Pismem z dnia 20.06.2005 r. (data wpływu 21.06.2005 r.) uzupełnionym w dniu 30.06.2005 r. (data wpływu 01.07.2005 r.) Pani X prowadząca działalność gospodarczą - zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych przez Urząd Pracy bezrobotnych oraz zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków pokrytych z wyżej wymienionych środków związanych z zakupami towarów i wynagrodzeniem pracowników zatrudnionych z listy Urzędu Pracy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż otrzymała Pani w 2005 roku ze środków Funduszu Pracy refundację wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych przez Urząd Pracy bezrobotnych.Refundacja została przyznana przez Powiatowy Urząd Pracy w Chorzowie zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 2 Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Wobec powyższego podatniczka zwróciła się w piśmie z dnia 20.06.2005r. z zapytaniem czy przyznana refundacja podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy wydatki pokryte z wyżej wymienionych środków na zakup towarów i wynagrodzenia pracowników zatrudnionych z listy Urzędu Pracy stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem podatniczki refundacja kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych przez Urząd Pracy bezrobotnych nie powinna zostać ujęta w pozostałych przychodach i nie powinien być odprowadzony od niej podatek dochodowy od osób fizycznych, natomiast wydatek na zakup towaru jak i na wynagrodzenia pracowników nie powinien zostać ujęty w kosztach uzyskania przychodu.

Stosownie do § 1 przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 kwietnia 2005 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 70 poz. 630) w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od niektórych dochodów (przychodów) zarządzono zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od przyznanych bezrobotnemu środków z Funduszu Pracy, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. b i c rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 31 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i trybu refundacji ze środków z Funduszu Gospodarki i Pracy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej i refundowania kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa oraz wymiaru dopuszczalnej pomocy (Dz. U. Nr 196, poz. 2018, stanowiących pomoc de minimis w rozumieniu art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy de minimis (Dz.Urz. WE L 10 z dnia 13.01.2001 r.) i udzielonych zgodnie z przepisami tego rozporządzenia.

W świetle powyższego refundacja pracodawcy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego ujęta w § 1 lit a Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracynie jest objęta zaniechaniem poboru podatku dochodowego do osób fizycznych zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 25 kwietnia 2005 r.

Zgodnie z dyspozycją art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 z późń. zm.) przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Treść wyżej wymienionego przepisu wskazuje, że otrzymane przysporzenie w postaci refundacji kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, natomiast środki otrzymane na zakup środków trwałych (w tym przypadku związanych z utworzeniem miejsca pracy nie stanowią źródła przychodu pod warunkiem spełnienia kryteriów związanych z uznaniem za środek trwały i dokonaniem w związku z tym odpisów amortyzacyjnych.

Odpisów tych dokonuje się gdy wartość środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500,00 zł., przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok i wykorzystywany przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W zakresie ponoszenia wydatków na zakupy towarów handlowych, wyposażenia, wynagrodzenie pracowników, realizowanych z otrzymanych środków na refundację kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych przez Urząd Pracy tutejszy organ stoi na stanowisku, że wydatki te będą stanowić koszty uzyskania przychodu, jeżeli będą wypełniać przesłanki zawarte w definicji kosztów uzyskania przychodów, określonej w art. 22 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z powyższego uregulowania, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów określonego wymaga łącznego spełnienia dwóch podstawowych przesłanek, które zakładają, że wydatek;- musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu, - nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ust. 1 ustawy wyżej wymienionej o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wydatki sfinansowane otrzymaną z Funduszu Pracy refundacją kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnego będą stanowić koszty uzyskania przychodu.

W oparciu o wyżej cytowany stan faktyczny i prawny, stwierdza się, że stanowisko podatniczki jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art.14a §1 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art. 14b§1 i §2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiążę natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w X (adres korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek zamiejscowy w Y) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.