Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
PR415/09/05
Data
2005.07.29
Autor
Urząd Skarbowy w Wieliczce
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Przychody z działalności gospodarczej
Słowa kluczowe
działalność gospodarcza
podmioty powiązane
przychód
świadczenie nieodpłatne
umowa wzajemna
Pytanie podatnika
Jakie są skutki podatkowe zawartej umowy użyczenia?
POSTANOWIENIE Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieliczce, działając na podstawie art. 14a par. 1 oraz par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005 r.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.05.2005 w sprawie interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, uznaje stanowisko wyrażone we wniosku za prawidłowe. UZASADNIENIE Pani prowadzi działalność gospodarczą w Spółce jawnej ,,...”Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe w N. ul. .... Spółka ta zawarła umowę z kontrahentem włoskim, na podstawie której Spółka ,,...” otrzymała od kontrahenta włoskiego do nieodpłatnego używania urządzenie do spieniania poliuretanu. Spółka ,,...” przy pomocy tego urządzenia wytwarza piankę poliuretanową, której używa do wytwarzania urządzeń będących przedmiotem działalności podatnika. Jednocześnie, na mocy tejże umowy, oryginalne komponenty do wytwarzania pianki poliuretanowej nabywane są wyłącznie u kontrahenta włoskiego, który w cenie komponentów zawarł także koszty zużycia udostępnionej maszyny. Pytanie brzmi: Jakie są skutki podatkowe zawartej umowy użyczenia. OCENA STANOWISKA PYTAJĄCEGO: Z wyjaśnień podatnika wynika, że pomiędzy podmiotem krajowym a podmiotem zagranicznym istnieje współpraca gospodarcza a umowa zawarta między kontrahentami ma cechy umowy kooperacyjnej. W świetle unormowań K.C., korzystając z zasady swobody zawierania umów, podatnicy mają możliwość układania wzajemnych stosunków w sposób przynoszący jak największe korzyści dla obu stron. Dla rozważania ewentualnych skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych należy wziąć pod uwagę postanowienia art. 11, 14 i 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm.) Art. 11 w/w ustawy wymienia przychody ze świadczeń nieodpłatnych, których wartość pieniężną zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt. 4-ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Art. 14 ust. 2 pkt. 8 zalicza ten przychód do przychodu z działalności gospodarczej, jeśli nie jest otrzymany od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn.Art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje pojęcie związku gospodarczego podatnika zwanego ,,podmiotem krajowym” z podmiotem mającym siedzibę lub miejsce zamieszkania za granicą zwanym ,,podmiotem zagranicznym”. Związek taki występuje w sytuacji gdy podmioty te biorą udział pośrednio lub bezpośrednio w zarządzaniu lub kontroli podmiotem powiązanym lub posiadają udziały w ich kapitałach i jeżeli w wyniku tych powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niezależne. Z wyjaśnień podatnika wynika, że związki wymienione w art. 25 ustawy pomiędzy kontrahentami nie zachodzą. Konstrukcja umowy zawartej, w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej, z kontrahentem włoskim, (określona przez pytającego jako umowa nienazwana) wskazuje na rodzaj świadczeń wzajemnych, nie wyrażonych w konkretnym wymiarze pieniężnym, lecz będącym obecnie standardem w kontraktach handlowych z podmiotami krajowymi jak i zagranicznymi. Postanowień tych umów nie rozpatruje się pod kątem świadczeń nieodpłatnych, gdyż koszt zużycia maszyny wliczony jest do wartości nabywanych komponentów. Z tytułu takich umów nie ustala się przychodu z działalności gospodarczej i z tych względów stanowisko podatnika uważa się za właściwe. Powyższa interpretacja: – dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i traci swą moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących. – nie wiąże podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej. Na postanowienie niniejsze służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem tut. organu w terminie 7 dni od daty otrzymania.
|