POSTANOWIENIENaczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, działając na podstawie art. 216 par. 1 oraz art. 14a par. 1-5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity: Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 ze zm. ), w związku z Pani wnioskiem w sprawie pismenej interpretacji przepisów prawa podatkowegopostanawiapotwierdzić stanowisko zawarte w Pani wniosku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż obecnie prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego koncentratami białka spożywczego. Zamierza Pani rozszerzyć ofertę sprzedaży o inne produkty i zwiększyć liczbę kontrahentów poprzez udział w targach i prezentacjach organizowanych poza granicami kraju. Mąż, jako pełnomocnik, zuwagi na swoją znajomość języka angielskiego oraz zagadnień fachowych z zakresu technologii żywności będzie wraz z Panią brał udział w targach. W Pani opinii, koszty związane z udziałem męża w targach, to jest bilety lotnicze, hotel, itp. stanowią koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekist jednolity: Dz. U. z 2000 roku, Nr 14, poz. 176 ze zm. ), kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Zgodnie z art. 23 ust. 1 w/cyt. ustawy nie uważa się za koszt uzyskania przychodu:a) wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka, małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci wspólników, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawyobejmuje nie tylko wypłacane wynagrodzenia, ale także inne wypłaty dokonywane na rzecz osób o których mowa w pkt 10 za pracę świadczoną czy to bezumownie, czy też na podstawieumowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub innej umowy.b) wartość diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą oraz osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Wobec powyższego, poniesiony wydatek musi być związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, służyć osiągnięciu przychodów i nie może być wymieniony wśród wydatków o których mowa w art. 23 cytowanej wyżej ustawy. Do kosztów uzyskania przychodu zalicza się wszelkie koszty pozostające w bezpośrednim, jak też pośrednim związku z osiąganym przychodem, jeśli podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Zakwalifikowanie wydatku do kosztów uzyskania przychodu musi przedstawić logiczny związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem a źródłem przychodu, z którego uzyskiwano przychód, bądź istniał zamiar jego uzyskania/ Aby wydatek stanowił koszt podatkowy pozostający w związku z uzyskanym przychodem lub zamiarem jego uzyskania należy wykazać bezpośrednią zależność pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem oraz udowodnić fakt poniesienia danego wydatku, uznanego za koszt uzyskania przychodu, odpowiednimi dowodami. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić iż wydatki związane z wyjazdem zagraniczym małżonka mogą stanowić koszt uzyskania przychodu.

POUCZENIENiniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika i inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji przez organ odwoławczy.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia, o czym stanowi art. 236 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz 60 ze zm.).