P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku z dnia 05.04.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 11.04.2005 r.) uzupełnionego pismem z dnia 08.07.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji art. 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w sprawie dokumentowania sprzedaży eksportowej oraz prawa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% - stwierdzam, że stanowisko Wnioskującego jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 05.04.2005 r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonała eksportu towarów w listopadzie 2004 r. do firmy. Towar zgodnie z ustaleniami z kontrahentem został dostarczony do Niemiec, skąd dokonano przewozu towaru na podstawie karnetu TIR do Rosji, do magazynu firmy pod adres:X1” w Moskwie. Dokument SAD wystawiła agencja celna w Niemczech.

Nie dysponując oryginałem dokumentu SAD do dnia złożenia deklaracji VAT-7 za miesiąc listopad 2004 r. Spółka nie wykazała sprzedaży eksportowej w miesiącu listopadzie. W kolejnym miesiącu tj. grudniu 2004 r. sprzedaż ta została wykazana jako sprzedaż krajowa z zastosowaniem krajowej stawki podatku VAT. W dniu 28.02.2005 r. Spółka otrzymała oryginał dokumentu 3SAD (w języku niemieckim) wystawiony w dniu 25.11.2004 r.

Wnioskujący pyta czy w związku z art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług ma prawo do wykazania powyższej sprzedaży jako eksport ze stawką 0% i dokonania korekty deklaracji VAT-7 za grudzień 2004 r. (w którym sprzedaż ta została wykazana ze stawką krajową VAT) oraz czy posiadane dokumenty są wystarczające do potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty...

Spółka stoi na stanowisku, że postąpiła prawidłowo stosując do przedmiotowej transakcji na podstawie posiadanych dokumentów stawkę podatku VAT w wysokości 0%.

W przedstawionym w w/w piśmie stanie faktycznym organ podziela stanowisko Podatnika.

Definicja eksportu towarów zawarta jest w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tą definicją przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:

a) dostawcę lub w jego imieniu, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu.

Z treści art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższych unormowań wynika, że daną dostawę można uznać za eksport towaru, gdy zostaną spełnione łącznie 3 warunki:
1) wywóz musi nastąpić poza terytorium Wspólnoty,
2) wywóz ten musi być dokonany w wykonaniu czynności o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o VAT (odpłatnej dostawy towarów oraz czynności zrównanych z odpłatną dostawą towarów),
3) wywóz musi być potwierdzony przez urząd celny wyjścia (nie jest wystarczające posiadanie dokumentu odprawy celnej wystawionego przez wewnętrzny urząd celny na którym brak jest potwierdzenia wywozu).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa formy dokumentu potwierdzającego dokonanie eksportu. Potwierdzenie wywozu towaru powinno być zgodne z postanowieniami VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG). W myśl art. 15 (2) Dyrektywy dowodem wywozu jest faktura lub inny dokument, potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione poza terytorium Wspólnoty.

Każde państwo członkowskie obowiązane jest przekazać Komisji wzory pieczątek, jakie stosuje ono dla sporządzenia potwierdzenia wywozu.

Dla uznania wywozu towarów za eksport Spółka musi posiadać potwierdzenie z urzędu celnego, przez który towary zostały wywiezione poza terytorium Wspólnoty.
W sytuacji, gdy zostaną spełnione ustawowe warunki do uznania przedmiotowej transakcji za eksport towarów Spółka ma prawo do stosowania zgodnie z art. 41 ust. 4 stawki podatku 0%. Ponieważ Spółka nie otrzymała przed złożeniem deklaracji podatkowej VAT-7 za listopad jak również za grudzień 2004 r. dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty (ust. 6 art. 41) to zgodnie z ust. 7 cyt. art. 41 winna zastosować stawkę właściwą dla dostawy tego towaru na terytorium kraju i wykazać ją w deklaracji za grudzień 2004 r.Otrzymanie w lutym 2005 r. dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty upoważniało Spółkę do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej, w której wykazała dostawę towarów (ust. 9 art. 41) tj. za grudzień 2004 r.

Informuje się, iż załączone do pisma kserokopie dokumentów nie były przedmiotem analizy z uwagi na fakt, że zostały sporządzone w języku obcym i są w niektórych miejscach nieczytelne.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany albo uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. (art. 222 oraz art. 239 Ordynacji podatkowej).