POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Strony wniesionego w dniu 18 maja 2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnychstwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Zapytanie Spółki dotyczy ustalenia, czy należy naliczyć i odprowadzić podatek dochodowy od osób prawnych od wartości netto nabytej służebności gruntowej, t. j. od kwoty 12.000 zł.

Według przedstawionego we wniosku stanu faktycznego dwie spółki ustanowiły dla siebie nawzajem służebności gruntowe - Wnioskodawca (Spółka "A") obciążył swoją nieruchomość na rzecz Spółki "B" służebnością infrastruktury zakładowej oraz swobodnego wejścia na teren zakupionej nieruchomości wraz z prawem użytkowania pomieszczeń schronu znajdującego się w podpiwniczeniu kupionego budynku, Spółka "B" ustanowiła wzajemną służebność przechodu i przejazdu przez działki będące jej własnością. Umowa mająca za przedmiot oba wspomniane rozporządzenia została zawarta w jednym akcie notarialnym. Zgodnie z wolą stron wartość każdej służebności została wyceniona na kwotę 12.000 zł, VAT 2.640 zł.

Na tle takich okoliczności faktycznych Spółka formułuje stanowisko, że żadna ze stron powyższej transakcji nie powinna naliczać podatku dochodowego od osób prawnych. Uzasadnienie zamieszczone we wniosku świadczy o tym, iż Spółka powyższy skutek wiąże z nieodpłatnym charakterem obu służebności. Dopuszcza jednocześnie, że może się okazać, iż tak ustanowione służebności będą traktowane jako świadczenia odpłatne, nie ma to jednak wpływu na jej stanowisko w sprawie braku obowiązku naliczania podatku dochodowego. Podatnik twierdzi mianowicie, że "(...) ani jedna ani druga strona powyższej transakcji nie powinna naliczać podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ gdyby to było świadczenie odpłatne, to z jednej strony przy oddaniu służebności wystąpiłby koszt uzyskania przychodu, a przy przyjęciu (od Spółki "B) służebności wystąpiłby przychód, a więc podstawa naliczenia podatku dochodowego od osób prawnych pozostawałaby bez zmian (...)".

Naczelnik tut. Urzędu nie potwierdza stanowiska Podatnika.Tutejszy Organ stoi na stanowisku, że służebności ustanowione w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego należy traktować jako otrzymane odpłatnie. W literaturze przedmiotu podkreśla się bowiem, że kluczową cechą nieodpłatności jest to, aby otrzymujący świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy świadczący uzyskuje albo ma uzyskać od niego w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego. Nie ma przy tym znaczenia, czy oba świadćzenia mają taką samą wartość finansową, bowiem decydujące jest tutaj przekonanie stron o ekwiwalentności tych świadczeń. Tak więc służebność gruntowa oszacowana na 12.000 zł, VAT 2.640 zł, uzyskana w zamian za inną służebność gruntową wycenioną na taką samą kwotę, nie jest prawem otrzymanym nieodpłatnie. Służebności, ponieważ mają konkretny wymiar finansowy (zostały wycenione przez strony po 12.000 zł, VAT 2.640 zł), stanowią dla spółek przysporzenia majątkowe powodujące obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Podstawę naliczania podatku dochodowego stanowi przychód w kwocie netto, czyli 12.000 zł. Jednocześnie obie uczestniczące w transakcji spółki poniosły koszt uzyskania tego przychodu, t. j. spełniając świadczenie wzajemne obciążyły swoje nieruchomości służebnościami. Koszt podatkowy równy jest dla każdej z nich wartości służebności netto, czyli kwocie 12.000 zł. A zatem ostatecznie przychody i koszty związane, ze wzajemnymi służebnościami nie będą miały wpływu na podstawę naliczania podatku dochodowego u żadnej ze spółek.W związku z powyższym konkluzja będzie następująca: należy przyznać Podatnikowi rację, iż nie będzie obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od osób prawnych od kwoty 12.000 zł, nie można jednak zgodzić się z argumentami, użytymi przez niego na uzasadnienie stanowiska. Podatnik nieprawidłowo ocenił wzajemne służebności gruntowe jako nieodpłatne, a już tym bardziej błędnie wywodził z tej okoliczności brak opodatkowania podatkiem dochodowym. Niezasadny jest także sformułowany przez Wnioskodawcę pogląd, iż "(...) ani jedna ani druga strona powyższej transakcji nie powinna naliczać podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ gdyby to było świadczenie odpłatne, to z jednej strony przy oddaniu służebności wystąpiłby koszt uzyskania przychodu, a przy przyjęciu (od Spółki "B") służebności wystąpiłby przychód, a więc podstawa naliczenia podatku dochodowego od osób prawnych pozostawałaby bez zmian (...)". Nieprawdziwe jest bowiem twierdzenie, że strony transakcji w ogóle "nie powinny naliczać podatku dochodowego". Nie można nie odróżniać dwu rzeczy - czym innym jest brak podatku do zapłaty, a czym innym brak obowiązku naliczania podatku. W będącej przedmiotem rozważań sprawie mamy do czynienia z tą pierwszą sytuacją, czyli obowiązek zapłaty podatku od przychodu 12.000 zł z tytułu otrzymanej służebności gruntowej nie powstanie z tego powodu, że koszt uzyskania tego przychodu - t. j. ustanowienie służebności wzajemnej - został określony na tę samą kwotę 12.000 zł. Zdarzenia niniejsze nie miały więc de facto wpływu na wartość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, niemniej przy jej określaniu powinny były być brane pod uwagę i wykazywane po stronie podatkowych przychodów i kosztów.

W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tutejszego Urzędu nie potwierdza stanowiska Podatnika w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych orzekając jak w sentencji postanowienia.Odpowiedź w zakresie podatku od towarów i usług zostanie udzielona odrębnym postanowieniem.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego - w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.