniu 15.09.2005r. z aneksm z dnia 17.10.2005r. otrzymał środki w kwocie 11.590 zł na podjęcie działalności gospodarczej. Środki te przyznane były przez Powiatowy Urząd Pracy na podstawie następujących przepisów:

1) ustawy z dnia 20 kwietnia o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99 poz. 1001),

2) rozporządzenia MGiP z dnia 31.08.2004r w sprawie warunków i trybu refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia, doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej i refundowania kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa oraz wymiaru dopuszczalnej pomocy (Dz. U. Nr 197, poz. 2018),

3) ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r o postępowaniu o pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291),

4) rozporządzenia Komisji (WE) Nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001r w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis.

Podatnik wyjaśnił też, iż otrzymane środki z Powiatowego Urzędu Pracy przeznaczył:

1) kwotę 5.271,44 zł na zakup spawarki o wartości brutto 6.431,16 zł,

2) kwotę 4.929,81 zł na zakup sprężarki o wartości brutto 6.014,37 zł,

3) pozostałą kwotę 1.388,75 zł (11.590 zł- 5.271,44 zł - 4.929,81 zł) przeznaczył na zakup wyposażenia (giętarki) o wartości brutto 2.331,82 zł (cena poniżej 3.500 zł).

W związku z powyższym podatnik skierował następujące zapytania.

1. Czy uzyskane środki z PUP na podjęcie działalności gospodarczej przez osobę bezrobotną podlegają wpisowi do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

2. Czy wydatek poniesiony na zakup wyposażenia, pokryty środkami z PUP stanowi koszt uzyskania przychodu i musi być ewidencjonowany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

3. Czy wydatki na zakup wyżej wymienionych środków trwałych podatnik będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu i w jaki sposób jednorazowo czy w postaci odpisów amortyzacyjnych naliczanych od ich nabycia. Czy też w przypadku dokonywania odpisów amortyzacyjnych będzie miał zastosowanie przepis art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niniejszym postanowieniem tut. organ rozpatruje wniosek podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej zapytania czy wydatek poniesiony na zakup wyposażenia, pokryty środkami z PUP stanowi koszt uzyskania przychodu i musi być ewidencjonowany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Wniosek o interpretację w części dotyczącej pozostałych zapytań tut. organ rozpatrzył odrębnymi postanowieniami.

Stanowisko podatnika jest następujące:

Wydatek poniesiony na zakup wyposażenia stanowi koszt uzyskania przychodu oraz musi być ewidencjonowany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, ponieważ wydatek ten podatnik poniósł w celu uzyskania przychodu i nie jest on wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko tut. organu jest następujące:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

A zatem wydatek poniesiony przez podatnika stanowi koszt uzyskania przychodu jeżeli:

- pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,

- nie został wymieniony przez ustawodawcę w art. 23 w/w ustawy.

Środki przyznane bezrobotnemu pod rygorem ich zwrotu muszą być wykorzystane do utworzenia i rozpoczęcia działalności gospodarczej, a więc przyczyniają się do powstania źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116 i 122.

Przepis ten znajduje jednak zastosowanie gdy wydatki zostały pokryte ze środków unijnych.

W świetle w/w uregulowań wydatki poniesione na zakup wyposażenia sfinansowane ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy stanowią koszt uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wydatek ten został poniesiony bowiem w celu osiągnięcia przychodów z działalności gospodarczej i nie podlega wyłączeniu na podstawie art. 23 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy wydatki związane z zakupem wyposażenia o ile zostały sfinansowane ze środków Funduszu Pracy uzyskanych na podjęcie działalności gospodarczej stanowią koszt uzyskania przychodów i podlegają zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Stanowisko podatnika odnośnie uznania za koszt uzyskania przychodu i zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatku na zakup wyposażenia, który został pokryty środkami z Powiatowego Urzędu Pracy tut. organ uznaje za prawidłowe.

W myśl art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy. Jednocześnie tut. organ informuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji.