D E C Y Z J A

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia „X” Spółka z o. o. z siedzibą w W., ul. (...), z dnia 4 lipca 2005 roku na postanowienie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie z dnia 22 czerwca 2005 roku Nr PD1/423-19/05/GH/43053, uznające za nieprawidłowe stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2005 roku, (uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2005 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania prawa podatkowego w sprawie ustalenia, która umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania będzie właściwa odnośnie opodatkowania odsetek otrzymanych przez Spółkę, jako wynagrodzenie za inwestycje w certyfikaty depozytowe Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie odmawia zmiany kwestionowanego postanowienia.

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 26 stycznia 2005 roku Spółka zwróciła się do Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego o potwierdzenie stanowiska, że opodatkowanie odsetek otrzymywanych przez Wnioskodawcę jako wynagrodzenie za inwestycje w certyfikaty wyemitowane przez niemiecki bank, oddział w Singapurze - który to oddział jest,,zakładem” w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania - winno podlegać przepisom umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzonej w Singapurze dnia 23 kwietnia 1993 roku (Dz. U. z 1994 r. Nr 38, poz. 139). Z uwagi na powyższe Spółka uważa, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w związku z art. 24 ust. 1 lit. d) cyt. powyżej umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania ... wypłacone odsetki będą podlegały zwolnieniu od podatku dochodowego w Polsce. Podatnik w w/w wniosku stwierdził również, że kwoty przedpłacone, które otrzymano w związku z posiadaniem certyfikatów należy traktować na równi z odsetkami ponieważ wypłata tych odsetek została przewidziana w momencie emisji w/w papierów wartościowych.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 czerwca 2005 roku Nr PD1/423-19/05/GH/43053 Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie odmówił uznania za słuszne przedstawionego powyżej stanowiska Podatnika.
Organ pierwszej instancji uznał bowiem, że oddział niemieckiego banku nie jest ,,zakładem” w rozumieniu cyt. powyżej umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania ... ponieważ z art. 1, art. 3 i art. 5 ust. 1 w/w umowy wynika, że umowa ta dotyczy tylko rezydentów Polski i Singapuru. Zatem w/w umowa nie ma zastosowania odnośnie oddział banku niemieckiego a właściwą do zastosowania konwencją w niniejszej sprawie jest umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 roku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).
Reasumując, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie stwierdził, że odsetki otrzymane przez Spółkę będą opodatkowane w Polsce na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych.
W zażaleniu z dnia 4 lipca 2005 roku na postanowienie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie z dnia 22 czerwca 2005 roku Nr PD1/423-19/05/GH/43053 Spółka wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez potwierdzenie słuszności swojego stanowiska lub o uchylenie w/w postanowienia w całości i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. Strona w zażaleniu zarzuciła naruszenie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 1, art. 2, art. 5, art. 11 i art. 24 ust. 1 lit. d w/w umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

W uzasadnieniu zażalenia podniesiono następujące argumenty:
1. Dla zastosowania cyt. powyżej umowy z dnia 23 kwietnia 1993 roku między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania... nie jest istotne czy zakład banku niemieckiego w Singapurze jest objęty jej zakresem podmiotowym ponieważ to Spółka - zgodnie z art. 1 w/w umowy - objęta jest tym zakresem.
2. Zgodnie z art. 11 ust. 5 i ust. 7 powołanej umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru odsetki wypłacone Spółce powstają w Singapurze.
3. Na podstawie art. 24 ust. 1 lit d w/w umowy dochód uzyskany z odsetek podlega zwolnieniu od podatku w Polsce.

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, po zapoznaniu się z całością materiałów zebranych w sprawie, oraz w wyniku przeanalizowania argumentów zawartych w zażaleniu Strony z dnia 4 lipca 2005 roku, w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz o przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, uznał, że stanowisko zawarte w w/w postanowieniu Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego jest prawidłowe. Powyższe wynika z następujących przyczyn:
Analiza treści art. 1, art 3 i art 5 cyt. powyżej umowy z dnia 23 kwietnia 1993 roku między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania ... prowadzi do wniosku, że określenie ,,zakład” w rozumieniu tego przepisu dotyczy stałej placówki, która prowadzona jest w umawiającym się państwie, t. j. w Polsce lub w Singapurze przez rezydenta drugiego z umawiających się państw t. j. przez rezydenta Polski lub Singapuru przez. Tak więc ,,zakład” banku niemieckiego w Singapurze nie podlega przepisom w/w umowy gdyż nie jest ,,zakładem” rezydenta żadnego z umawiających się państw.
Z uwagi na powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza, że słuszny jest wyrażony w zaskarżonym postanowieniu Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie pogląd, iż właściwą do zastosowania konwencją w niniejszej sprawie jest cyt. umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 roku.
Jednocześnie organ odwoławczy wyjaśnia, że powołana w uzasadnieniu zaskarżonego zażalenia treść art. 11 ust. 7 w/w umowy z dnia 23 kwietnia 1993 roku między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania ... również dotyczy ,,zakładu” rezydenta umawiających się państw.
W treści zaskarżonego postanowienia Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego wskazano i zacytowano przepisy prawa, które decydują o trybie odliczenia podatku zapłaconego od dochodów opodatkowanych w obcym państwie.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji niniejszej decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji. Stronie, jeżeli uzna, że decyzja ta jest niezgodna z prawem przysługuje prawo wniesienia skargi w dwóch egzemplarzach do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30-tu dni od daty jej doręczenia.