Wnioskiem z dnia 28.11.2005 r. podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chodzieży o udzielenie interpretacji co do zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego sprawy wynika, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych a ewidencję rachunkową prowadzi w formie ksiąg rachunkowych. W 2005 roku podatnik poniósł wydatki na opracowanie strony internetowej mającej na celu dotarcie do klientów z informacją handlową i umożliwienie nawiązania kontaktu z firmą. Wydatki na ten cel przekroczyły kwotę 10.000 zł. Podatnik zwrócił się z zapytaniem następującej treści: "Czy poniesione wydatki może jednorazowo zaliczyć w ciężar kosztu uzyskania przychodu, czy też powinien je zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych i tym samym rozliczać w czasie ?" Według stanowiska przedstawionego przez podatnika strona internetowa nie jest składnikiem majątku ani wartością niematerialną i prawną, a tym samym wydatki na opracowanie tej strony powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Zgodnie z ogólnie obowiązującą regułą wyrażoną w art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.Przepis ten wskazuje więc na konieczność działania podatnika zmierzającego do osiągnięcia przychodu. Wystąpienie końcowego skutku w postaci konkretnego przychodu, nie jest wymagane do uznania danego wydatku za koszt.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego informacje zawarte na zakupionej przez podatnika stronie internetowej będą służyły prowadzonej przez niego działalności gospodarczej - dotarcie do klientów z informacją handlową, umożliwienie nawiązania kontaktu z firmą. Tym samym można uznać, że wydatki na opracowanie strony internetowej mają związek z przychodami firmy i można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Strona internetowa nie może jednak być zakwalifikowana jako podlegająca amortyzacji wartość niematerialna i prawna. Zgodnie z art. 22b ust. 1 w/cyt. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni meszkaniowej,
4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5) licencje,
6) prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych,
7) wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencyjnej), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Amortyzacji podlegają także wartości niematerialne i prawne wymienione w art. 22b ust. 2.
Powyższe przepisy zawierają zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych i nie wymienia się w nim strony internetowej. Oznacza to, że amortyzacji podatkowej podlegają tylko te składniki majątku, które zostały wymienione w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych w art. 22 b ust. 1 i ust. 2. Prawo do strony internetowej nie jest wartością niematerialną i prawną w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, a zatem nie podlega amortyzacji.

W świetle powyższego, wydatki na opracowanie strony internetowej podatnik powinien zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Powyższej interpretacji udzielono z uwzględnieniem stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.