STAN FAKTYCZNY
Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż podatnicy są wspólnikami spółki jawnej, zobowiązanej w roku podatkowym 2004 i 2005do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
W roku podatkowym 2005 spółka poniosła następujące wydatki:
1)w dniu 11.01.2005r. w kwocie 105,60 zł - wydatek z tytułu opłat za usługi marketingowe,
2)w dniu 11.01.2005r. w kwocie 909,04 zł - wydatek z tytułu opłat za usługi marketingowe,
3)w dniu 12.01.2005r. w kwocie 2765,88 zł - wydatek z tytułu opłat za usługi marketingowe,
4)w dniu 12.01.2005r. w dniu 130,07 zł - wydatek z tytułu opłat za usługi marketingowe,
5)w dniu 13.01.2005r. w kwocie 52,50 zł - wydatek z tytułu opłat za usługi marketingowe,
6)w dniu 14.01.2005r. w kwocie 154,68 zł - wydatek z tytułu opłat za usługi telekomunikacyjne,
7)w dniu 25.01.2005r. w kwocie 90,12 zł - wydatek z tytułu opłat za usługi telekomunikacyjne,
8) w dniu 29.01.2005r. w kwocie 18,00 zł - wydatek z tytułu opłat za usługi telekomunikacyjne.,br>Z przedstawionego we wniosku stanowiska wynika, iż podatnicy zaliczyli w/w wydatki do kosztów uzyskania przychodów roku podatkowego 2004, ponieważ wydatki te były związane z przychodami roku podatkowego 2004.
W tym stanie faktycznym zostało postawione następujące pytanie: czy wspólnicy prawidłowo zaliczyli wyżej wymienione wydatki (poniesione w roku podatkowym 2005)w łącznej kwocie 4.225,89 zł do kosztów uzyskania przychodu roku podatkowego 2004?

STANOWISKO PODATNIKA
Prawidłowo została przyjęta przez wspólników zasada, iż wydatki są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, którego owe koszty dotyczą. Takie stanowisko pozostaje bowiem w zgodzie z art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm./, wyrażającym zasadę potrącania kosztów uzyskania przychodu w tym roku podatkowym, którego dotyczą. Dlatego też za zasadne należy uznać, iż w roku podatkowym 2004 wspólnicy zaliczyli wydatki wymienione wyżej, traktując, iż wydatki te ( np. opłata za usługi telekomunikacyjne itp.) były związane z przychodami roku podatkowego 2004.

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jednolity: Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.
Jak z powyższego wynika, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów określonego wydatku wymaga łącznego spełnienia dwóch podstawowych przesłanek, które zakładają, że:
1) wydatek musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodu,
2) wydatek ten nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ustawy.
Należy zaznaczyć, że ciężar wykazania, iż poniesiony wydatek ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a także, że został poniesiony w celu uzyskania przychodu spoczywa na podatniku.
Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, bo to na nim w ostateczności spoczywa ciężar udowodnienia tego faktu. Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.
Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Są nimi koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.
Usługi marketingowe odpowiadają wymogowi określonemu w cytowanym art. 22 ust. 1 ustawy podatkowej, bowiem w gospodarce rynkowej niezbędne są usługi związane z rozeznaniem rynku, tworzeniem i utrzymywaniem popytu, kształtowaniem polityki rynkowej itp. Koszty takie co do zasady służą uzyskiwaniu przychodów, jednakże obowiązkiem podatnika jest ich prawidłowe udokumentowanie.
Koszty z tego tytułu, jeżeli zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, są zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy podatkowej, kosztem uzyskania przychodów.
Zaliczenie określonych wydatków na usługi marketingowe do kosztów uzyskania przychodów musi mieć oparcie w konkretnych zdarzeniach. Podstawowym kryterium pozwalającym na stwierdzenie, że usługa została wykonana, jest wykonanie czynności świadczonych w ramach danego typu usługi. Sama faktura, np. w przypadku wydatków na usługi marketingowe nie jest wystarczającym dowodem, potwierdzającym faktycze poniesienie tego typu wydatków. Aby można było stwierdzić, że dany wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodu musi być uwidoczniony efekt (wynik) zawartych umów.
Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych przy określaniu kosztów uzyskania przychodów stosują zapis art. 22 ust. 4, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów,z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.
Od tej ogólnej zasady ustawodawca przewiduje wyjątki, a mianowicie m.in. u podatników prowadzących księgi rachunkowe.
W myśl ust. 5 cytowanego art. 22 u podatników prowadzących księgi rachunkowe/handlowe/ koszty uzyskania przychodów objęte tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.,br>Metoda memoriałowa, określona w cytowanym wyżej art. 22 ust. 5 ustawy podatkowej, polega na tym, że ustalając koszt uzyskania przychodów należy mieć na uwadze, iż kosztami uzyskania przychodów są te koszty, które odnoszą się do przychodów danego roku /okresu sprawozdawczego/, to znaczy:
a/ koszty poniesione i zarachowane w danym roku podatkowym /okresie sprawozdawczym/, jeżeli w danym roku podatkowym /okresie sprawozdawczym/ osiągnięto również przychody związane z tymi kosztami,
b/ koszty poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy /okres sprawozdawczy/,lecz dotyczące przychodów danego roku podatkowego /okresu sprawozdawczego/,
c/ koszty faktycznie jeszcze nie poniesione, lecz zgodnie z obowiązującymi przepisami już zaksięgowane, pod tymże wszakże warunkiem, że odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego /okresu sprawozdawczego/; jeżeli jednak zarachowanie ich nie było możliwe, potrąca się je w roku, w którym zostaną poniesione.,br>Jest zatem zasadą - przy metodzie memoriałowej- że koszty uzyskania przychodówsą potrącalne w tym roku podatkowym, którego przychodów dotyczą, a tylko wówczas, gdy nie jest to możliwe, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tego roku podatkowego, w którym zostały poniesione.
Koszt musi mieć związek z przychodem i ponadto związek ten ma wystąpić w tym samym roku podatkowym / okresie sprawozdawczym/.
Wyjątki od tej zasady określono w art. 23 ustawy podatkowej - gdzie co do niektórych kosztów wymagana jest ich zapłata.
Zatem, mając na uwadze stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w/w wydatki zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów i dotyczą one przychodów roku podatkowego 2004 oraz wydatki dotyczące usług marketingowych są prawidłowo udokumentowane - to stanowią one koszty uzyskania przychodów w roku podatkowym 2004 (w którym zostały zarachowane), mimo że faktycznie zostały poniesione w 2005r.
W myśl art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa podatnik składając wnioseko udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.
W przedmiotowej sprawie, w przedstawionym stanie faktycznym, ocena prawidłowości wyliczenia wysokości kosztów wykraczałaby poza zakres o jakim stanowią cytowane wyżej przepisy art. 14a Ordynacji podatkowej. Ze złożonego zapytania wynika,że kwota kosztów uzyskania przychodów, które mogą być zaliczone do kosztów 2004r. wynosi łącznie 4.225,89 zł. Sposób obliczenia tej kwoty nie wynika z przedłożonego zapytania, a więc potwierdzenie jej wysokości wymagałoby przeprowadzenia postępowania dowodowego, co nie znajduje uzasadnienia w treści art. 14 a ustawy Ordynacja podatkowa.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym i wiąże organy podatkowe do czasu zmiany przepisów.