POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku z dnia 24.06.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 29.06.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w sprawie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej od kontrahenta, tytułem odszkodowania, kwoty pokrywającej częściowo koszty niezrealizowanych dostaw - informuję, że stanowisko Wnioskującego wyrażone w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.06.2005 r. wpłynął do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonywała dostaw do kontrahenta z Anglii. W 2005 r. została zakończona współpraca z tym kontrahentem, ale w Spółce pozostały zapasy- detale w produkcji niezakończonej, dotyczące wyrobów produkowanych i sprzedawanych do tego kontrahenta. Na podstawie ustaleń z kontrahentem detale zostaną zezłomowane, a kontrahent zwróci część kosztów poniesionych na wyprodukowanie powyższych detali (na podstawie noty obciążeniowej wystawionej na niego przez Spółkę). Na koszty te składają się: wartość materiałów, robocizny, usług obcych. Spółka odliczyła podatek VAT naliczony przy zakupie tych materiałów i usług.

Wnioskujący pyta, czy w przedstawionej sytuacji zwrot kosztów wyprodukowania detali, jako odszkodowanie z tytułu rezygnacji klienta angielskiego ze współpracy ze Spółką, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT...

Spółka stoi na stanowisku, że czynność odszkodowania nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z tym nie podlega przepisom tej ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskującego w przedmiotowym piśmie stan faktyczny zdaniem Organu takie stanowisko jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
- eksport towarów,
- import towarów,
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Zgodnie z definicją zawartą w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Jak z powyższego przepisu wynika odszkodowanie w postaci pieniądza nie jest towarem.

Stosownie do art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania VAT transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej, zgodnie z ogólnym założeniem, że opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów.
Z powyższego wynika, że otrzymanie odszkodowania nie stanowi także świadczenia usług, w rozumieniu przepisów art. 8 ww. ustawy.

Zapłata za wyrządzone szkody, poniesione przez kogoś straty jest w świetle regulacji Kodeksu cywilnego odszkodowaniem. Z przepisów Kodeksu cywilnego (art. 361) wynika, iż zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikała szkoda. Naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Kwoty odszkodowania nie można zakwalifikować jako obrotu zdefiniowanego w art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Uwzględniając powyższy stan prawny oraz przedstawiony przez Wnioskującego stan faktyczny należy stwierdzić, że odszkodowanie mające charakter zwrotu kosztów w związku z niezrealizowaniem dostaw do kontrahenta (zaniechaniem współpracy) nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie zawiera się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy- do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 i art. 239 Ordynacji podatkowej).