P o s t a n o w i e n i e
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu działając na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa /tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60/ po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 19 kwietnia 2005r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym ekwiwalentów za pranie odzieży roboczej stwierdza , że stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e
Zgodnie z przepisem art. 14a § 1 ww. Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości m.in. naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Natomiast zgodnie z § 2 tegoż art. 14a podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

Z przedstawionego w piśmie z dnia 19 marca 2005 r. stanu faktycznego wynika, iż na podstawie przepisów Kodeksu pracy, wypłaca Pan pracownikom ekwiwalenty za pranie odzieży roboczej zgodnie z wewnętrznym regulaminem wynagradzania i nie nalicza od tych wypłat podatku dochodowego.
Do tutejszego organu podatkowego zwrócił się Pan z prośbą o jednoznaczną wykładnię, czy dokonywane wypłaty nadal podlegają zwolnieniu określonemu w przepisach art. 21 ust.1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, iż z dniem 1 stycznia 2005 r. zmieniło się brzmienie art. 21 ust 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i literalnie nie wymieniono w nim ekwiwalentu za pranie, zaś przychodem zwolnionym z opodatkowania stały się świadczenia rzeczowe wynikające z zasad BHP oraz ekwiwalenty za te świadczenia.

Zdaniem Pana ww. należności wypłacane pracownikom są nadal zwolnione z opodatkowania na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze zaistniały stan faktyczny i prawny stwierdza się, że powyższe stanowisko jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisami art.21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych / Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm./ wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Stosownie do treści art. 237 7 § 1 pkt 1 i 2 oraz § 2 i § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz.94 ze zm.) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:
1. jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
2. ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
   Pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Jednak pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego, pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny.
   

Ponadto w myśl art. 237 9 § 2 i § 3 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe oraz zapewnić odpowiednio ich pranie , konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie. Natomiast jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika.

Z powyższego wynika, że ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej oraz używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego przysługuje na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.Przepisy te są rangi ustawowej i określają jednocześnie zasady przyznawania przedmiotowych ekwiwalentów.

Zachodzą zatem obie przesłanki określone w art. 21 ust. 1 pkt 11 o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2005 r.

Reasumując należy stwierdzić, że w przypadku gdy firma Pana dokonuje, na rzecz swoich pracowników, wypłaty ekwiwalentów za pranie własnej odzieży roboczej w ramach wykonywania przez pracodawcę obowiązków wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy to świadczenia te są wolne od opodatkowania stosownie do zapisu art.21 ust.1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Ponadto w myśl przepisów art. 14b § 1 i § 2 ww. Ordynacji podatkowej nie jest dla Pana wiążąca, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Pana i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5 .

Zgodnie z art. 14a § 4 na powyższe postanowienie służy zażalenie, które zgodnie z przepisem art. 236 § 2 pkt 1 wnosi się w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego.

Zgodnie z przepisem art. 222, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, zażalenie to powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określić istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.