Organ podatkowy wyżej prezentowane stanowisko podatnika uznał za nieprawidłowe, co uzasadnia poniżej.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. z 2000r. Dz. U. nr 14 poz. 176 ze zm.)

Przychodem z działalności gospodarczej są również:

<...> otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą <...>.

W sytuacji, gdy przedmioty powierzone przedsiębiorcy do naprawy mieszczą się

w pojęciu składników majątku, odszkodowania za szkody ich dotyczące zgodnie

w art. 14 ust. 2 pkt. 12 ustawy o podatku dochodowym stanowią w całości przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dla celów poprawności interpretacyjnej wyżej cytowanego przepisu, konieczne jest zdefiniowanie terminu „składniki majątku”.

Dookreślenie poszukiwanego pojęcia, ustawodawca zawarł w art. 5a pkt. 2 ustawy

z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. z 2000r. Dz. U. nr 14 poz. 176 ze zm.). I tak, ilekroć w ustawie jest mowa o: składnikach majątkowych – oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 22g ust. 3 <...>.

Analizując dalej, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości przez aktywa – rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują

w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Z opisanego przez podatnika stanu faktycznego wynika, że przedmioty powierzone przedsiębiorcy do naprawy, w okresie koniecznym do wykonania usługi, były przez niego kontrolowane. Podjęte przez przedsiębiorcę działania miały na celu osiągnięcie korzyści ekonomicznych, i w tym sensie stanowiły aktywa, które z definicji art. 5a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

(j.t. z 2000r. Dz. U. nr 14 poz. 176 ze zm.) stanowią składniki majątku, wymienione

w treści art. 14 ust. 2 pkt. 12 tejże ustawy.

Przywołane wyżej zapisy ustawowe, zdaniem organu podatkowego, jednoznacznie określają otrzymane przez przedsiębiorcę odszkodowania za szkody powstałe

w skutek kradzieży - w całości – jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W takim stanie faktycznym i prawnym uzasadnione było pogląd podatnika uznać za błędny.

Z definicji art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. z 2000r. Dz. U. nr 14 poz. 176 ze zm.) wynika, iż kwoty wypłacone właścicielom za utracone przedmioty są kosztami uzyskania przychodów.