POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r Nr 8 poz. 60ze zm.) w odpowiedzi na pisemny wniosek podatnika o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Gostyninie po wnikliwej analizie własnego stanowiska wnioskodawcy, który uważa , że wartość refundacji otrzymanej na zakup środków trwałych nie stanowi przychodu do opodatkowania . Jednocześnie odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tychże środków trwałych , w części odpowiadającej kwocie przyznanej refundacji , nie stanowią kosztów podatkowych zgodnie z art.23 ust.1 pkt. 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych / t. j. z 2000r Dz. U. Nr 14 poz.176 ze zm. / postanawiauznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika że , podatnik zamierza zakupić środki trwałe w celu zorganizowania czterech nowych stanowisk pracy dla bezrobotnych. Zakupione środki trwałe częściowo będą refundowane ze środków Funduszu Pracy. Refundacja nastąpi po uprzednim dokonaniu zakupu przez firmę podatnika i przedłożenia faktur do Powiatowego Urzędu Pracy. Zdaniem podatnika wartość refundacji otrzymanej na zakup środków trwałych nie stanowi przychodu do opodatkowania . Jednocześnie odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tychże środków trwałych , w części odpowiadającej kwocie przyznanej refundacji , nie stanowią kosztów podatkowych zgodnie z art.23 ust.1 pkt. 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych / t. j. z 2000r Dz. U. Nr 14 poz.176 ze zm. / .

Zgodnie z art. 14 ust.2 pkt. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje , subwencje , dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków , z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem , zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych , od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Treść powyższego przepisu wskazuje , że dotacje , subwencje , dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych , od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych , nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Natomiast na podstawie art.23 ust.1 pkt. 45 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych według zasad określonych w art.22a-22o tejże ustawy , od tej części wydatków , która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych , odliczonych od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Treść powyższego przepisu wskazuje , że w poczet kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości początkowej środka trwałego , która zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Niniejsze postanowienie dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jeżeli jednak wnioskodawca zastosuje się do niej, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej jego zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia niniejszego postanowienia, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Niniejsza interpretacja - zgodnie z art. 14b § 2 ww. ustawy - jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia stronie. Zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej za pośrednictwem tut. organu podatkowego. Zgodnie z art. 1 ust 1 pkt a oraz art. 9 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (tj.: Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532), zażalenie i załączniki do zażalenia podlegają opłacie skarbowej wg stawki: 5 zł od zażalenia, 50 gr od załącznika do zażalenia.