P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku z dnia 24.02.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) w sprawie wliczania odsetek od rachunku lokaty terminowej do całkowitego obrotu uzyskanego z tytułu czynności w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności w związku z którymi podatnikowi takie prawo nie przysługuje - informuję, iż stanowisko wyrażone w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 01.03.2005 r. wpłynął do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego wniosek Zakładu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Zakłady wykonują usługi w zakresie remontu sprzętu lotniczego. Specyfiką działalności Jednostki jest to, że usługi wykonywane są głównie w drugiej połowie roku kalendarzowego po podpisaniu stosownych umów. Uzyskane środki finansowe za wykonane usługi muszą zabezpieczyć działalność Zakładów w pierwszych miesiącach następnego roku kalendarzowego. W związku z powyższym zgromadzone środki finansowe lokowane są w banku w formie lokaty terminowej nie dłużej jednak niż 3 miesiące. Zakłady nie świadczą usług pośrednictwa finansowego wymienionych w załączniku Nr 4 do ustawy o VAT.

Wnioskujący stoi na stanowisku, że odsetki na rachunku lokaty terminowej są neutralne przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i nie należy ich uwzględniać przy obliczaniu proporcji.

Zdaniem organu takie stanowisko jest prawidłowe.

Istotną zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest istnienie związku tego podatku naliczonego przy zakupach z czynnościami opodatkowanymi.

W art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Natomiast z art. 90 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy wynika, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (ust. 1). Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (ust. 2).

W myśl art. 90 ust. 3, ust. 4, ust. 5 i ust. 6 powołanej ustawy proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Do obrotu nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, o których mowa w art. 87 ust. 3, (tj. środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji), używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności oraz obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3 (usługi finansowe), w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Dyspozycja tego przepisu w związku z art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tejże ustawy, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z powyższego wynika m.in., iż aby uznać czynność za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek między czynnością a otrzymanym za jej wykonanie wynagrodzeniem (odpłatnością). Ponadto, winna być ona wykonana przez podatnika w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej (art. 15 cyt. ustawy).

Z przedstawionego przez Jednostkę stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie świadczy usług pośrednictwa finansowego.

Oprocentowanie środków pieniężnych na rachunkach bankowych regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe (tekst jednolity Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.). Katalog elementów jakie powinna zawierać umowa rachunku bankowego zawarty jest w art. 52 cyt. ustawy. Wynika z niego m. in., że strony mogą sobie zastrzec oprocentowanie środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku oraz określić wysokość tego oprocentowania. Uzyskane odsetki stanowią więc nieodłączny element posiadania tych środków na rachunku bankowym.

Wobec powyższego odsetki otrzymywane z tyt. przechowywania (lokowania) środków pieniężnych (otrzymanych od kontrahentów za usługi wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) na rachunkach i depozytach bankowych na podstawie umów zawartych z instytucją świadczącą usługi finansowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że odsetek otrzymanych z tyt. lokat nie uwzględnia się przy ustalaniu proporcji o której mowa w cyt. wyżej art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Włączenie do proporcjonalnego rozliczania podatku naliczonego czynności znajdujących się poza zakresem działalności gospodarczej podatnika prowadziłoby bowiem w konsekwencji do zachwiania zasady neutralności tego podatku.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia. Informacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b §1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany albo uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. (art. 222 oraz 239 Ordynacji podatkowej).