P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki Akcyjnej Oddział w Polsce z dnia 6.07.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie – biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Strona jest oddziałem Banku z siedzibą w Danii i jest zarejestrowana w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług. Usługi świadczone na rzecz polskich klientów (osób fizycznych) obejmują usługi tzw. „private banking” i polegają głównie na prowadzeniu zagranicznych rachunków bankowych. Działalność na terytorium Polski polega na wykonywaniu czynności mających na celu zawieranie transakcji pomiędzy oddziałem Banku w Szwajcarii i centralą w Danii, a klientami w Polsce, dla których centrala, jak i oddział w Szwajcarii świadczą usługi rachunku bankowego. W szczególności Strona wykonuje niezbędne czynności o charakterze pomocniczym, związane ze świadczeniem w/w usług finansowych przez jednostkę macierzystą lub jej oddział w Szwajcarii. Strona nie pobiera żadnego wynagrodzenia od polskich klientów ani nie występuje jako strona zawieranych umów rachunku bankowego. Za wykonanie wspomnianych czynności otrzymuje natomiast z centrali wynagrodzenie w postaci prowizji od wartości środków pieniężnych zdeponowanych przez polskich klientów, dla których prowadzone są rachunki bankowe.

W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż czynności pomiędzy nią jako Oddziałem osoby zagranicznej a centralą w Danii lub oddziałem w Szwajcarii nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i tym samym nie powinny być dokumentowane fakturami VAT, a jedynie notami księgowymi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl przywołanego ust. 2 art. 15 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z cytowanych przepisów, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby (jednostki organizacyjne) wykonujące działalność gospodarczą bez względu na miejsce siedziby lub zamieszkania tych osób.

Natomiast o tym, czy dana czynność będzie podlegała opodatkowaniu, decydują przepisy regulujące przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W związku z tym należy wskazać, iż na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się zaś, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W tym miejscu wskazać również należy na przepisy ustawy o miejscu świadczenia przy świadczeniu usług.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W myśl ust. 3 w/w artykułu w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1)osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub

2)podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

W myśl art. 27 ust. 4 pkt 4 w/w przepis stosuje się do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki.

Mając powyższe na uwadze, jak również przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.), w szczególności art. 5 pkt 3 i 4 oraz art. 85 i następne regulujące wykonywanie działalności gospodarczej przez przedsiębiorców zagranicznych, oraz przepisy o statystyce publicznej podzielić należy pogląd, iż czynności wykonywane przez Stronę jako Oddział na rzecz Centrali Banku oraz innego oddziału nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z czym nie powinny być dokumentowane fakturami VAT.

Jednocześnie jednak zauważyć należy, iż w świetle w/w przepisów odrębną kwestię stanowi opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności (usług) wykonywanych przez Stronę, tj. Bank za pośrednictwem Oddziału, na rzecz polskich klientów. W szczególności zwrócić należy uwagę, iż przy ustaleniu miejsca świadczenia usług uwzględnione winno być nie tylko miejsce siedziby ale także stałe miejsce prowadzenia działalności.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony – do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa), w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania.