P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21.04.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

We wniosku skierowano zapytanie odnośnie zaliczania do kosztów uzyskania przychodu ponoszonych wydatków związanych z używaniem samochodu do działalności gospodarczej.
Samochód ciężarowy stanowi współwłasność małżonków. Żona prowadzi działalność i od 2004 r. samochód jest ujęty w ewidencji środków trwałych.Mąż rozpoczął działalność gospodarczą w 2005 r. i również wymieniony samochód ma zamiar wykorzystywać do swojej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków chyba, że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.
Majątkowa wspólność małżeńska jest jednym z rodzajów współwłasności łącznej, co oznacza, iż nie jest możliwe wyodrębnienie z niej udziału każdego z małżonków, czy to w formie procentowej czy też ułamkowej. Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Jeżeli zatem małżonkowie wykorzystują w działalności wspólny samochód zarówno mąż jak i żona mogą w ciężar kosztów zaliczać odpisy amortyzacyjne naliczone zgodnie z w/w przepisami od 50% jego wartości.Podstawę takiej decyzji stanowić będzie w/w przepis art. 22g ust. 11 ustawy.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.