DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie działając w trybie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8 poz. 60 ze zm.) - zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego Nr DP5/423-37/05/71815 z dnia 4.10.2005 r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ stanowisko wyrażone we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W przedmiotowej sprawie Bank Spółdzielczy w L. pismem z dnia 4.07.2005 r. (uzupełnionym w dniu 5.09.2005 r.) zwrócił się do Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego z prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytanie w sprawie opodatkowania ekwiwalentu wypłacanego pracownikom Banku za pranie odzieży służbowej twierdząc, że jest on wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W wydanym postanowieniu z dnia 4.10.2005 r. Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego uznał, że przedstawione stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Na powyższe postanowienie nie zostało złożone zażalenie, tym samym przedmiotowe postanowienie stało się ostateczne.

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, po zapoznaniu się ze stanem faktycznym zaprezentowanym we wniosku oraz postanowieniem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego stwierdził, że postanowienie to rażąco narusza prawo.

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank wypłaca pracownikom ekwiwalent za utrzymanie w należytej czystości odzieży służbowej (koszule, bluzki damskie, garnitury męskie, kostiumy damskie). Odzież ta spełnia wymogi do zaliczenia jej do kosztów uzyskania przychodu, a obowiązek jej noszenia nałożono na pracowników zgodnie z zarządzeniem wewnętrznym Prezesa Zarządu Banku Spółdzielczego w L. Zdaniem Banku ze względu na szczególne warunki i charakter pracy pracowników Banku, jak również obowiązujący reprezentacyjny wygląd pracowników ekwiwalent ten spełnia wymogi zaliczenia go do zwolnień przedmiotowych stosownie do art. 21, ust. 1, pkt 11a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zm.). Analiza przepisów prawa podatkowego w przedmiotowym zakresie wskazuje, że zgodnie z w/w przepisem wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych. W omawianej kwestii zgodnie z art. 237 § 1 pkt 1 i 2, § 2 oraz § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 21 z 1998 r., poz. 94 ze zm.) pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi odzież i obuwie robocze, jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu, lub gdy jest to konieczne ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub BHP. Pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza sie używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku, na którym pracodawca dopuścił stosowanie odzieży i obuwia roboczego, używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego, pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny. Ekwiwalent ten podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż odzież służbowa pracowników Banku nie jest odzieżą roboczą w rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy. A zatem w tym przypadku ekwiwalenty wypłacane pracownikom za utrzymanie odzieży służbowej w czystości nie podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych, o których mowa w art. 21, ust. 1 pkt 11 w/w ustawy.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

Zwraca się uwagę na treść art. 14b § 5 pkt 2 zdanie drugie Ordynacji podatkowej tj. zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi.

Na decyzję przysługuje prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.