Strona złożyła w dniu 05.12.2005 roku wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Przedstawiono w nim następujący stan faktyczny:

Zakład zgodnie z regulaminem wynagradzania wypłaca pracownikom ze stosunku pracy wynagrodzenie do 10 stycznia za miesiąc grudzień.Strona wnosi o interpretację przepisów prawa podatkowego, czy zarachowane w miesiącu grudniu 2005 roku, a wypłacone w styczniu 2006 roku koszty wynagrodzeń oraz składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w 2005 roku?

Strona sformułowała własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż koszty wynagrodzeń oraz składki do ZUS można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w roku 2005 w którym będą zarachowane, bo dotyczą przychodów osiągniętych w tymże roku.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm./, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 /.../.

Nowelą ustawy z dnia 18 listopada 2004 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw /Dz. U. Nr 263, poz. 2619 z późn. zm./ ustawodawca zmienił od dnia 01.01.2005 roku przepis art. 23 ust. 1 pkt 55 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do brzmienia obowiązującego w 2004 roku, dodał również do art. 23 ust. 1 nowy pkt 55a.

W myśl obowiązujących od 01 stycznia 2005 roku przepisów art. 23 ust.1 pkt 55 i pkt 55a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm./ do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się:

- niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4 - 9 oraz w art. 18, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy,

oraz

- nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 37, określonych w ustawie z 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych /Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm./, w części finansowanej przez płatnika składek.

W powołanych przepisach ustawodawca jednoznacznie wskazał zasady rozliczania kosztów dla celów podatkowych w postaci wynagrodzeń i składek ZUS w części finansowanej przez pracodawcę, bez względu na przyjętą przez podatnika metodę ewidencjonowania kosztów w urządzeniach księgowych.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 55 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm./ wynagrodzenie brutto w fazie naliczania nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Dopiero z chwilą faktycznej wypłaty wynagrodzenia lub postawienia go do dyspozycji pracownika, pracodawca może obciążyć koszty podatkowe.

Podobnie składki na ubezpieczenia społeczne, w części finansowanej przez pracodawcę o których mowa w art.23 ust.1 pkt 55a powołanej ustawy, pracodawca może zaliczyć do kosztów podatkowych dopiero po ich zapłaceniu.

Z przepisu art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm./, który powołuje podatnik formułując swoje stanowisko, wynika zasada potrącalności kosztów w roku podatkowym, którego koszty te dotyczą.

Zasada ta nie dotyczy wydatków, których na mocy art. 23 ust. 1 powołanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem w opisanym stanie prawnym, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pile uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez stronę we wniosku z dnia 05.12.2005 roku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania niniejszego postanowienia.