Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 3.06.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 13.06.2005 r.) w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodu spółki wydatków ponoszonych przez spółkę na rzecz komandytariusza będącego osobą fizyczną z tytułu wynagrodzenia z wszelkiego rodzaju umów cywilnoprawnych i umowy o pracę, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tarnobrzegu postanawia uznać, że stanowisko przedstawione przez panią w powyższym wniosku jest nieprawidłowe.

W dniu 13.06.2005 r. do tut. organu podatkowego wpłynął pani wniosek o udzielenie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczących zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków ponoszonych przez spółkę na rzecz komandytariusza będącego osobą fizyczną z tytułu wynagrodzenia z wszelkiego rodzaju umów cywilnoprawnych i umowy o pracę. W sprawie tej nie jest prowadzone postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym jest pani komandytariuszem spółki „F.”, natomiast komplementariuszem jest osoba prawna. W umowie spółki wspólnicy wyłączyli zastosowanie art. 46 kodeksu spółek handlowych („Za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia”) i umieścili zapis: „Jeżeli spółka zawrze z komplementariuszem lub komandytariuszem jakąkolwiek umowę cywilnoprawną lub umowę o pracę, obejmującą choćby częściowo swym zakresem prowadzenie spraw spółki lub świadczenie pracy, to z tytułu każdej czynności powziętej w wykonaniu tej umowy komplementariuszowi lub komandytariuszowi należne będzie wynagrodzenie, natomiast przepisu art. 46 k.s.h. w związku z art. 103 k.s.h. nie stosuje się”. Kolejny ustęp umowy natomiast otrzymał brzmienie: „Wynagrodzenie, o którym mowa w ustępie poprzedzającym stanowić będzie koszt spółki”. Pytanie pani brzmi, czy wydatki poniesione przez spółkę na rzecz komandytariusza - osoby fizycznej z tytułu wynagrodzenia stanowią w całości koszt uzyskania przychodu dla każdego wspólnika, także dla otrzymującego to wynagrodzenie i czy ten koszt uzyskania przychodu rozliczać proporcjonalnie do udziału w zyskach. Pani zdaniem jest to koszt uzyskania przychodu dla każdego wspólnika wprost proporcjonalny do udziału w zyskach.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tarnobrzegu nie podziela pani stanowiska w tej sprawie. Do przedstawionego w zapytaniu problemu mają zastosowanie przepisy art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym artykułem nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka niemająca osobowości prawnej, w tym spółka komandytowa, lecz podatnikiem jest wyłącznie wspólnik takiej spółki i tylko on jako osoba fizyczna lub prawna może dokonywać odliczeń kosztów uzyskania przychodu ze wspólnego źródła przychodów. Według ww. artykułu 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy wydatek z tytułu pobieranego wynagrodzenia przez wspólnika będącego osobą fizyczną nie będzie stanowił dla niego kosztu uzyskania przychodu. Wynagrodzenie to będzie natomiast kosztem uzyskania przychodu dla pozostałych wspólników (komplementariusza).