POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku z dnia 05.07.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 06.07.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w sprawie opodatkowania otrzymanej w 2004 r. dopłaty do cukru zużytego na cele niespożywcze - informuję, że stanowisko wyrażone w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.07.2005 r. wpłynął do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka w 2004 r. otrzymała dopłatę do cukru przetworzonego na cele niespożywcze (produkcja syropów farmaceutycznych) zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru (Dz. U. Nr 76, poz. 810 ze zm.) i w oparciu o „Zasady dopłat do przerobu cukru na cele niespożywcze realizowanego w okresie od 1 stycznia 2004 r. do 30 czerwca 2004 r. w roku rozliczeniowym 2003/2004” Agencji Rynku Rolnego.

Wnioskujący pyta, czy dopłata ta podlega podatkowi VAT na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Spółka stoi na stanowisku, że przedmiotowa dopłata nie wypełnia treści art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ cena sprzedaży syropów farmaceutycznych była niezależna od kwoty otrzymanej dopłaty. Dopłata ta nie stanowiła wyrównania ceny sprzedaży konkretnego wyrobu, ani też nie stanowiła rekompensaty z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych. Istotą otrzymanej dopłaty był częściowy zwrot kosztu poniesionego na zakup cukru zużytego do produkcji syropów farmaceutycznych.
Wobec powyższego dopłata ta nie wchodzi do podstawy opodatkowania podatkiem VAT. Natomiast Spółka zgodnie z art. 90 ust. 7 ustawy o VAT wliczyła do mianownika tzw. „współczynnika sprzedaży” kwotę otrzymanej dopłaty.

W przedstawionym stanie faktycznym zdaniem Organu takie stanowisko jest prawidłowe.

Z treści art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z analizy tych przepisów wynika, że dopłata będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT gdy spełnione zostaną kumulatywnie dwie przesłanki:

1. musi być faktycznie otrzymana,
2. musi być związana z odpłatną dostawą towarów lub świadczeniem usług.
Podstawą oceny opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, jest więc stwierdzenie czy są one dokonywane w celu sfinansowania, czy też dofinansowania konkretnej dostawy lub usługi. Opodatkowaniu podlegać będą tylko takie dopłaty, które są bezpośrednio związane z dostawą konkretnych towarów lub świadczeniem konkretnych usług i bezpośrednio wpływają na ich cenę (stanowią całość lub część wynagrodzenia).

Zasady dopłat do przerobu cukru na cele niespożywcze regulują przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru. Zgodnie z art. 16 ust. 1 cyt. ustawy przetwórcy cukru mogą uzyskać dopłaty do przerobu cukru na cele niespożywcze.
Beneficjantami dopłaty są przetwórcy, których wyroby zakwalifikowane są zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do sekcji D z wyłączeniem podsekcji DA i którzy dokonają przerobu cukru na cele niespożywcze. Przedmiotem dopłat jest cukier biały przetworzony w okresie od 1 stycznia 2004 r. do 30 czerwca 2004 r. na cele niespożywcze, który jest:

a) pochodzenia krajowego,
b) wyprodukowany w roku rozliczeniowym 2003/2004 w ramach limitu A i B.
Jak z powyższego wynika zasadniczym celem dopłat do przerobu cukru na cele niespożywcze realizowanym przez Agencję Rynku Rolnego nie jest dofinansowywanie sprzedaży towarów świadczonych przez danego beneficjenta, lecz wsparcie określonych działań, ważnych z uwagi na realizację określonych celów.

Z przedstawionego w piśmie z dnia 05.07.2005 r. stanu faktycznego wynika, iż otrzymana przez Spółkę dopłata nie spełnia przesłanek do uznania jej za obrót w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Dopłata ta nie stanowi dofinansowania do ceny produkowanych syropów.

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (przed nowelizacją) do obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, wlicza się kwotę otrzymanych subwencji (dotacji) innych niż określone w art. 29 ust. 1.

W związku z powyższym do ustalenia proporcji do odliczenia podatku naliczonego w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie art. 90 cyt. ustawy.

Należy nadmienić, że począwszy od dnia 01 czerwca 2005 r. przepis ust. 7 cyt. art. 90 nie obowiązuje. Został on uchylony zgodnie z art. 1 pkt 24 lit a) ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 i art. 239 Ordynacji podatkowej).