DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt l ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia "X" S.A. z dnia 05.08.2005r., na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście z dnia 25.07.2005 r. Nr PB1/423-17/2005/GB, uznające za nieprawidłowe stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 10.05.2005 r. o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, w sprawie momentu zaliczenia do przychodów dotacji otrzymanych od Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości na powiększenie kapitału funduszu pożyczkowego oraz poręczeniowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie

odmawia zmiany kwestionowanego postanowienia.

UZASADNIENIE

Strona zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście z zapytaniem w następującym stanie faktycznym:

Na podstawie § 49 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20.02.2003r. w sprawie działań podejmowanych przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz.U. Nr 39, poz.336 ze zm.) pomiędzy "X" S.A. a Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP) została zawarta umowa o udzieleniu dotacji na powiększenie kapitału funduszu poręczeniowego. Zgodnie z zapisem umowy w ramach przekazanych środków "X" S.A. miała udzielić poręczeń wyłącznie dla małych i średnich przedsiębiorców.

Strona podaje, że zgodnie z art. 4 pkt 3 umowy, zaliczkę na prowadzenie działalności poręczeniowej przekazano na wydzielony rachunek bankowy, do którego PARP posiadała pełnomocnictwo. Odsetki narosłe na tym koncie powiększały środki, które wykazywano jako zobowiązania wobec PARP do momentu ostatecznego rozliczenia umowy. Zgodnie z art.1 aneksu nr 1 do umowy dotację uznaje się za wykorzystaną w chwili, gdy wartość udzielonych poręczeń przekroczy 100% wartości dotacji. Rozliczenie dotacji nastąpiło w 2004r.

Umowa o udzielenie dotacji na powiększenie kapitału funduszu pożyczkowego, z którego udzielane są pożyczki dla małych i średnich przedsiębiorstw, podlega analogicznym zasadom i nie została jeszcze rozliczona w myśl art. l aneksu nr l z 15.12.2004 r. Pozostaje nadal zobowiązaniem wobec PARP.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Spółka zwróciła się z zapytaniem w jakim momencie należy przedmiotowe dotacje ująć w przychodach.

Zdaniem Podatnika dotacje na powiększenie kapitału funduszu pożyczkowego i poręczeniowego zostały przekazane jako zaliczki na świadczenie usług polegających na udzielaniu poręczeń i wypłacie pożyczek, a więc w myśl art.12 ust.4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm.) nie były przychodem w momencie wpływu na wydzielone rachunki bankowe. Środki te były przeznaczone na zrealizowanie utraconych poręczeń i nie spłaconych pożyczek, udzielonych w ramach tych środków. "X" S.A. stoi nastanowisku, że zaliczka na powiększenie kapitału funduszu poręczeniowego powinna zostać ujęta w deklaracji w momencie jej rozliczenia, czyli w chwili, kiedy "X" S.A. mogła uznać je jako swój przychód, co nastąpiło w 2004 r. W przypadku umowy na powiększenie kapitału funduszu pożyczkowego środki pozostają na wydzielonym funduszu obcym, a więc - zdaniem Strony - nie stanowią przychodu "X" S.A. do czasu ich rozliczenia.

W uzasadnieniu postanowienia z dnia 25.07.2005 r. Nr PB1/423-17/2005/GB Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście stwierdził, że zgodnie z art.12 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przedmiotowe dotacje stanowią przychód podatkowy w momencie faktycznego ich otrzymania, z tym, że jeżeli korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego winny być wykazane w załącznikach CIT-2/O lub CIT-8/O, a następnie przeniesione do odpowiednich pozycji deklaracji CIT-2 i CIT-8.

W złożonym zażaleniu Spółka podnosi, że organ pierwszej instancji nie dokonał analizy umów i aneksów, na podstawie których "X" S.A.dysponowała środkami finansowymi. Zdaniem Spółki Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków- Śródmieście uznając, że przekazane środki stanowią dla "X" S.A. przychód, w rozumieniu art.12 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oparł się wyłącznie na nazwie umowy "umowa dotacji". Zdaniem Podatnika ta metoda interpretacji jest sprzeczna z art.24a § 1 Ordynacji podatkowej.

Po przeanalizowaniu materiału zgromadzonego w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza co następuje.

W świetle art.12 ust.1 pkt 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami są m.in. otrzymane pieniądze. Z umowy o udzielenie dotacji Nr 01/50/RC/IF/03 zawartej w dniu 12 grudnia 2003r. pomiędzy Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości a "X" S.A. wynika, żePARP przekaże beneficjentowi ( "X" S.A. ) dotację na powiększenie kapitału funduszu pożyczkowego. Dotacja została wypłacona ze środków otrzymanych z budżetu państwa. Art.7 umowy określa kwotę przedmiotowej dotacji. Otrzymana dotacja jest bezzwrotna, z zastrzeżeniami określonymi w umowie. Odsetki od pożyczek udzielonych ze środków dotacji po uiszczeniu należnych podatków powiększają kapitał funduszu pożyczkowego. Artykuł 9 umowy wyraźnie stanowi, że dotacja jest wypłacana jednorazowo, chyba że strony uzgodnią inaczej.

Z wyżej powołanego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz postanowień w/w umowy wynika, że dotacja stanowi przychód w momencie jej otrzymania. W powołanym przez Stronę art.1 aneksu do umowy zawarte są regulacje dotyczące kwestii kiedy dotację należy uznać za wykorzystaną, nie zaś za otrzymaną. Dla ustalenia momentu powstania przychodu podatkowego - w przedmiotowej sprawie -ma znaczenie moment otrzymania dotacji. Nie można zgodzić się z argumentacją Strony, iż dotacja stanowi zaliczkę na poczet dostaw towarów i usług, które nastąpią w następnych okresach sprawozdawczych. Spółka otrzymała dotację a nie zaliczkę na dotację. W świetle powyższego argumenty Spółki nie znajdują uzasadnienia. Dotacje przekazane zarówno na powiększenie kapitału funduszu pożyczkowego jak również na powiększenie kapitału funduszu poręczeniowego stanowią przychód w momencie ich otrzymania zgodnie z art 12 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Stronie jeżeli uzna, że decyzja jest niezgodna z prawem, przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - w dwóch egzemplarzach - za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.