POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst. jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 04.08.2005 r. bez znaku w sprawie zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego uzupełnionego pismem z dnia 05.09.2005 r. bez znaku postanawiam:

ocenić stanowisko Strony jako nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że na podstawie zawartej dnia 16.06.2005 r. umowy leasingu operacyjnego Strona użytkuje samochód ciężarowy Volkswagen Transporter T5. Zgodnie z przedłożoną kopią dowodu rejestracyjnego przedmiotowy pojazd posiada świadectwo homologacji typu pojazdu nr PL*2323*03, dopuszczalną masę całkowitą 2500 kg, dopuszczalną ładowność 765 kg i liczbę miejsc 6. Zgłoszone wątpliwości dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w ratach leasingowych. Zdaniem Strony przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego związanego ze spłatą rat leasingowych.
W stanie prawnym przed dniem 22 sierpnia 2005 r. zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z póżn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 3 w/w ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:
DŁ = 357 kg + n x 68 kg
gdzie:
DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,
n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy
-kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł.
W myśl art. 86 ust. 5 w/w ustawy o VAT dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.
Zgodnie z art. 86 ust. 7 w/w ustawy o VAT w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania dotycząca jednego samochodu nie może jednak przekroczyć 5.000 zł.
Ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90 poz. 756) od dnia 22 sierpnia 2005 r. zmieniony został m.in. zapis art. 86 w/w ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.
W myśl nowego brzmienia art. 86 ust. 3 w/w ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca nie więcej jednak niż 6.000 zł.
Zgodnie z art. 86 ust. 4 w/w ustawy o VAT przepis ust. 3 nie dotyczy:
1) pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2) pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3) pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4) pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5) pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6) pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7)przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
a) odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
W myśl art. 86 ust. 5 w/w ustawy o VAT spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.
Jak wynika z zapisu art. 86 ust. 7 w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć 6.000 zł.
W związku z powyższym przed dniem 22 sierpnia 2005 r. Stronie z tytułu użytkowania przedmiotowego pojazdu przysługiwało prawo do odliczania pełnej wysokości podatku naliczonego wynikającego z rat leasingowych, bowiem jego dopuszczalna ładowność obliczona wg w/w wzoru wynosi:
357 kg + 6 x 68 kg = 765 kg.
Natomiast od dnia 22 sierpnia 2005 r. zgodnie z zapisem art. 86 ust. 7 w/w ustawy o VAT Stronie przysługuje odliczenie w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego od rat udokumentowanych fakturami nie więcej niż 6.000 zł.
Takie stanowisko wynika z przedłożonych dokumentów, wśród których nie stwierdzono zaświadczenia okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz właściwej adnotacji w tym zakresie w dowodzie rejestracyjnym pojazdu ? o których mowa w cyt. wyżej art. 86 ust. 5 ustawy o VAT. Organ podatkowy nie jest właściwy do potwierdzenia spełnienia warunków określonych w w/w art. 86 ust. 4 pkt 1-4, wypełnienie których umożliwiałoby odliczenie w przedmiotowej sytuacji pełnej wysokości podatku naliczonego.
Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.
Zgodnie z art. 14b §1 i §2 w/w ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a §4 w/w ustawy Ordynacja podatkowa służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zamościu w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.