POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku z dnia 07.03.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 08.03.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w sprawie sposobu ustalania proporcji o której mowa w art. 90 ust. 2 - informuję, że stanowisko Spółki wyrażone w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.03.2005 r. wpłynął do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.
Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonała obliczenia tzw. proporcji za okres od 1 maja do 31 grudnia 2004 r. w sposób następujący:
W liczniku ułamka został uwzględniony obrót (od 1 maja do 31 grudnia 2004 r.) z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego pomniejszony zgodnie z art. 90 ust. 5 i 6. Uwzględniona tu została wartość netto czynności opodatkowanych stawką 0%, 3%, 7% i 22% wynikająca z deklaracji VAT-7. Do obrotu dodane zostały prezenty o małej wartości i próbki (art. 7 ust. 3- 7). Tak ustalony obrót został pomniejszony o wartość sprzedanych środków trwałych.
W mianowniku został uwzględniony obrót wskazany w liczniku plus sprzedaż zwolniona wynikająca z deklaracji VAT-7.
W Spółce nie wystąpiły:
- import usług,
- dotacje, subwencje,
- sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych,
- zbycie obligacji, akcji.odsetki="" od="" środków="" pieniężnych="" i="" terminowych="" lokat="" bankowych,="" wartości="" których="" nie="" przyjęła="" do="" obliczania="" proporcji.="" była="" też="" prowadzona="" działalność="" socjalna="" w="" zakresie="" zakładowego="" funduszu="" Świadczeń="" socjalnych,="" której="" również="" przyjęto="" obrotu.<="" p="">

Wnioskujący pyta, czy w przedstawionej sytuacji powinien podczas ustalania wskaźnika struktury proporcji dotyczącej części odliczania podatku VAT naliczonego należy uwzględnić odsetki:
- od terminowych lokat bankowych,
- od środków zgromadzonych na bieżących rachunkach bankowych,
- a także operacji z ZFŚS.

Spółka stoi na stanowisku, że nie powinna wliczać do obrotu odsetek od środków pieniężnych na terminowym i bieżącym rachunku bankowym, ponieważ prowadzenie rachunku nakazane jest prawem. Spółka nie zainicjowała czynności usługowej, bo taką prowadzi bank i nie wiąże się to bezpośrednio z czynnością podatnika. Ustawodawca nie zdefiniował znaczenia terminu „sporadycznie”- art. 90 ust. 6 ustawy o VAT. Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego PWN, sporadycznie oznacza „rzadko, od czasu do czasu, nieregularnie”. A zatem czynności sporadycznych nie może cechować jakakolwiek cykliczność podejmowania. Czynność „zakładania” lokat terminowych nie została zadeklarowana w Statucie i nie jest przedmiotem działalności Spółki. Należy uznać, że są to transakcje, które tej działalności towarzyszą. Pieniądze są lokowane wtedy kiedy istnieje nadwyżka, w ciągu roku Spółka korzysta z kredytu bankowego.
W przypadku ZFŚS Spółka nie odlicza VAT-u naliczonego dotyczącego usług socjalnych i dlatego też nie nalicza należnego. Uważa, że jest to czynność poza ustawą o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony przez Spółkę w przedmiotowym piśmie stan faktyczny zdaniem Organu takie stanowisko jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art.114, art.119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W myśl art. 90 ust. 1-4 i ust. 10 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (ust. 2). Proporcję ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (ust. 3). Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. (ust. 4). W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 cyt. art. 90:
1) przekroczyła 98%- podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;

Ustawodawca w art. 90 odwołuje się do pojęcia czynności, w związku z którymi przysługuje bądź też nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, natomiast w art. 86 jako warunek zachowania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego wskazuje na związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi. Podatnik ma obowiązek odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami dającymi prawo do odliczenia (sprzedażą opodatkowaną) i czynnościami nie dającymi prawa do odliczenia (zwolnionymi od podatku). Z takiego zapisu wynika, iż ustawodawca nie rozstrzygnął czy podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanych z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT. Należy przyjąć, że w sytuacji, gdy podmiot z tytułu dokonywanych transakcji nie uzyskuje statusu podatnika podatku od towarów i usług, to obrót z tytułu tych transakcji nie powinien być uwzględniany w proporcji o której mowa w art. 90 ust. 2.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Podatnikami natomiast w myśl art. 15 ust. 1 są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 cyt. art. 15 obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...).

Oprocentowanie środków pieniężnych na rachunkach bankowych regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe. Katalog elementów jakie powinna zawierać umowa rachunku bankowego zawarty jest w art. 52 cyt. ustawy. Wynika z niego m.in., że strony mogą sobie zastrzec oprocentowanie środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku oraz określić wysokość tego oprocentowania. Otrzymane odsetki stanowią więc nieodłączny element posiadania tych środków na rachunku bankowym.
Wobec powyższego odsetki otrzymywane z tyt. przechowywania (lokowania) środków pieniężnych na rachunkach i depozytach bankowych na podstawie umów zawartych z instytucją świadczącą usługi finansowe (zwolnione od podatku VAT) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sprawy dotyczące świadczeń socjalnych zostały uregulowane w ustawie z dnia 04 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jednolity Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 535 ze zm.). Środki funduszu przeznaczone są na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz pracowników uprawnionych do korzystania z Funduszu oraz na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych. Przez działalność socjalną rozumie się zgodnie z art. 2 cyt. ustawy usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno- oświatowej, sportowo- rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej- rzeczowej lub finansowej a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.
Na mocy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, zaś przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
W myśl art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.
Z przytoczonych przepisów wynika, iż samo wydanie towarów i świadczenie usług na rzecz Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych bez spełnienia w/w warunków, nie stanowi odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
Należy zaznaczyć, że art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 cyt. ustawy mają zastosowanie wyłącznie do nieodpłatnej dostawy towarów i nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz konkretnych osób fizycznych (tutaj na rzecz pracowników i ich rodzin), osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług stanowiących przedmiot świadczenia.
W myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 12 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacane zgodnie z przepisami o ZFŚS.
Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W przypadku, gdy Spółka dokonuje nabyć towarów i usług, które w części są finansowane ze środków ZFŚS, a w części przez pracownika, to czynność tę należy uznać za odpłatne świadczenie pracodawcy na rzecz pracownika. Odpłatne świadczenie usługi będzie podlegało zgodnie z cytowanymi przepisami opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podstawę opodatkowania stanowić będzie kwota odpłatności ponoszona przez pracownika.

Reasumując czynności, które nie mieszczą się w ustawowym katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (są przedmiotowo wyłączone spod opodatkowania podatkiem VAT), a podmiot dokonujący tych czynności nie uzyskuje w związku z ich wykonywaniem statusu podatnika podatku VAT to w konsekwencji nie stanowią one w świetle powyżej cytowanych przepisów elementów składowych proporcji.

Wobec powyższego stanowisko Spółki, iż do ustalenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT nie bierze się pod uwagę kwot otrzymanych odsetek z tytułu przechowywania środków pieniężnych na rachunkach bankowych (bieżącym i lokacyjnym) oraz świadczeń socjalnych (w całości) finansowanych z ZFŚS jest prawidłowe.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy- do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 i art. 239 Ordynacji podatkowej).