P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku z dnia 21.04.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 26.04.2005 r.) uzupełnionego pismem z dnia 15.07.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w sprawie braku obowiązku wliczania do całkowitego obrotu o którym mowa w art. 90 ust. 3 obrotu uzyskanego z tytułu świadczonych usług finansowych (odpłatnych usług udzielania pożyczek) – informuję, iż stanowisko wyrażone w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 21.04.2005 r. Spółka S.A. zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Spółki jest działalność handlowa, produkcyjna i usługowa. Firma posiada udziały w spółkach zależnych (krajowe osoby prawne) i sporadycznie udziela tym spółkom oprocentowanych pożyczek. W świetle przepisów ustawy o VAT Jednostka świadczy usługi finansowe, które są zwolnione od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 (czynność ta wymieniona jest w poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy). Wykonane usługi Spółka dokumentuje fakturą VAT wystawioną nie później niż w 7 dniu od dnia otrzymania odsetek. W związku z wykonywaniem tych usług Spółka nie korzysta z żadnych usług opodatkowanych VAT.

Wnioskujący pyta, czy jest zobligowany do stosowania art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT a jeśli tak to czy na podstawie art. 90 ust. 6 wykonywane usługi finansowe nie są wliczane do całkowitego obrotu o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT...

Spółka stoi na stanowisku, że nie ma obowiązku uwzględniania obrotów uzyskanych z tytułu ww. usług, świadczonych sporadycznie, przy wyliczaniu proporcji o której mowa w art. 90 ust. 3 cyt. ustawy.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
W myśl art. 90 ust. 1-4 i ust. 10 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (ust. 2). Proporcję ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (ust. 3). Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. (ust. 4).

Ustawodawca w art. 90 odwołuje się do pojęcia czynności, w związku z którymi przysługuje bądź też nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, natomiast w art. 86 jako warunek zachowania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego wskazuje na związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik ma obowiązek odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami dającymi prawo do odliczenia (sprzedażą opodatkowaną) i czynnościami nie dającymi prawa do odliczenia (zwolnionymi od podatku).

Zgodnie z ust. 6 cyt. art. 90 do obrotu o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. W załączniku tym pod pozycją 3 wymienione zostały usługi w zakresie pośrednictwa finansowego (sekcja J ex 65- 67) z wyłączeniem (…).

Z treści pisma Spółki wynika, iż przedmiotowe usługi finansowe świadczone są sporadycznie wobec czego uzyskany z tego tytułu obrót nie będzie wpływać na rozliczenie podatku naliczonego w oparciu o art. 90 cyt. ustawy (tj. w oparciu o strukturę sprzedaży).

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany albo uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. (art. 222 oraz art. 239 Ordynacji podatkowej).