P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8 poz. 60 ze zmian.) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 10.05.2005 r. (data wpływu do urzędu 13.05.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 13.05.2005r. spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego Spółka jest pośrednikiem w dostawie energii elektrycznej, którą nabywa z różnych źródeł, m.in. od innych pośredników, czy bezpośrednio od dostawców energii elektrycznej. Zakład wystawia faktury za dostarczoną energię elektryczną i usługi przesyłowe z odroczonym terminem płatności. Faktury wynikające z odczytów liczników dokonywanych w ostatnich dniach miesiąca mają termin płatności w następnym miesiącu. Zgodnie z art.12 ust. 3d ustawy z dnia 15.02.1992r. ( Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz.654 ze zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody należne z tytułu dostawy energii elektrycznej są deklarowane w rozliczeniu podatku dochodowego za miesiąc, w którym przypada termin płatności wynikający z faktury. Firma nabywa usługi przesyłowe i energię elektryczną zawierając dwustronne umowy. Każda umowa zawarta jest na innych warunkach; inna jest cena jednostkowa nabytej energii, inny jest też podział na część stałą i zmienną usługi przesyłowej.

Zdaniem Spółki zasada współmierności przychodów i kosztów w obliczaniu podstawy opodatkowania ma zastosowanie jedynie w zakresie kosztów zmiennych tzn. zależnych od ilości sprzedanej energii, do których zalicza się : - nabytą energię elektryczną do odsprzedaży odbiorcom, - nabyta energię elektryczną na pokrycie różnicy bilansowej, - nabytą część zmienną usług przesyłowych, - nabytą część zmienną usług tranzytowych

Spółka uznaje koszty zmienne za koszty uzyskania przychodów w takiej części, jaka wynika z relacji wartości sprzedanej energii elektrycznej i usług przesyłowych z terminem płatności w danym okresie do całości wartości sprzedanej energii i usług przesyłowych w tym samym okresie. Natomiast koszty stałe, których nie da się przypisać do wartości sprzedanej energii elektrycznej, są uznawane dla celów podatkowych jako koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, tak jak koszty zarządu, czy koszty sprzedaży.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. , Nr 54, poz. 654 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem zaś jest, z pewnym zastrzeżeniami , nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Z powyższych unormowań wynika, że dochód w danym roku podatkowym stanowi różnicę między sumą osiągniętych przychodów a sumą kosztów ich uzyskania , które wystąpiły w tym roku. Oznacza to, że między przychodami a kosztami podatkowymi, w określonym przedziale czasowym , powinna zachodzić odpowiednia symetria.

Wprowadzając zmiany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dniem 01.01.2004r. ustawodawca sprecyzował moment powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą uzależniając ten moment od rodzaju czynności prawnej, z której dany przychód powstaje. I tak zgodnie z obecnie obowiązującym przepisem art. 12 ust. 3d ustawy z dnia 15.02.1992r. , w przypadku rozliczeń z tytułu: - dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub gazu przewodowego,- świadczenia usług telekomunikacyjnych, radiokomunikacyjnych, z wyjątkiem usług opłacanych za pomocą żetonów ( monet ) lub kart, w tym telefonicznych,- usług rozprowadzania wody, gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów za datę powstania przychodu należnego uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin nie jest określony, ostatni dzień miesiąca, w którym wystawiono fakturę.

Z kolei ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi , iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Odwołując się do powołanego wyżej art. 7 w/w ustawy można sformułować generalną zasadę, zgodnie z którą w danym roku podatkowym są potrącane jedynie koszty poniesione , wiążące się z przychodami tego roku.

Jak wynika z powyższego przepisu kosztem uzyskania przychodów są wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czy związane z funkcjonowaniem firmy. Przy czym koszty, których nie można bezpośrednio lub pośrednio powiązać z uzyskanym przychodem, podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia.

W celu zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów - ustawodawca w art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymienia trzy sytuacje umożliwiające potrącanie kosztów w roku podatkowym, którego dotyczą. W myśl tego przepisu w roku podatkowym potrąca się: - koszty poniesione w danym roku i wiążące się z przychodem tego roku,- koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego. Są to tzw. wydatki poniesione „ z góry „ - odnoszące się do okresów przyszłych i nie wiążące się z przychodami roku ich poniesienia. Odliczenie tych wydatków jest możliwe w roku podatkowym , w którym podatnik uzyskał przychód.- oraz koszty określone co do rodzaju i kwoty , które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego. Koszty takie , aby mogły być potrącalne, muszą być zarachowane.

Powyższe zasady mają również zastosowanie przy ustalaniu zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy, co zostało potwierdzone w piśmie Ministra Finansów z dnia 12.03.2004r., nr PB3/BM6-2292/GM-060-8/04, z którego wynika , iż aczkolwiek rozliczenie kosztów i przychodów oraz ustalenie dochodu odnosi się do roku podatkowego, to jednak należy mieć na uwadze przepis art. 25 ust. 1 ustawy zgodnie, z którym podatnik m.in. powinien co miesiąc: 1.składać deklaracje o wysokości dochodu (straty) osiągniętego od początku roku, oraz2. wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a suma zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Niezależnie więc od konieczności przyporządkowania przychodów i kosztów do właściwego roku podatkowego, oznacza to również obowiązek przyporządkowania przychodów, a w konsekwencji i kosztów do odpowiedniego miesiąca roku podatkowego. Z dniem 1.01.2004r. – przepis art. 12 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że w przypadku dostaw energii elektrycznej za datę powstania przychodu należnego uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin ten nie jest określony, ostatni dzień miesiąca w którym wystawiono fakturę.

Natomiast nie zmieniły się w tym zakresie przepisy regulujące moment zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego , w zakresie prawidłowego przyporządkowania kosztów podatkowych z konkretnym przychodem z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, a tym samym do ustalenia dochodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych mają zastosowanie przepisy art. 15 ust. 1 i 4 w związku z art. 12 ust. 3d pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem poniesione wydatki, które można powiązać z przychodami należnymi podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie osiągnięcia przychodu czyli momentem, w którym należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty zakupu energii elektrycznej, podlegającej dalszej odsprzedaży, jest moment wykazania dla celów podatkowych przychodu należnego z tytułu sprzedaży tej energii. Natomiast wydatki, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskanym przychodem będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów z chwilą poniesienia.

Wprawdzie powołany wyżej przepis art. 15 ust. 4 ustawy literalnie nie odnosi się do podziału kosztów na stałe i zmienne, to jednak tok rozumowania Spółki w świetle tego przepisu można uznać za prawidłowy. Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiąże organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.