P O S T A N O W I E NI E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8 poz. 60 z poźn. zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 17 maja 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii uznania za przychód odszkodowania wypłaconego na rzecz zakładu naprawczego tytułem szkody powstałej na skutek kolizji drogowej w ramach polisy obowiązkowego ubezpieczenia OC jej sprawcy jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 18 maja 2005 r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego w wyniku kolizji drogowej został uszkodzony samochód, będący własnością podatnika, który nie był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem AC. Kierowca tego samochodu nie był sprawcą kolizji. Szkoda pokryta została więc z ubezpieczenia OC sprawcy kolizji. Spółka, jako zleceniodawca naprawy pojazdu, otrzymała z zakładu naprawczego faktury dokumentujące wykonanie zleconej przez siebie usługi remontowej (faktury wystawione na podatnika). Koszt naprawy ww. samochodu został rozliczony systemem bezgotówkowym (zakład ubezpieczeniowy odszkodowanie w kwocie brutto, tj. łącznie z podatkiem VAT, przelał bezpośrednio na konto zakładu naprawczego).

W związku z powyższym podatnik zwrócił się o wyjaśnienie,„czy w związku z tym, że samochód podatnika nie był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem AC i poniesiony koszt związany z naprawą samochodu nie stanowi kosztu uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (a tym samym Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego), wypłacone na rachunek zakładu naprawczego odszkodowanie stanowi przychód podatkowy dla Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, czy też nie zalicza się do przychodów podatkowych na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a cyt. ustawy...

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie podatnik twierdzi, że wypłacone na rachunek zakładu naprawczego przez firmę ubezpieczeniową odszkodowanie, jako zwrócone koszty nie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie jest zaliczane do przychodów podatkowych zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oceniając przedstawione przez podatnika stanowisko w sprawie stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowy od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r., nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszt uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeśli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Z treści tego przepisu wynika jednoznacznie, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów napraw powypadkowych samochodów jest uzależnione od zawarcia umowy ubezpieczenia dobrowolnego. Odrębną kwestię stanowi zakwalifikowanie do przychodów odszkodowania wypłaconego na rzecz zakładu naprawczego tytułem szkody powstałej w związku z ruchem posiadanego pojazdu w ramach zawartej przez sprawcę wypadku umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC. W tym przypadku dla rozstrzygnięcia sprawy nie ma znaczenia fakt posiadania bądź nie posiadania przez poszkodowanego ubezpieczenia dobrowolnego.

Charakter tego świadczenia wynika z art. 822 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 124 z 2003 r., poz. 1152 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, że przez umowę ubezpieczenia o odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Świadczenie ubezpieczyciela obejmuje zapłatę sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody, co wynika z art. 805 Kodeksu cywilnego. Odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie sumy gwarancyjnej.

Jak z powyższego wynika, odszkodowanie na rzecz zakładu naprawczego zostało wypłacone tytułem poniesionej szkody, a nie tytułem zwrotu kosztów naprawy pojazdu. W analizowanym przypadku koszty naprawy pojazdu stanowiły jedynie podstawę ustalenia wysokości odszkodowania.

Reasumując, odszkodowanie to nie podlega wyłączeniu z przychodów jako zwrócony inny wydatek nie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 12 ust.4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten mówi o zwrocie wydatków wskazanych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wypłacone na rachunek zakładu naprawczego odszkodowanie stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak z powyższego wynika, stanowisko jednostki w rozstrzyganej kwestii jest nieprawidłowe.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.