P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego - w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 19 pażdziernika 2005r. ( data wpływu do Urzedu 24.10.2005r.), bez numeru Spółki zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego: Zgodnie z art. 177 k.s.h, umową spółki i uchwałą Nr 1 z dnia 30 czerwca 2005r. Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki wspólnicy wnieśli do Spółki dopłaty na podwyższenie kapitału zakładowego w wysokości 100.000,00 zł. Dopłaty są dopłatami zwrotnymi. O zwrocie dopłat zadecydowało Zgromadzenie wspólników, a uchwała została ogłoszona w Monitorze Sądowym i Gospodarczym z dnia 29 lipca 2005r. pod poz. 8884. Mając na uwadze treść art. 179 k.s.h, z dniem 29.10.2005r. Spółka zobowiązana jest do zwrotu dopłat. Dopłaty są oprocentowane w skali 11% w skali roku, co oznacza, iż Wspólnicy otrzymują zwrot wniesionych dopłat w nominale plus odsetki.

Pytanie podatnika: Czy odsetki płacone udziałowcom wraz ze zwrotem wniesionych dopłat będą kosztem uzyskania przychodu dla Spółki ?

Stanowisko podatnika: Zdaniem podatnika art. 16 ust.1 pkt.60 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654, ze zm.),nie będzie miał zastosowania do Spółki, gdyż wspólnicy wnieśli do Spółki dopłaty, a nie pożyczki. Zdaniem Spółki dopłaty nie są tym samym co pożyczka, gdyż są to różne tytuły zasilania Spółki.Pożyczka jest umową dwustronną, uregulowaną postanowieniami k.c.- art. 720 i następne.Dopłaty zaś są szczególnym sposobem zasilania Spółki bez zawierania umowy, a jedynie na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników i uregulowane są w k.s.h.Stąd skoro ustawodawca, znający różne tytuły zasilania spółki - pożyczka i dopłaty, posługuje się w ustawie w cyt. punkcie 60 jedynie pojęciem pożyczka, to należy uznać, iż ograniczenia w zakresie ustalania odsetek od pożyczek udzielonych Spółce przez udziałowców, nie mają zastosowania do dopłat.Mając na uwadze uregulowania art. 16 ust. 1 pkt 60 cyt. ustawy oraz fakt, iż wniesione dopłaty nie przekraczają trzykrotnej wysokości kapitału zakładowego, tak wszystkich wspólników jak i każdego z osobna, odsetki od dopłat zwracanych wszystkim udziałowcom stanowić będą koszt uzyskania przychodu dla Spółki.

Naczelnik Lubelskiego Urzędu Skarbowego uwzględniając przedstawiony stan faktyczny przez podatnika stwierdza co następuje:

Z przepisów art. 16 ust 1 pkt 53 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r , Nr 54 , poz. 654 z późn. zm.) wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków przeznaczonych na dopłaty, o których jest mowa w art. 12 ust 4 pkt 11. Z analizy powołanych przepisów wynika, że dopłat wnoszonych do spółki nie zalicza się do przychodów. Zwrot kwot tych dopłat przez spółkę nie stanowi kosztów uzyskania przychodów o ile ich wniesienie lub zwrot ma miejsce w trybie i zgodnie z zasadami określonymi w przepisach prawnych.

W tym miejscu należy zauważyć, że skoro mówimy o Spółce z o.o. to bez znaczenia jest czy chodzi o spółkę jednoosobową, czy wieloosobową. W jednym i drugim przypadku obowiązują te same zasady. Zwrotne dopłaty według odrębnych przepisów określa art. 177 - 179 ustawy z dnia 15.09.2000r. Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. nr 94 poz. 1037 ze zm.) Z treści pierwszego z tych przepisów wynika, że umowa spółki może zobowiązać wspólników do dopłat w granicach cyfrowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziałów. Jeżeli umowa spółki nie przewiduje dopłaty, można nakładać dopłaty tylko uchwałą wspólników, albowiem zwiększa to ich świadczenia i powoduje określone konsekwencje na wypadek niewywiązywania się ze zobowiązania. Ponadto przepis art. 179 K. s. h. reguluje szczegółowe zasady zwrotu dopłat w tym również i to że dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeżeli nie są potrzebne na pokrycie strat bilansowych w kapitale zakładowym. Zwrot dopłat może nastąpić tylko na podstawie uchwały wspólników (por. Kodeks spółek handlowych, komentarz, t. 2 S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwajda, str. 304).

Umowa Spółki zawarta aktem notarialnym w dniu 23.11.1999 r., w § 12 daje możliwości wnoszenia zwrotnych dopłat przez udziałowców. Zgodnie z treścią art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że nie zalicza się do przychodów zwrotnych dopłat wnoszonych do Spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Przechodząc dalej do kwestii odsetek to zgodnie z umową spółki lub uchwałą wspólników dopłaty wniesione do spółki mogą być oprocentowane. Nie w każdym przypadku wypłacane wspólnikom odsetki od wniesionych przez nich dopłat stanowią koszt uzyskania przychodu dla spółki. Zgodnie z art. 2 zdanie 2 ustawy z 20.11.1998r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. nr 144 poz. 931) kosztami podatkowymi są odsetki od dopłat wynikających z uchwały właściwego organu spółki podjętej do 31.12.1998r.. Warunkiem zaliczenia w koszty odsetek od dopłat jest to aby spółka na rzecz której uchwalono dopłatę w terminie do dnia 31.01.1999r. zawiadomiła Urząd o podjęciu stosownej uchwały i przesyła tam jej kopię. Jeżeli spółka nie dopełniła określonych powyżej obowiązków, wówczas przyjmuje się, że uchwała została podjęta po 31.12.1998r. a odsetki od dopłat nie stanowią dla spółki kosztów uzyskania przychodów zgodnie z postanowieniami art. 16 ust 1 pkt 13a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiąże organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.