P o s t a n o w i e n i e

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stwierdzam, ze stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 9.06.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych równowartości kursu prawa jazdy sfinansowanego przez pracodawcę swoim pracownikom, jest prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

W dniu 15.06.2005 r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek został uzupełniony w dniu 5.09.2005 r. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka zamierza zorganizować i sfinansować kurs prawa jazdy kategorii C i E niektórym swoim pracownikom. Chodzi tu o pracowników magazynowych, którym pracodawca powierzy dodatkowe obowiązki, do wykonania których takie prawo jazdy jest niezbędne. W sytuacji, gdy jest wysyłany duży transport towaru (TIR) na daleką odległość, oprócz kierowcy jedzie również magazynier. Pracownik ten miałby obowiązek zastąpić kierowcę w czasie gdy ten będzie zmęczony lub przekroczy limit czasu kierowania pojazdem. Ponadto Spółka zamierza osoby te, po zdobyciu przez nie odpowiedniego doświadczenia w kierowaniu pojazdami ciężarowymi, zatrudnić na stanowisku kierowców. Pracownicy ci obecnie posiadają prawo jazdy kategorii A.

Pytanie spółki brzmi: Czy poniesione przez spółkę jako pracodawcę koszty kursu prawa jazdy, będą dla pracownika przychodem ze stosunku pracy korzystającym ze zwolnienia , o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powyższego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Z powyższego przepisu wynika, że zwolniona jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami. Aktem normującym zasady podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika jest rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472). Przepisy rozporządzenia stosuje się do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne, zakładów pracy oraz organizatorów oświaty dorosłych prowadzących działalność w formach szkolnych i pozaszkolnych

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych rozumie się kształcenie w szkołach dla dorosłych i szkołach wyższych oraz kształcenie, dokształcanie, a także doskonalenie w formach pozaszkolnych. Zgodnie z § 8 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia podstawowymi formami kształcenia, dokształcania, a także doskonalenia w formach pozaszkolnych są: studia podyplomowe, kursy, seminaria.

W świetle § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych na podstawie skierowania zakładu pracy przysługuje, o ile umowa zawarta między nim i zakładem nie stanowi inaczej, zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu.Zwolnienie z opodatkowania będzie miało zastosowanie, jeżeli pracownik będzie podnosił kwalifikacje zawodowe na podstawie skierowania zakładu pracy, a pracodawca będzie zwracał koszty uczestnictwa. W treści art. 21 ust. 1 pkt 90 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o podnoszeniu kwalifikacji zawodowych i wykształceniu ogólnym pracownika. Według Małego Słownika Języka Polskiego Nowe Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2000 – zawód to zajęcie, w którym ktoś się wyspecjalizował i które wykonuje, czerpiąc środki utrzymania. W przedmiotowej sprawie można mówić o podnoszeniu kwalifikacji zawodowych pracownika pod warunkiem, że nabyte uprawnienia zostaną wykorzystane tylko w pracy zawodowej i będą ściśle związane z wykonywanym przez pracownika zajęciem.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego.