Interpretacja Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu
1473/389/WD/423/118/05/JL
z 5 stycznia 2006 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
1473/389/WD/423/118/05/JL
Data
2006.01.05
Autor
Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
likwidacja
środek trwały
Pytanie podatnika
Interpretacja przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w przypadku: fizycznej likwidacji środków trwałych (sprzedaży, złomowania, zburzenia); strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych w związku z wycofaniem się z produkcji części wyrobów na skutek nieopłacalności i innych przyczyn; ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem nieczynnych wydziałów produkcyjnych w związku z zaprzestaniem produkcji chemikalii - do czasu ich likwidacji.
POSTANOWIENIE Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r Nr. 8, poz. 60 z p.zm.), po rozpatrzeniu wniosku z października 2005r XXX Sp z.o.o żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w przypadku:
- Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza że: stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe. UZASADNIENIE Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika: Do kwietnia 2004r. Spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie m.in. produkcji: środków leczniczych, pasz dla zwierząt, substancji czynnych, sprzedaży hurtowej i detalicznej w/w produktów. W związku z restrukturyzacją firmy i nieopłacalnością dalszej produkcji chemikaliów podjęto decyzję o zaprzestaniu wytwarzania tych wyrobów pozostawiając podstawową działalność bez zmian. Stąd w 2004r dokonano odpisu aktualizacyjnego części środków trwałych związanych z produkcją chemikaliów, dotyczył on przede wszystkim budynków budowli, w których odbywał się proces produkcyjny. Łączna wartość odpisu aktualizującego budynków i budowli wynosiła 5 mln zł na koniec roku 2004r. Tę kwotę spółka wyłączyła z kosztów uzyskania przychodów za 2004r a także podatek od nieruchomości dotyczący tych budynków i budowli. Pozostałe środki trwałe t.j.: maszyny i urządzenia służące produkcji chemikaliów były przez Spółkę amortyzowane, ale odpisy te nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów. W lipcu 2005 roku część budynków została fizycznie zlikwidowana tzn. rozebrana lub wyburzona. Budynki te nie nadawały się do dalszego ich wykorzystywania ze względu na wysokie ich skażenie. Łączna wartość zlikwidowanych fizycznie budynków wynosi 113 tyś zł. Jeżeli chodzi o maszyny i urządzenia, to Spółka planuje ich sprzedaż, a jeżeli nie będzie zainteresowania nabyciem tych maszyn dokona ich fizycznej likwidacji. Dodatkowo spółka ponosi koszty utrzymania nieczynnych wydziałów, które to wyłączane są z kosztów uzyskania przychodów. W związku z tym Spółka pyta:
Zdaniem Spółki:
Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółki - Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu wyjaśnia co następuje: Przepis art. 16 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r Nr. 54, póz. 654 ze zm) stanowi, że jakkolwiek wydatki na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych nie są kosztem uzyskania przychodu w dacie ich nabycia, to jednak wspomniane wydatki zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami i pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16 h ust. 1 pkt. 1 są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych, bez względu na czas ich poniesienia. Z kolei art. 16 h ust. 1 pkt. 1 tej ustawy wskazuje okres, w którym podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych. Podjęcie decyzji o likwidacji środków trwałych skutkuje wycofaniem ich z użytkowania. Postawienie w myśl wymienionego przepisu, nie w pełni umorzonego środka trwałego w stan likwidacji powoduje zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zdarzenie to miało miejsce. W zdaniu ostatnim art. 16 h ust. 1 pkt. 1 wymienionej ustawy określone zostało, iż suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. W sumie tych odpisów amortyzacyjnych mieszczą się także te, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 ustawy. Nie należy tych odpisów łączyć z ustalonymi dla celów bilansowych. W przypadku sprzedaży złomu pochodzącego z likwidowanego środka trwałego, wartość tego złomu zwiększa przychody do opodatkowania. Postawienie środka trwałego w stan likwidacji skutkuje zaprzestaniem dokonywania odpisów amortyzacyjnych począwszy od następnego miesiąca po tym zdarzeniu. Pojęcie likwidacji środka trwałego nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej. Przyjąć należy, że chodzi nie tylko o fizyczne unicestwienie danego środka, ale także o jego wycofanie z ewidencji, np: w wyniku sprzedaży albo darowizny. W przypadku likwidacji środka trwałego rozstrzygnięcie kwestii czy nieumorzona wartość likwidowanego składnika majątku stanowi koszt uzyskania przychodu zależy od przyczyny likwidacji tegoż środka. Likwidacja może być bowiem przeprowadzana z różnych powodów. W zależności od rodzaju i charakteru przyczyny likwidacji - inny jest sposób rozliczenia kosztów. Strata powstała w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego jest kosztem uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym środek ten fizycznie zlikwidowano, a nie w roku, w którym został postawiony w stan likwidacji, pod warunkiem że nie nastąpiła zmiana rodzaju działalności. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt.6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie wypełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Ustawodawca nie zdefiniował w ustawie podatkowej, na czym polega zmiana rodzajów działalności. Dlatego w tym zakresie należy posiłkować się Europejską bądź Polską Klasyfikacją Działalności, według których za jednostki rodzaju działalności uważa się części przedsiębiorstwa, jeżeli są one związane z realizacją działalności, którą charakteryzuje rodzaj produkowanych wyrobów lub zastosowany zasadniczo identyczny proces produkcyjny. Jeżeli nie ulega zmianie rodzaj produkowanych wyrobów czy świadczonych usług w sposób zasadniczy, nie ulega zmianie proces produkcyjny, to nie można mówić o zmianie rodzaju działalności. W przypadku działalności gospodarczej Spółki - produkcja chemikaliów organicznych podstawowych pozostałych sklasyfikowana jest w PKD pod symbolem 24.14 w tym samym dziale co produkcja leków i preparatów farmaceutycznych 24.42 i produkcja podstawowych substancji farmaceutycznych 24.41. Dział 24. w/g PKD to zbiorowość grupowań rodzajów działalności. Zaprzestanie więc produkcji chemikaliów sklasyfikowanej w PKD pod symbolem 24.14 jest zaprzestaniem jednego z rodzajów działalności w dziale 24., a nie zmianą rodzaju działalności. W ocenie organu podatkowego likwidacja środków trwałych zgodnie z sytuacją przedstawioną w piśmie Spółki dotyczyła zakończenia wytwarzania jednego rodzaju produkowanych wyrobów (produkcji chemikaliów) z uwagi na nieopłacalność ekonomiczną i nie wpłynęła ona ma zmianę podstawowego rodzaju działalności gospodarczej. Likwidacja środków trwałych w takim przypadku nie jest efektem zmiany rodzaju działalności w rozumieniu art. 16 ust. l pkt. 6 updop. Dlatego straty z tytułu likwidacji środków trwałych w tym niezamortyzowana część ich wartości początkowej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym środki te fizycznie zlikwidowano. Warunki kwalifikujące dany wydatek do grupy kosztów uzyskania przychodów określone zostały w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl tego przepisu kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem taksatywnie wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami takimi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami jak i pozostające w związku pośrednim, o ile zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów. Wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża podatnika. Koszty utrzymania nieczynnych wydziałów produkcyjnych, w których zaprzestano produkcji chemikaliów jak oświetlenie, ogrzewanie, ochrona itp do czasu likwidacji wszystkich środków trwałych lub innego zagospodarowania tych wydziałów - mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile spełniają wyżej wymienione warunki. W konkretnym przypadku spółki - koszty utrzymania nieczynnych wydziałów produkcyjnych związane z oświetleniem, ogrzewaniem i ochroną w szczególności, jeżeli te wydziały nie są wyodrębnione organizacyjnie w całym kompleksie zabudowań - można uznać za gospodarczo uzasadnione, które w sposób pośredni wpływają nie tylko na zabezpieczenie mienia ale na zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Reasumując powyższe okoliczności faktyczne i prawne orzeczono jak w sentencji postanowienia. Pouczenie
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.