POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 4 w związku z art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 15.09.2005 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu Skarbowego w dniu 19.09.2005r. i uzupełnione w dniach 06.10.2005r. i 11.10.2005r.).

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, iż w okresie pomiędzy 1 stycznia 2001r. i 26 marca 2002r. (dalej: Okres Korekty) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej XXX dokonywała zakupów, które obciążone były podatkiem VAT. W części przypadków nabywane towary i usługi stanowiły środki trwałe (dalej "ŚT") lub wartości niematerialne i prawne (dalej: "WNIP") w rozumieniu ustawy o p.d.o.p.W Okresie Korekty dla celów rozliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych jednocześnie ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną z opodatkowania oraz czynnościami nie podlegającymi opodatkowaniu, Spółka uwzględniała w wartości sprzedaży ogółem, o której mowa w art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz.50, "Ustawa o VAT"), kwoty otrzymane z tytułu udzielenia licencji (sublicencji) do oprogramowania komputerowego. W związku z wątpliwościami, czy postępowanie takie było prawidłowe w świetle obowiązujących wówczas przepisów o VAT Spółka rozważa wyłączenie przedmiotowych kwot z wartości sprzedaży ogółem w rozumieniu art. 20 ust. 3 ustawy o VAT poprzez złożenie korekt deklaracji podatkowych VAT - 7 za poszczególne miesiące w Okresie Korekty. Konsekwencją tych korekt byłoby zwiększenie współczynnika wartości sprzedaży opodatkowanej w wartości sprzedaży ogółem, a poprzez to wykazanie wyższych kwot podatku naliczonego podlegającego odliczeniu za poszczególne miesiące. W związku z tym Spółka rozważa jednocześnie wystąpienie o zwrot nadpłaty za poszczególne miesiące w Okresie Korekty.Naliczony podatek VAT, który nie był odliczony ze względu na zastosowanie współczynnika sprzedaży, XXX zaliczała do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o p.d.o.p. (dalej: "KUP") lub wartości początkowej ŚT i WNIP.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy w sytuacji, gdy XXX w Okresie Korekty odliczała VAT naliczony w wysokości niższej, niż była uprawniona (wskutek stosowania współczynnika sprzedaży w zaniżonej wysokości), a kwoty nie odliczonego VAT naliczonego zaliczała do kosztów uzyskania przychodów, Spółka właściwie interpretuje art. 12 ust. 1 pkt. 4f oraz art. 12 ust. 4 pkt. 6 ustawy o p.d.o.p jako nakazujące jej rozpoznanie kwot zwrotu nadpłaty w podatku VAT jako przychodu podatkowego, a w konsekwencji wykluczające konieczność korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów za Okres Korekty, w tym pomniejszenie wartości początkowych ŚT i WNIP oraz odpisów amortyzacyjnych?,

2. W sytuacji, gdy odpowiedź na pytanie "1" jest twierdząca, to czy prawidłowym jest stanowisko, że XXX powinna rozpoznać kwoty zwrotu nadpłaty w podatku VAT jako przychód podatkowy w momencie faktycznego otrzymania/ uzyskania możliwości rzeczywistego dysponowania tymi kwotami, a nie w momencie złożenia wniosku o stwierdzenia nadpłaty oraz skorygowanych deklaracji VAT - 7?.

Zdaniem Spółki ewentualny zwrot nadpłaty w podatku VAT skutkujący przyznaniem XXX określonych sum odpowiadających kwotom podatku naliczonego uznanego uprzednio przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów spowoduje konieczność rozpoznania tych kwot przez XXX jako przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji nie wystąpi konieczność korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów za Okres Korekty, w tym pomniejszanie wartości początkowych ŚT i WNIP oraz odpisów amortyzacyjnych.W opinii Podatnika obowiązek rozpoznania kwoty nadpłaty podatku VAT jako przychodu podatkowego powstaje w momencie, w którym kwota ta zostanie Spółce faktycznie przekazana (tj. otrzymana przez XXX lub pozostawiona do jej dyspozycji). Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu w momencie złożenia do organu podatkowego wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz skorygowania deklaracji VAT - 7.

Naczelnik Drugiego MUS po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami, uznając za prawidłowe stanowisko Podatnika informuje, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt. 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 54 z 2000. poz.654 ze zm.) przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest w szczególności w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Ze stanowiska Wnioskodawcy wynika, iż naliczony podatek VAT, który nie był odliczony w "Okresie Korekty" (wskutek stosowania współczynnika sprzedaży w zaniżonej wysokości) XXX zaliczała do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o p.d.o.p. lub wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Nie będzie w tym przypadku miało zatem zastosowania ograniczenie wynikające z art. 12 ust. 4 pkt. 6 w/w ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się: zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów - gdyż Spółka naliczony podatek VAT zaliczyła uprzednio do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt. 46 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego MUS uznając stanowisko Spółki za prawidłowe wyjaśnia, iż na podstawie art. 12 ust. 4f ustawy o p.d.o.p. Spółka będzie miała prawo zaliczyć ewentualną kwotę zwróconej nadpłaty w podatku od towarów i usług VAT - do przychodów podatkowych, gdyż kwota ta była uprzednio zaliczona przez Podatnika do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt. 46 lit. a w/w ustawy.

Tym samym nie zachodzi konieczność korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów za "Okres Korekty", w tym pomniejszania wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem organu podatkowego zwrócone kwoty podatku VAT powinny być rozpoznane jako przychód podatkowy w momencie ich faktycznego otrzymania przez Spółkę - zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt. 1 ustawy o p.d.o.p., który stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W powyższym przypadku nie można bowiem traktować zwrotu ewentualnej nadpłaty w podatku VAT jako przychodu należnego związanego z działalnością gospodarczą ani przychodu powstającego w chwili złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Powyższa interpretacja nie odnosi się do oceny stwierdzenia lub odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług VAT.

W zakresie podatku od towarów i usług VAT Naczelnik Drugiego MUS wydał odrębne postanowienie Nr 1472/RPP1/443-720/2005/PS z dnia 15.12.2005r.

Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelnik Drugiego MUS uznaje stanowisko Spółki za prawidłowe i postanawia jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej - t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.)