INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2012r. (data wpływu 11 czerwca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 września 2012r. (data wpływu 18 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku VAT oraz w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2012r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku VAT oraz w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 września 2012r. (data wpływu 18 września 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 3 września 2012r. znak IBPP2/443-562/12/IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi w Polsce pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą S. Wnioskodawca posiada od 2012r. w Polsce miejsce zamieszkania i jest tym samym traktowany jako osoba posiadająca nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Działalność Wnioskodawcy obejmuje przede wszystkim świadczenie usług zaklasyfikowanych zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności Gospodarczej pod nr 64.99.Z – pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych. W ramach prowadzonej działalności świadczone mogą być również usługi klasyfikowane jako 66.19.Z – pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych oraz 85.59.B pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Przeważającą działalnością wykonywaną przez Wnioskodawcę jest pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych.

Powyższe usługi Wnioskodawca świadczy wyłącznie na rzecz zagranicznych kontrahentów mających siedziby bądź miejsca zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej (podmioty z krajów trzecich). Usługi te polegają na wyszukiwaniu najkorzystniejszych dla inwestorów transakcji i inwestowaniu na amerykańskich giełdach papierów wartościowych (USGPW) w oparciu o metodę Day trading. Metoda ta polega na tym, że grający na USGPW (w tym przypadku Wnioskodawca) dokonuje od kilku do kilkuset transakcji dziennie, zakupów i sprzedaży akcji określonej spółki, czyli:

• w trakcie jednej sesji giełdowej kupuje i sprzedaje akcje tej spółki oraz
• w trakcie jednej sesji giełdowej sprzedaje i odkupuje akcje tej spółki.
  
  

Wnioskodawca świadczy usługi na podstawie bieżących zleceń (nie została zawarta żadna umowa pisemna w zakresie świadczenia przedmiotowych usług) z kontrahentami, którzy udostępniają mu swój kapitał niezbędny do realizacji transakcji na USGPW.

Wnioskodawca nie prowadzi rachunków rozliczeniowych na rzecz inwestorów, na których zapisywałby i przechowywał informacje o posiadanych przez klientów instrumentach finansowych oraz o transakcjach na tych instrumentach. Wnioskodawca nie zajmuje się udzielaniem porad na temat inwestowania na USGPW. Świadczone przez niego usługi finansowe polegają wyłącznie na inwestowaniu na USGPW, przy jednoczesnym zachowaniu samodzielności decyzyjnej odnośnie rentowności danych transakcji. Po przekazaniu środków do dyspozycji Wnioskodawcy, środki te pozostają w jego dyspozycji i to on samodzielnie podejmuje decyzje o dalszym inwestowaniu powierzonych mu aktywów oraz o zamknięciu określonych pozycji w dowolnym, uznanym za korzystny momencie.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczonych usług stanowi kwota prowizji wyliczania w oparciu o określony procent zrealizowanych przez niego zysków na danych operacjach, których przedmiotem są papiery wartościowe. Wynagrodzenie jest obliczane i wypłacane po zakończeniu danego miesiąca. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku VAT w Polsce.

W uzupełnieniu z dnia 12 września 2012r. dodatkowo wyjaśniono:

Poza świadczeniem opisanych we wniosku usług w oparciu o metodę Day tradingu Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności gospodarczej w Polsce, w tym w szczególności, nie wykonuje czynności, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT w kraju.

Wg najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, akcje, będąc papierami wartościowymi, stanowią instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 3 pkt 1 lit. a tej ustawy. Zgodnie z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego działalność Wnioskodawcy polega natomiast na wyszukiwaniu najkorzystniejszych dla inwestorów transakcji i inwestowaniu na amerykańskich giełdach papierów wartościowych w oparciu o metodę Day trading.

Aktualnie wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce oraz nie odlicza podatku naliczonego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Tym niemniej, ponieważ usługi Day tradingu to jedyna wykonywana działalność, w wypadku, w którym rejestracja na potrzeby VAT okazałaby się konieczna, gdyż działalność ta zostałaby zakwalifikowana jako objętą systemem opodatkowania VAT a obroty realizowane przez Wnioskodawcę nie pozwoliłyby na zwolnienie od opodatkowania na podstawie art. 113 ustawy VAT, Wnioskodawca uważa, że wszelkie zakupy dotyczące jego działalności gospodarczej będą związane z tymi usługami.

W konsekwencji powyższego należy przyjąć, że Wnioskodawca będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających związek realizowanych zakupów ze sprzedażą usług Day trading. Dokumentami tymi będą faktury zakupu, rejestry sprzedaży i zakupu VAT oraz inne dokumenty potwierdzające związek podatku naliczonego podlegającego odliczeniu ze świadczonymi usługami Day trading.

Świadczone usługi Day tradingu nie spełniają definicji zarządzania sformułowanej w art. 43 ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. We wniosku o interpretację wskazano, że świadczone usługi Day tradingu należy zakwalifikować jako usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi, zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Jak wskazano we wniosku, opisane w nim usługi dotyczą akcji spółek notowanych na amerykańskich giełdach papierów wartościowych. Akcje te nie odzwierciedlających żadnych praw i udziałów odzwierciedlających:

1. tytuł prawny do towarów;
2. tytuł własności nieruchomości;
3. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
4. udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;
5. prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca ma obowiązek rejestracji na potrzeby VAT w Polsce...
2. Czy w przypadku dokonania rejestracji na podatek VAT Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabywanych towarów i usług, wykorzystywanych do świadczenia usług opisanych w stanie faktycznym...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on obowiązku rejestracji na podatek VAT w Polsce, lecz ma do tego prawo. W przypadku dokonania przez Wnioskodawcę rejestracji, ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego w cenie zakupu towarów i usług wykorzystywanych do świadczenia usług opisanych w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, tekst jedn. ze zm. – dalej: ustawa o VAT), podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem dokonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Z kolei art. 96 ust. 3 stanowi, iż podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają, jak to wskazano w stanie faktycznym, na dokonywaniu operacji zakupu i sprzedaży akcji.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) samo nabywanie i dzierżenie akcji spółek nie powinno być uznawane za działalność gospodarczą w rozumieniu szóstej dyrektywy (obecnie Dyrektywa Rade (WE) nr 112/2006; dalej: Dyrektywa VAT) powodującą, że wykonujący ją uzyskują przymiot podatnika. W konsekwencji samo dzierżenie tytułów uczestnictwa innych przedsiębiorstw nie stanowi wykorzystywania dóbr w sposób ciągły do celów zarobkowych, ponieważ ewentualna dywidenda będąca pożytkiem z tego uczestnictwa skutkuje prostym nabyciem własności dóbr i nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu tej dyrektywy (zob. ww. wyroki w sprawie C-80/95 Harnas Helm, pkt 15 oraz w sprawie C-442/01 KapHag,, pkt 38). Jeżeli taka działalność nie stanowiłaby sama w sobie działalności gospodarczej w rozumieniu tej dyrektywy, to dotyczyłoby to również działalności polegającej na zbywaniu takich tytułów uczestnictwa. Zatem transakcje te, co do zasady nie stanowią same w sobie działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy VAT.

Niemniej, jak wynika z art. 13 część B lit. d) pkt 5 szóstej dyrektywy, transakcje dotyczące papierów wartościowych mogą pozostawać w zakresie przedmiotowym podatku VAT. Trybunał orzekł już, że transakcje, o których mowa w tym przepisie, to te, które polegają na działalności zarobkowej wykonywanej w sposób ciągły, która wykracza poza ramy samego nabywania i sprzedaży papierów wartościowych, takie jak transakcje wykonywane w ramach działalności handlowej obrotu papierami wartościowymi (zob. wyrok w sprawie C-77/01 EDM, pkt 59). Zatem działalność taka, która wykracza poza ramy samego nabywania i sprzedaży papierów wartościowych i zmierza w sposób ciągły do uzyskiwania zysku, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 szóstej dyrektywy (zob. wyrok w sprawie C-8/03 BBL).

Akcje, w odniesieniu do których dokonywane są transakcje w stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku nie są własnością Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokonuje w sposób ciągły transakcji nabycia i zbycia papierów wartościowych należących do jego klientów, w zamian za wynagrodzenie. Świadczone przez niego usługi są zatem usługami świadczonymi odpłatnie, a Wnioskodawca jest w tym zakresie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT. Nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi służą świadczeniu usług, o których mowa w niniejszym wniosku.

Wnioskodawca świadczy usługi, których przedmiotem są akcje spółek notowanych na amerykańskich giełdach papierów wartościowych. Akcje takie są instrumentami finansowymi zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i art. 3 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763, dalej: ustawa o OIF).

Usługi te należy zatem zdaniem Wnioskodawcy klasyfikować na gruncie ustawy o VAT jako usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie o OIF, czyli usługi zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wykonujący wyłącznie opisane wyżej czynności, nie ma obowiązku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego, lecz ma do tego prawo. W przypadku skorzystania z takiego prawa i dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on miał prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 tej ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 9 ustawy o VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37-41, wykonywanych na terytorium kraju, w przypadku, gdy miejscem świadczenia tych usług zgodnie z art. 28b lub art. 28l jest terytorium państwa trzeciego lub gdy usługi dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych, pod warunkiem że podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Jak wskazano wyżej usługi świadczone przez Wnioskodawcę są usługami zwolnionymi z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT. Usługi te są świadczone na rzecz podatników, posiadających siedziby w USA, a zatem zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, miejscem świadczenia tych usług jest terytorium państwa trzeciego. Wnioskodawca posiada dokumenty, z których wynika związek nabywanych towarów i usług ze świadczonymi usługami. W związku z powyższym, spełnione są wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 i 9, przesądzające o prawie Wnioskodawcy do odliczenia VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zwolnienia od podatku usług finansowych oparte zostały na obiektywnych kryteriach, nie są zaś uzależnione od rodzaju podmiotu świadczącego te usługi.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010r. Nr 211, poz. 1384 ze zm.), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Stosownie do art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przy czym, z w myśl art. art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Należy również wskazać, iż na podstawie art. 43 ust. 16 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

1. tytuł prawny do towarów;
2. tytuł własności nieruchomości;
3. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
4. udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;
5. prawa majątkowe, których instrumentami są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.
   
   

Zgodnie z art. 131 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112, zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. b-f Dyrektywy 112, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

1. udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę;
2. pośrednictwo lub wszelkie działania w zakresie gwarancji kredytowych, poręczeń i wszelkich innych zabezpieczeń i gwarancji oraz zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę;
3. transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności;
4. transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środki płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innych metali, jak również banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które przedstawiają wartość numizmatyczną;
5. transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2.
   
   

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie na rzecz zagranicznych kontrahentów mających siedziby bądź miejsca zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej (podmioty z krajów trzecich). Usługi te polegają na wyszukiwaniu najkorzystniejszych dla inwestorów transakcji i inwestowaniu na amerykańskich giełdach papierów wartościowych (USGPW) w oparciu o metodę Day trading. Metoda ta polega na tym, że grający na USGPW (w tym przypadku Wnioskodawca) dokonuje od kilku do kilkuset transakcji dziennie, zakupów i sprzedaży akcji określonej spółki, czyli:

• w trakcie jednej sesji giełdowej kupuje i sprzedaje akcje tej spółki oraz
• w trakcie jednej sesji giełdowej sprzedaje i odkupuje akcje tej spółki.
  
  

Wnioskodawca świadczy usługi na podstawie bieżących zleceń z kontrahentami, którzy udostępniają mu swój kapitał niezbędny do realizacji transakcji na USGPW. Wnioskodawca nie prowadzi rachunków rozliczeniowych na rzecz inwestorów, na których zapisywałby i przechowywał informacje o posiadanych przez klientów instrumentach finansowych oraz o transakcjach na tych instrumentach. Wnioskodawca nie zajmuje się udzielaniem porad na temat inwestowania na USGPW. Świadczone przez niego usługi finansowe polegają wyłącznie na inwestowaniu na USGPW, przy jednoczesnym zachowaniu samodzielności decyzyjnej odnośnie rentowności danych transakcji. Po przekazaniu środków do dyspozycji Wnioskodawcy, środki te pozostają w jego dyspozycji i to on samodzielnie podejmuje decyzje o dalszym inwestowaniu powierzonych mu aktywów oraz o zamknięciu określonych pozycji w dowolnym, uznanym za korzystny momencie. Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczonych usług stanowi kwota prowizji wyliczania w oparciu o określony procent zrealizowanych przez niego zysków na danych operacjach, których przedmiotem są papiery wartościowe. Wynagrodzenie jest obliczane i wypłacane po zakończeniu danego miesiąca. Wg wiedzy Wnioskodawcy, akcje, będąc papierami wartościowymi, stanowią instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 3 pkt 1 lit. a tej ustawy. Zgodnie z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego działalność Wnioskodawcy polega natomiast na wyszukiwaniu najkorzystniejszych dla inwestorów transakcji i inwestowaniu na amerykańskich giełdach papierów wartościowych w oparciu o metodę Day trading. Świadczone usługi Day tradingu nie spełniają definicji zarządzania sformułowanej w art. 43 ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Opisane usługi dotyczą akcji spółek notowanych na amerykańskich giełdach papierów wartościowych. Akcje te nie dotyczą żadnych praw i udziałów odzwierciedlających:

1. tytuł prawny do towarów;
2. tytuł własności nieruchomości;
3. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
4. udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;
5. prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.
   
   

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010r. Nr 211, poz. 1384 ze zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

1. papiery wartościowe;
2. niebędące papierami wartościowymi:
   • tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
   • instrumenty rynku pieniężnego,
   • opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
   • opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
   • opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
   • niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
   • instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
   • kontrakty na różnicę,
   • opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
   
   

W art. 3 ww. ustawy wskazano, iż przez papiery wartościowe rozumie się:

1. akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego,
2. inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne);
   
   

Wnioskodawca we wniosku wskazał, iż akcje lub inne zbywalne papiery wartościowe są instrumentami finansowymi, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi. W opisie sprawy wskazano także, iż świadczona przez Wnioskodawcę usługa nie jest usługą zarządzania instrumentami finansowymi, a ponadto nie wskazał, aby wykonywane czynności stanowiły usługę przechowywania instrumentów finansowych.

Czynności realizowane przez Zainteresowanego nie zostały również wymienione w katalogu wyłączeń ze zwolnienia wymienionych w art. 43 ust. 14-16 ustawy o VAT.

Przedmiotem usługi, którą świadczy Wnioskodawca są jak wyjaśnił instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi.

Zatem świadczona przez Wnioskodawcę usługa związana z tzw. daytradingiem, czyli jednodniowym zakupem i sprzedażą instrumentów finansowych spełnia przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT i gdyby miejscem świadczenia tej usługi była Polska, usługi te korzystałaby ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług” ustawy o VAT w art. 28a ustawodawca zawarł definicje podatnika.

W myśl art. 28a ww. ustawy o VAT na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   • podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   • osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Zgodnie natomiast z art. 28l pkt 5 ustawy, w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, usług bankowych, finansowych, ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju.

Na podstawie powyższych przepisów stwierdzić należy, że miejscem świadczenia przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku usług finansowych na rzecz podmiotów spoza Unii Europejskiej (nieposiadających stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, lub siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej), jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Odnosząc się zaś do obowiązku rejestracji Wnioskodawcy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług wskazać należy, że:

W myśl art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Oznacza to, iż aby zostać podatnikiem, podmiot musi spełnić dwa podstawowe warunki dotyczące swojego statusu:

1. być osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, oraz
2. być producentem, handlowcem, usługodawcą, rolnikiem względnie osobą wykonującą wolny zawód.
   
   

Jeżeli te warunki są spełnione i dany podmiot wykonuje jakąkolwiek działalność, wówczas działalność ta może zostać uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, a w związku z tym podmiot ten, będzie uznany za podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Zatem Wnioskodawca świadczący w sposób częstotliwy usługi polegające na transakcji nabycia i zbycia papierów wartościowych należących do jego klientów, w zamian za wynagrodzenie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego obowiązane są podmioty, o których mowa w art. 15 ustawy. Obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego powstaje przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu.

Zaznaczyć należy, iż zgodnie z przepisem art. 15 ustawy o VAT, już samo wykonywanie czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej sprawia, że podmiot spełnia przesłanki, aby uznać go za podatnika podatku od towarów i usług. Jednakże dopiero od momentu formalnej rejestracji, w ramach prowadzonej przez siebie działalności, uzyskuje on status podatnika VAT czynnego (zarejestrowanego podatnika VAT).

Natomiast w myśl ust. 3 ww. artykułu, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako "podatnika VAT zwolnionego". Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, (…).

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Powyższy artykuł wprowadza konstrukcję podatnika zwolnionego od podatku VAT podmiotowo. Należy zaznaczyć, iż osoba taka jest w dalszym ciągu podatnikiem w rozumieniu ustawy (w szczególności w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT), jednak ze względu na niski poziom obrotów osiąganych z wykonywania czynności opodatkowanych, korzysta ona ze zwolnienia z podatku. Zwolnienie określone w art. 113 ma charakter zwolnienia podmiotowego, co oznacza, że wszystkie czynności, bez względu na ich status (jako czynności zwolnionych przedmiotowo lub opodatkowanych na zasadach ogólnych) wykonywane przez tych podatników nie podlegają opodatkowaniu.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi opisane we wniosku, dla których miejscem świadczenia jest terytorium kraju trzeciego, co w konsekwencji powoduje, że świadczenie takich usług nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu na terytorium kraju, to sprzedaż opodatkowana u Wnioskodawcy w ogóle nie wystąpi. Ponadto, w przypadku gdyby miejscem świadczenia dla wykonywanych czynności było terytorium kraju, to w świetle art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, czynności te podlegałyby zwolnieniu przedmiotowemu. Tym samym Wnioskodawca korzystający ze zwolnienia od podatku, w świetle art. 96 ust. 3 ma prawo, ale nie ma obowiązku złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Natomiast art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Należy jednak zwrócić uwagę, że w myśl art. 86 ust. 9 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37-41, wykonywanych na terytorium kraju, w przypadku gdy miejscem świadczenia tych usług zgodnie z art. 28b lub art. 28l jest terytorium państwa trzeciego lub gdy usługi dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych, pod warunkiem że podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Uwzględniając powyższe, w związku z uregulowaniami ww. art. 86 ust. 9 ustawy, z uwagi na fakt, iż miejscem świadczenia opisanych powyżej usług będzie terytorium państwa trzeciego (w myśl przepisów art. 28b ust. 1 i art. 28l pkt 5 ustawy), jak również fakt, że jak wskazał wnioskodawca, będzie dysponował dokumentami potwierdzającymi związek nabywanych towarów i usług z przedmiotowymi czynnościami, to Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w zaistniałej sytuacji. Jednakże aby skorzystać z tego prawa musi być zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma obowiązku rejestracji dla potrzeby podatku VAT w Polsce, lecz ma do tego prawo. W przypadku dokonania tej rejestracji, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach zakupu, pod warunkiem posiadania dokumentów, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami zwolnionymi od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41, wykonywanych na terytorium kraju, w przypadku gdy miejscem świadczenia tych usług zgodnie z art. 28b lub art. 28l jest terytorium państwa trzeciego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że przedmiotem działalności de facto jest świadczenie usług finansowych opisanych szczegółowo we wniosku, z wyłączeniem pozaszkolnych form edukacji, bowiem w tym zakresie Wnioskodawca nie przedstawił stanu faktycznego jak również nie przedstawił własnego stanowiska.

Zmiana któregokolwiek z przedstawionych elementów stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci swoją ważność, a w szczególności, gdyby świadczone usługi stanowiły usługę zarządzania instrumentami finansowymi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedstawionego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta, 2a 43-300 Bielsko-Biała.