P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku, działając na podstawie art. 14a § 1-4 w związku z art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),postanawiawydać pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego spółce jawnej X, oceniając jej stanowisko odnośnie sposobu wystawienia faktury wewnętrznej, przedstawione we wniosku z dnia 07.06.2005 r. (data wpływu: 08.07.2005 r.) o udzielenie interpretacji, jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę. Spółka w styczniu 2005 r. wysłała na rzecz kontrahenta z Niemiec przedpłatę równą 20% wartości transakcji zakupu maszyny. W lutym 2005 r. Spółka otrzymała od tegoż kontrahenta fakturę (datowaną na styczeń 2005 r.), potwierdzającą otrzymanie zaliczki. W marcu 2005 r. Spółka otrzymała maszynę i fakturę dokumentującą jej sprzedaż. Jednak faktura ta zawiera pełną wartość transakcji - bez pomniejszenia o wartość otrzymanej przez niemieckiego kontrahenta w styczniu zaliczki. Tenże kontrahent z Niemiec poinformował Spółkę, iż fakturę na zaliczkę potraktował jako fakturę pro-forma i dlatego nie widzi konieczności do wystawienia faktury końcowej w kwocie różnicy pomiędzy wartością maszyny a wpłaconą zaliczką. Na podstawie otrzymanej od niemieckiego kontrahenta faktury, potwierdzającej przyjęcie przez niego zaliczki, Spółka wystawiła fakturę wewnętrzną i rozliczyła wynikający z niej podatek w deklaracji za styczeń 2005 r. (ujmując go zarówno po stronie podatku należnego, jak i naliczonego). Z kolei na podstawie otrzymanej faktury końcowej, wystawiła fakturę wewnętrzną, gdzie jako podstawę opodatkowania przyjęła kwotę wynikającą z tejże faktury końcowej pomniejszoną jednak o wartość zaliczki. Podatek należny i naliczony z tego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uwzględniony został w rozliczeniu za marzec 2005 r.

2. Przedmiot interpretacji. Czy faktura wewnętrzna, na której widnieje wartość faktury końcowej pomniejszona o wartość zaliczki, została przez Spółkę wystawiona prawidłowo?

3. Stanowisko Wnioskodawcy. Zdaniem Spółki faktura wewnętrzna została wystawiona prawidłowo. Ujęcie w niej całej kwoty, wynikającej w wystawionej przez niemieckiego kontrahenta faktury końcowej, spowodowałoby bowiem dwukrotne opodatkowanie zaliczki.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy. Zgodnie z art. 5 ust. 1 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zwane dalej: "WNT") za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Jak wynika z art. 20 ust. 5 tej ustawy w przypadku WNT obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Jednak w myśl ust. 7 tegoż artykułu w przypadku gdy przed tym terminem podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, potwierdzającą otrzymanie przez niego całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem WNT na terytorium kraju, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia tej faktury. Natomiast zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania w przypadku WNT jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. W myśl art. 106 ust. 7 w przypadku WNT wystawiane są faktury wewnętrzne.

Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, rozliczyła ona w styczniu 2005 r. podatek od wpłaconej zaliczki na poczet WNT zgodnie z dyspozycją przytoczonego art. 20 ust. 7 ustawy. Dlatego też skoro podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest w przypadku WNT kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić (zgodnie z wspomnianym art. 31 ust. 1 ustawy), to w przypadku faktury obejmującej całą kwotę transakcji, wystawionej przez niemieckiego kontrahenta w marcu 2005 r., Spółka obowiązana była przyjąć za podstawę opodatkowania jedynie różnicę pomiędzy wartością tejże faktury końcowej a kwotą opodatkowanej już wcześniej zaliczki. Stanowisko Wnioskodawcy jest więc prawidłowe. Stąd postanowiono, jak w sentencji.

Podstawą do rozpatrzenia wniosku był wyłącznie stan faktyczny zawarty w zapytaniu oraz stanowisko własne Strony. Załączniki do wniosku nie podlegały badaniu. Interpretacji niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanych przez niego zdarzeń. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).