POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze działając na podstawie art.!4a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 4 października 2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku od towarów i usług stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik korzystając z przejazdów płatną autostradą, otrzymuje dowody zapłaty za przejazd (paragony fiskalne) zawierające Nr identyfikacji podatkowej sprzedawcy, Nr fiskalny i Nr wydruku, datę i godzinę wystawienia, kwotę należności wraz z podatkiem oraz kwotę podatku.

Do chwili złożenia wniosku nie dokonywano odliczeń podatku VAT z ww. dowodów zapłaty , uznając, że paragony obejmujące 1/2 opłaty za przejazd dotyczą trasy krótszej niż 50 km, a więc nie mogą być traktowane jako faktury VAT.

Zwracając się z zapytaniem czy prezentowany sposób postępowania jest prawidłowy, firma we wniosku reprezentuje stanowisko, że przysługuje je prawo do odliczenia podatku naliczonego z dowodów zapłaty za przejazdy płatnymi autostradami.

Do opisanego stanu faktycznego ma zastosowanie przepis § 20 pkt 4 Rozp. Min. Fin.z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798).

Stosownie do tego przepisu za fakturę uznaje się również dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, jeżeli zawierają następujące dane :

a) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
b) numer kolejny i datę wystawienia,
c) nazwę autostrady, za przejazd którą pobierana jest opłata,
d) kwotę należności wraz z podatkiem,
e) kwotę podatku.

Jak wynika z powyższego przepisu - prawo do odliczenia podatku naliczonego z dowodu zapłaty za przejazd płatną autostradą uzależnione jest jedynie od tego czy dowód ten zawiera dane określone w punkcie 4 lit.a - e, nie ma tu natomiast znaczenia długość trasy przejazdu.

Odległość taryfowa nie mniejsza niż 50 km to jeden z elementów wymienionych w § 20 ust. 1 ww. rozporządzenia, dotyczącym uznania za fakturę biletu jednorazowego wydawanego przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób.

Powyższa interpretacja:

- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,

- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcyorgany podatkowe i organy kontroli skarbowej.

W dacie wydania przedmiotowego postanowienia, w stosunku do podatnika nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.