P O S T A N O W I E NI E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr poz. 60 z późn. zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 07.10.2005r. spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego:Spółka dokonała zakupu gruntów w Mławie w celu budowy pawilonu handlowego (kolejny supermarket Stokrotka) i prowadzenia w nim działalności gospodarczej. Na nieruchomość składa się łącznie 15 nabytych działek.

Właściciel jednej z działek, zabudowanej budynkiem i prowadzący tam działalność gospodarczą, zgodził się zamienić swoją nieruchomość pod warunkiem zapewnienia mu odpowiedniego miejsca na dalsze prowadzenie działalności gospodarczej. Jego działka stanowiła centralny punkt terenu, który Sp. z o.o. zamierzała nabyć. W związku z powyższym, Stokrotka nabyła inną zabudowaną działkę, znajdującą się na obrzeżach nabywanych gruntów i dokonała zamiany tych nieruchomości. Ta operacja umożliwiła spółce scalenie nabytych przez Spółkę działek i budowę pawilonu handlowego. W Akcie Notarialnym dotyczącym zamiany, Spółka zobowiązała się do uzbrojenia zbywanej (zamienianej) nieruchomości we wszystkie media i utwardzenia jej kostką brukową na koszt własny.

Pytanie podatnika: W jaki sposób w świetle obowiązującego prawa podatkowego, zakwalifikować dodatkowe zobowiązania wynikające z Aktu Notarialnego zamiany działek (uzbrojenie i wyłożenie kostką brukową działki podlegającej zamianie)...

Stanowisko podatnika: Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Wyjątek stanowią wydatki wyraźnie wskazane w art. 16 ustawy jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Przepisy te wskazują, że do kosztów uzyskania przychodów podatnicy mogą zaliczyć wydatki pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, tj. wydatki, dzięki którym osiągnęli lub mogli osiągnąć przychód, a więc wydatki uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia. Jednocześnie nie we wszystkich przypadkach związek pomiędzy poniesieniem danego wydatku, a osiąganymi przez podatnika przychodami jest bezpośredni.

W przedmiotowym przypadku poniesienie wydatków na uzbrojenie i wyłożenie kostką brukową zamienianej działki bezwzględnie warunkowało nabycie nieruchomości pod budowę kolejnego supermarketu, za pośrednictwem którego Spółka będzie uzyskiwała przychody (prowadziła działalność handlową). Wydatki te bezsprzecznie więc zostały poniesione w celu uzyskania przychodów (dzięki nim Spółka może otworzyć nowy supermarket) i tym samym wypełniają hipotezę normy wyrażonej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Jeżeli zatem ponoszone przez Spółkę wydatki są kosztem uzyskania przychodów, należy odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób koszty te będą wpływały na wysokość podstawy opodatkowania.Zgodnie z otrzymaniem przez Spółkę Postanowienia Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego, znak PD.423/86/05 z dnia 28 września 2005 r. zakwalifikowanie tych wydatków do kosztów nabywanej działki nie jest możliwe, ze względu na niespełnienie hipotezy art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (wydatki te nie zwiększają wartości nabytego gruntu).

Pozostaje, więc alternatywa:1. albo podatnik ma możliwość zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich ponoszenia,2. albo też kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne dokonywane od środka trwałego "budowli wybudowanej na cudzym gruncie”.W opinii Spółki zakwalifikowanie przedmiotowych wydatków do kategorii środków trwałych (budowle wybudowane na cudzym gruncie, będące środkami trwałymi), nie spełnia dyspozycji zawartej w art. 16a ust. 2 dla środków trwałych, ponieważ nie będą one w ogóle wykorzystywane (używane) przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, (co jednocześnie nie oznacza, że wydatki te nie są ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania przychodów, o czym była mowa wyżej).W świetle powyższego Spółka uważa, że skoro ww. wydatki nie spełniają wymogów zaliczenia ich do majątku trwałego Spółki, a jednocześnie spełniają wymóg zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu, będą one stanowiły koszt w momencie ich poniesienia.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz.U. z 2000r r. nr 54 poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania są koszty w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1.Artykuł 15 ust. 1 zd. 1 zawiera ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów. Koszty, o jakich mowa w tym przepisie, to pojęcie obejmujące przede wszystkim wydatki (nakłady) poczynione przez podatnika, tj. środki materialne przekazane przez niego innym podmiotom i osobom w dowolnej formie (pieniężnej, rzeczowej, jako nieodpłatne świadczenia). W niektórych przypadkach występują również koszty niebędące w ogóle wydatkami lub niebędące nimi w momencie poniesienia. Dotyczy to sytuacji, gdy kwota kosztu pozostaje w dyspozycji podatnika, lecz jej wykorzystanie ograniczone jest do szczególnych, wynikających z przepisów lub ustaleń wewnętrznych, celów; może jednocześnie nastąpić przeksięgowanie tych środków na odrębny rachunek. Koszty niebędące wydatkami, to np. ujemne różnice kursowe, odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, kwoty samodzielnie wykorzystane na wytworzenie środków produkcji, odpisy amortyzacyjne. W momencie zarachowania nie są wydatkami koszty zarachowane w roku podatkowym, ale jeszcze nieponiesione, jeżeli odnoszą się do przychodów tego roku podatkowego.Spośród wszelkich kosztów ponoszonych przez podatników ustawa wyodrębnia kategorię kosztów uzyskania przychodów, podlegających odliczeniu od przychodu dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Koszty uzyskania przychodów to koszty spełniające trzy warunki wynikające z omawianego przepisu.Koszty te muszą być (z wyjątkami wskazanymi w ust. 4) „poniesione”, czyli wydatkowane w podanym wyżej rozumieniu, lub zgodnie z prawem zakwalifikowane jako koszty nie będące wydatkami.Poniesienie tych kosztów musi nastąpić „w celu osiągnięcia przychodów”, tzn. z istniejącym po stronie podatnika zamiarem uzyskania lub powiększenia sumy przychodów w wyniku poniesienia tych wydatków. Jest to kryterium subiektywne, uwzględniające punkt widzenia podatnika.

Powołany powyżej przepis ustanawia bardzo pojemną regułę, w myśl, której zasadniczo każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu powinien być uznany za koszt uzyskania tego przychodu.” Wyrok NSA z dnia 14 maja 1996 r., sygn. akt SA/Wr 879/95, „Przegląd Orzecznictwa Podatkowego” 1998, nr 1, poz. 23.„Koszt uzyskania przychodu wtedy pomniejsza przychód dla celów wymiarowych, jeżeli zostanie ustalone, że poniesiony został niewątpliwie i w celu osiągnięcia przychodu i jeżeli nie jest wyłączony enumeratywnym wyliczeniem w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.” Wyrok NSA z dnia 16 kwietnia 1996 r., sygn. akt SA/Ka 153/95, „Przegląd Orzecznictwa Podatkowego” 1998, nr 2, poz. 53.Powołana powyżej ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych mówi o tym, że pomiędzy wydatkami zaliczonymi do kosztów uzyskania przychodów a przychodami musi istnieć związek przyczynowy.Wykładnia gramatyczna użytego przez ustawodawcę zwrotu „wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Reasumując powyższe: w przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym istnieje związek przyczynowo skutkowy pomiędzy – wydatkami podlegającymi na uzbrojeniu działki podlegającej zamianie oraz ułożeniu kostki brukowej a przychodem podatnika. Jest to jednak związek pośredni, ponieważ uzgodnione nakłady na działkę sfinansowane przez podatnika są warunkiem zgody kontrahenta na dokonanie zamiany ( ważne jest to, że te zobowiązania zostały wskazane w akcie notarialnym- stanowiącym dokument urzędowy) sama zaś zamiana działek pozwala podatnikowi na scalenie działek budowlanych i dokonanie inwestycji – budowy supermarketu, która to inwestycja w sposób bezpośredni dokonywana jest w celu osiągnięcia przychodu.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiążę organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy– do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.