P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku z dnia 02.05.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w sprawie dokumentowania sprzedaży eksportowej oraz prawa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% - stwierdzam, że stanowisko Wnioskującego jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 02.05.2005 r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje eksportu towarów poza terytorium UE. Czasami dochodzi do sytuacji w której nie wraca do Spółki z granicy dokument SAD. Wówczas do faktury eksportowej wystawiana jest faktura korygująca i naliczany jest podatek należny. W związku z tym Wnioskujący wystąpił do właściwego do dokonania odprawy i potwierdzenia wywozu urzędu celnego, o potwierdzenie jednego z takich wywozów. W odpowiedzi na pismo urząd celny potwierdził dokonanie odpraw celnych w wywozie wskazując Nr SAD i PWZ.

Wnioskujący pyta czy kserokopia dokumentu SAD i pismo urzędu celnego potwierdzające dokonanie odprawy i wywozu (numer PWZ- nie zostaje nadany o ile nie zostanie potwierdzony wywóz towarów poza granice UE) jest wystarczającym dowodem dokonania eksportu i pozwala na zastosowanie stawki 0% i dokonania korekty deklaracji za właściwy miesiąc...

Spółka stoi na stanowisku, że zgodnie z obowiązującymi przepisami kserokopia dokumentu SAD i pismo urzędu celnego jest wystarczającym dowodem dokonania eksportu, zastosowania stawki 0% i postąpiła prawidłowo stosując do przedmiotowej transakcji na podstawie posiadanych dokumentów stawkę podatku VAT w wysokości 0%.

W przedstawionym w w/w piśmie stanie faktycznym organ nie podziela stanowiska Podatnika.

Definicja eksportu towarów zawarta jest w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tą definicją przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:
a) dostawcę lub w jego imieniu, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu.

Z treści art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;,Br>3) import towarów;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższych unormowań wynika, że daną dostawę można uznać za eksport towaru, gdy zostaną spełnione łącznie 3 warunki:
1) wywóz musi nastąpić poza terytorium Wspólnoty,
2) wywóz ten musi być dokonany w wykonaniu czynności o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt l-4 ustawy o VAT (odpłatnej dostawy towarów oraz czynności zrównanych z odpłatną dostawą towarów),
3) wywóz musi być potwierdzony przez urząd celny wyjścia (nie jest wystarczające posiadanie dokumentu odprawy celnej wystawionego przez wewnętrzny urząd celny na którym brak jest potwierdzenia wywozu).

Stosownie do postanowień art. 19 ust. 6 ww. ustawy obowiązek podatkowy w eksporcie towarów powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny wyjścia (w brzmieniu obowiązującym od 1.06.2005 r. „… urząd celny określony w przepisach celnych…”) wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje w żaden sposób formy w jakiej przedmiotowe potwierdzenie wywozu powinno zostać wydane. W tym zakresie należy odwołać się do przepisów celnych oraz postanowień VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG). W myśl art. 15 (2) Dyrektywy dowodem wywozu jest faktura lub inny dokument, potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione poza terytorium Wspólnoty. Każde państwo członkowskie obowiązane jest przekazać Komisji wzory pieczątek, jakie stosuje ono dla sporządzenia potwierdzenia wywozu.

Wynika z tego, że forma potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty jest urzędowo określona przez każdy z krajów członkowskich.
Departament Ceł Ministerstwa Finansów opracował oficjalną instrukcję dotyczącą zasad potwierdzania eksportu (jej treść zamieszczona została na stronach internetowych Służby Celnej http://www.mf.gov.pl/sluzba_celna). Przedmiotowa instrukcja została opracowana w oparciu o przepisy rozporządzenia Komisji (WE) Nr 2286/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie Komisji (EWG) ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny. Zasady te wchodzą w życie obligatoryjnie w krajach członkowskich Unii Europejskiej z dniem 01 stycznia 2006 r. Ww. rozporządzenie przewiduje możliwość wcześniejszego przyjęcia tych zasad, po dokonaniu uprzedniej notyfikacji. Na terytorium RP nowe zasady obowiązują od 01 maja 2004 r.

Biorąc pod uwagę przepisy celne, pisemne zgłoszenie celne do procedury wywozu (transportem drogowym) powinno być dokonane we właściwym urzędzie celnym (w tzw. urzędzie celnym wywozu) z zastosowaniem dokumentu SAD składającego się z kart 1, 2 i 3, przy czym: karta 1 jest przeznaczona dla urzędu celnego, w którym nastąpiło dokonanie zgłoszenia celnego, karta 2 służy do celów statystycznych, natomiast karta 3 jest przeznaczona dla zgłaszającego. Po załatwieniu formalności w urzędzie celnym wywozu, karta ta jest wydawana zgłaszającemu, celem dostarczenia jej wraz z towarem do urzędu celnego wyprowadzenia. Urząd ten będzie nadzorował faktyczny wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty i dokonywał potwierdzenia, że towary opuściły obszar Unii Europejskiej. Po przedstawieniu towaru i karty 3 SAD w urzędzie celnym wyprowadzenia, zgłaszający może żądać jej zwrotu oraz dokonania potwierdzenia przez funkcjonariusza celnego, że towar opuścił Wspólnotę. Żądanie takie winno być wyrażone poprzez umieszczenie w polu 44 SAD adnotacji „RET-EXP” (wolę taką zgłaszający może wyrazić także w jakikolwiek inny sposób). Potwierdzenie wywozu zostanie dokonane poprzez umieszczenie przez funkcjonariusza celnego na odwrocie karty 3 SAD pieczęci wskazującej datę i nazwę urzędu celnego, a także numeru PWZ nadawanego przez polski system obsługujący zgłoszenia celne „Celina”. Po dokonaniu ww. potwierdzenia, karta 3 powinna zostać wydana osobie, która ją przedstawiła wraz z towarem (zgłaszający, jego przedstawiciel, przewoźnik) lub osobie wskazanej w polu 50 dokumentu SAD.

W świetle powyższych unormowań należy stwierdzić, że podstawowym dokumentem potwierdzającym eksport towarów, a tym samym dającym podstawę do zastosowania stawki 0% jest karta 3 SAD zawierająca odpowiednie oryginalne adnotacje i pieczęcie. W przypadku braku karty 3 SAD inne dokumenty związane z eksportem towaru mogą stanowić potwierdzenie dokonania eksportu, jeżeli na ich podstawie możliwe będzie ustalenie tożsamości towarów, daty oraz miejsca ich wystąpienia poza granicę Wspólnoty. Eksporter może również wnioskować do polskich granicznych urzędów celnych o potwierdzenie daty opuszczenia terytorium UE przez towar objęty danym zgłoszeniem celnym.

Z załączonej do pisma kserokopii pierwszej strony karty 3 SAD wynika, iż Spółka winna być w posiadaniu tego dokumentu z uwagi na adnotację w polu 44 („RET-EXP”) i potwierdzenie odbioru karty w polu 54. W piśmie z dnia 02.05.2005 r. Spółka wskazuje, iż karty 3 SAD nie otrzymała.

Mając na uwadze powyższe tut. Organ stwierdza, że dla uznania wywozu towarów za eksport Spółka winna posiadać kartę 3 SAD w której urząd celny wyprowadzenia potwierdził wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. W przypadku braku tej karty (np. z powodu zniszczenia bądź zaginięcia) eksport towarów może być potwierdzony innymi dokumentami związanymi z eksportowanym towarem, jeżeli na ich podstawie będzie można bezspornie ustalić tożsamość towarów, datę i miejsce ich wystąpienia poza terytorium UE. W sytuacji, gdy zostaną spełnione ustawowe warunki do uznania przedmiotowej transakcji za eksport towarów Spółka ma prawo do stosowania zgodnie z art. 41 ust. 4 stawki podatku 0%

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany albo uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. (art. 222 oraz art. 239 Ordynacji podatkowej).