POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie, po rozpatrzeniu wniosku, złożonego w tut. Urzędzie w dniu 27.06.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie - czy Spółka, będąc dystrybutorem dokonującym sprzedaży towarów i usług w imieniu i na rzecz zlecającego, jest zobowiązana do ewidencjonowania tej sprzedaży (na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) za pomocą kas fiskalnych, nie podziela poglądu Wnioskodawcy.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka podpisała z innym podmiotem umowę, dotyczącą sprzedaży produktów i usług tej firmy. Na podstawie zawartej umowy Spółka jest dystrybutorem zobowiązanym do rozprowadzania programu telewizyjnego. Dystrybutor zawiera z abonentami umowy, na podstawie których udostępniane są abonentom terminale, karty i anteny satelitarne. Spółka pobiera od abonentów opłaty aktywacyjne, opłaty z tytułu wydania nowej karty w przypadku kradzieży, zagubienia lub uszkodzenia karty kodowej, kaucje gwarancyjne na zabezpieczenie roszczeń podmiotu zlecającego i inne opłaty na podstawie pisemnego upoważnienia tej firmy.

Spółka otrzymuje od podmiotu zlecającego wynagrodzenie w postaci prowizji, na podstawie wystawianej przez Spółkę faktury VAT.

W związku z tym Spółka zwraca się z zapytaniem - czy dokonując sprzedaży na rzecz i w imieniu innego podmiotu dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jest zobowiązana do ewidencjonowania za pomocą kas fiskalnych obrotu dokonywanego w imieniu i na rzecz tego podmiotu, tj. do ewidencjonowania za pomocą kas fiskalnych opłat aktywacyjnych oraz kaucji gwarancyjnych pobieranych od abonentów.

Zdaniem Spółki jest ona obowiązana na podstawie art. 111 ustawy o VAT do ewidencjonowania przy pomocy kas rejestrujących tylko własnego obrotu na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej. Obrót dokonywany w imieniu i na rzecz podmiotu zlecającego nie jest obrotem Spółki, lecz obrotem tego podmiotu dokonywanym na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej.

Według Spółki to podmiot zlecający, gdyby był zobowiązany do prowadzenia obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za pomocą kas fiskalnych, winien postawić własne kasy fiskalne w punktach sprzedaży Spółki, a Dystrybutor prowadząc sprzedaż na podstawie opisanej umowy winien ewidencjonować obrót podmiotu zlecającego na jego kasach fiskalnych.

W ocenie Spółki, prowizja wypłacana przez zlecającego stanowi obrót dokonywany pomiędzy przedsiębiorstwami, więc na podstawie art. 111 ustawy o VAT nie musi on być ewidencjonowany za pomocą kas fiskalnych.

Zatem, zdaniem Spółki, zarówno obrót dokonywany przez Spółkę na rzecz podmiotu zlecającego jak i obrót dokonywany w imieniu i na rzecz tego podmiotu nie musi być ewidencjonowany za pomocą kas fiskalnych.

Tut. Organ nie podziela stanowiska Strony, że w przypadku dokonywania sprzedaży na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej w imieniu i na rzecz innego podmiotu, Strona nie jest obowiązana do ewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kas fiskalnych.

Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 9 cyt. ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunki ich stosowania przez podatników, uwzględniając:

1. potrzebę zabezpieczenia zaewidencjonowanych danych;
2. konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie;
3. optymalne, również dla danego typu obrotu, rozwiązania techniczne dotyczące konstrukcji kas.
   
   

W myśl art. 165 ww. ustawy do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7 i 9 zachowują moc przepisy dotychczasowe wydane na podstawie art. 29 ust. 3 i 4 ustawy wymienionej w art. 175, tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.).

Stosownie do § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.), podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiągniętego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Zatem dokonując sprzedaży na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zarówno we własnym imieniu jak i na rzecz i w imieniu podmiotu zlecającego, Spółka, o ile ciąży na niej obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, powinna ewidencjonować za jej pomocą pełną wartość sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych.

Nie dotyczy to, jak Strona słusznie zauważyła, sprzedaży na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą; w przedmiotowym przypadku - usług świadczonych na rzecz podmiotu zlecającego.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy podstawę opodatkowania czynności wynikających z umowy pośrednictwa stanowi kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonane usługi, pomniejszona o kwotę podatku. Sprzedaż prowadzona na rzecz lub w imieniu innego podmiotu jest obrotem podmiotu zlecającego - to on powinien zaewidencjonować tę sprzedaż w swoim rejestrze dostaw i wykazać w swojej deklaracji VAT-7.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta; wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Stosownie do art. 222 ustawy Ordynacja podatkowa, zażalenie na postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie oraz powinno zawierać znaki opłaty skarbowej (o wartości 5,00 zł od pisma i o wartości 0,50 zł od każdego załącznika).