Wnioskiem z dnia 14 lutego 2006 roku Przedsiębiorstwo zwróciło się z prośbą o udzielenie pisemnej informacji w zakresie ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów wykazywanych w informacji PIT-11 za 2005 rok, w sytuacji gdy za 2005 rok wypłaconych zostało 11 wynagrodzeń, wynagrodzenie za miesiąc grudzień wypłacono w styczniu 2006 roku. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym w Jednostce w trakcie roku podatkowego faktycznie dokonano 11 wypłat i 11 poborów zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. W związku z tym powstała wątpliwość, czy w informacji PIT-11 za 2005 rok dla pracowników, którzy przepracowali cały 2005 rok wykazać koszty uzyskania przychodów za 12 miesięcy, czy też za 11 miesięcy. Zdaniem wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodu w informacji PIT-11 za 2005 rok winny być wykazane za 11 miesięcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 cyt. wyżej ustawy. W niektórych przypadkach ustawodawca jednakże w inny sposób określa koszty uzyskania przychodów. Dotyczy to w szczególności kosztów określonych w sposób zryczałtowany. W sposób zryczałtowany ustawodawca określił koszty uzyskania przychodu ze stosunku pracy i ze stosunków pokrewnych. Istotą pracowniczych kosztów uzyskania przychodu jest to, że są one należne, a zarazem limitowane, zarówno w okresach miesięcznych, jak i w okresie rocznym. Jest to związane przede wszystkim z faktem, że przychody ze stosunku pracy zazwyczaj mają charakter właśnie miesięczny. Koszty uzyskania przychodu w określonej przepisami prawa wysokości należą się pracownikowi w związku z uzyskaniem przychodu ze stosunku pracy, stosunku służbowego, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej. Koszty uzyskania przychodu należą się pracownikowi, jeżeli uzyskał on w danym miesiącu przychód. Przychodami ze stosunku pracy są wyłącznie kwoty otrzymane lub postawione do dyspozycji pracownika. Jeżeli zatem pracownik nie otrzymał przychodu, choćby był on należny, to nie ma podstaw do uwzględnienia w tym miesiącu pracowniczych kosztów uzyskania przychodu. Powyższe nie oznacza jednak, że pracownik nie będzie miał prawa do uwzględnienia kosztów za wszystkie miesiące, w których świadczył pracę. Koszty te za dany miesiąc będą mogły być jednak uwzględnione dopiero w zeznaniu rocznym. W myśl art. 22 ust. 2 ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku, gdy:
1. podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227 zł,
2. podatnik uzyskuje równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy - nie mogą przekroczyć łącznie 1.840,77 zł za rok podatkowy,
3. miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127,82 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533,84 zł,
4. podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - nie może przekroczyć łącznie 2.300,94 zł za rok podatkowy.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnicy zobowiązani są przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu informację PIT-11/8B, w której w kwocie kosztów uzyskania przychodów wykazuje się koszty faktycznie uwzględnione przez płatnika przy poborze zaliczek na podatek. Zatem w informacji PIT-11/8B sporządzanej dla pracownika należy wykazać koszty uzyskania przychodów w wysokości faktycznie potrąconej od przychodów, tj., jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, za 11 miesięcy 2005 roku przy przepracowaniu przez pracownika 12 miesięcy 2005 roku (jak wyżej wskazano pracownik sam w zeznaniu podatkowym ma prawo do wykazania kosztów za 12 miesięcy).

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.