P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23.09.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 27.09.2005 r.) uzupełnionego pismem z dnia 24.10.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko dot. zasad amortyzacji środków trwałych (budynków, budowli) przyjętych do używania na podstawie umowy leasingu finansowego jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Po analizie stanu faktycznego tut. organ podatkowy uznał, że podatnik jest uprawniony do złożenia wniosku o wydanie interpretacji, a w tej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka zawarła umowę leasingu finansowego. Umowa została zawarta na okres 15 lat. Przedmiotem umowy leasingu są m. in. środki trwałe (budynki i budowle) ponownie wprowadzone do ewidencji środków trwałych i środki trwałe po raz pierwszy wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Podatnik zwrócił się m. in. z zapytaniem czy stanowisko spółki w sprawie zasad naliczania amortyzacji i zaliczania do kosztów uzyskania przychodów dla środków trwałych ponownie wprowadzonych do ewidencji oraz dla środków trwałych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 16 i ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych z zastrzeżeniem art. 16 j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.
Stanowisko podatnika, iż odpisów amortyzacyjnych środków trwałych ponownie wprowadzonych do ewidencji należy dokonywać przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych jest prawidłowe.
Natomiast art. 16j ust. 1 pkt 3 cyt. wyżej o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że podatnicy z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż dla budynków (lokali ) i budowli - 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten może być krótszy niż 36 miesięcy.
Należy jednakże zaznaczyć, że taki sposób ustalenia indywidualnych stawek amortyzacji dotyczy tylko i wyłącznie używanych lub ulepszonych środków trwałych.
W myśl art. 16 j ust. 3 w/w ustawy środki trwałe uznaje się za:
1) używane jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
2) ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Przy spełnieniu w/w warunków spółka ma prawo do amortyzacji w/g indywidualnej stawki. Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.
Nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej).