POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. Nr 8 z 2005 r. poz. 60), Prezydent Miasta G. stwierdza że stanowisko XXXXX S.A. przedstawione we wniosku ...........................z dnia ...............r. który wpłynął do tutejszego organu podatkowego w dniu ........................r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej prawidłowości opodatkowania podatkiem od nieruchomości budowli stanowiącej własność Spółki, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu ..............................r. do Prezydenta Miasta G. wpłynął wniosek ...............................o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości uregulowanego w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych.

Zgodnie z przepisem art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego XXXXX S.A. jest właścicielem położonej na terenie G. kanalizacji teletechnicznej i przewodów światłowodowych znajdujących się w tej kanalizacji. Przedmiotowa kanalizacja, na którą składa się zespół studzienek i łączących je rur poziomych, zaewidencjonowana jest przez Spółkę łącznie z wartością przewodów telekomunikacyjnych jako jeden środek trwały

W dniu .............r., wypełniając obowiązek wynikający z art. 6 ust. 9 pkt. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, Spółka złożyła deklarację na podatek od nieruchomości podając w podstawie opodatkowania wartość budowli stanowiącej wartość przedmiotowej kanalizacji razem z przewodami.

W ocenie Podatnika za budowlę będącą przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości należy uznać posiadaną przez Spółkę kanalizację teletechniczną, natomiast przewody światłowodowe nie mieszczą się w definicji budowli zawartej w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Nie mogą być zatem uznane za obiekty budowlane ani urządzenia budowlane o których mowa w prawie budowlanym, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Argumentując powyższe stanowisko Spółka wskazała na istnienie trwałego związku z gruntem tylko kanalizacji teletechnicznej będącej budowlą, podczas gdy przewody telekomunikacyjne umieszczone w kanalizacji teletechnicznej stanowiąc odrębne od kanalizacji elementy sieci telekomunikacyjnej, mogą być w każdej chwili z niej usunięte a w to miejsce umieszczone inne przewody o innym charakterze. W ocenie Spółki różnorodność przeznaczenia kanalizacji stanowiącej sieć uzbrojenia terenu, zależnie od celów jakim ma służyć (do odprowadzania wody, ścieków czy też jako osłona przewodów) potwierdza możliwość umieszczenia przewodów telekomunikacyjnych w kanalizacji mającej inne pierwotne przeznaczenie np. w kanalizacji ściekowej lub wodnej. Jest to dodatkowy argument przemawiający za tym, że niezależnie od tego czy przewody znajdują się w budynku, w kanalizacji teletechnicznej czy innej kanalizacji nie stanowią one budowli lub jej części podlegającej opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

W ocenie tut. organu podatkowego, przedstawiony przez Spółkę sposób opodatkowania budowli, na którą składa się kanalizacja teletechniczna wraz z przewodami i osprzętem był właściwy pod rządami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w wersji obowiązującej do końca 2002 r., w której to ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „budowla". Z tego powodu przyjęte z języka potocznego rozumienie ww. pojęcia potwierdza stanowisko Spółki, że budowlą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości był sam obiekt czyli kanalizacja teletechniczna, a nie urządzenia, które są z nim związane. Brak trwałości związania z samym obiektem eliminował możliwość uznania urządzenia jakim jest kabel za element składowy tej budowli.

Zasady opodatkowania budowli podatkiem od nieruchomości zmieniły się wraz z wejściem w życie, począwszy od 01.01.2003 r., zmian przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 200 z 2002 r. poz. 1683). Przepis art. 1 a ust. 1 pkt. 2 ww. ustawy zawiera definicję budowli którą jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Wyraźne odesłanie do rozumienia pojęcia budowli w przepisach prawa budowlanego skutkuje tym, że przy rozstrzyganiu problemów z zakwalifikowaniem obiektu budowlanego jako budowli, należy każdorazowo odnosić się do tychże przepisów. Budowlami są niewątpliwie obiekty wymienione w art. 3 pkt. 3 ustawy Prawo, przy czym nie jest to definicja zamknięta ani wyczerpująca pełnego zakresu obiektów budowlanych, które należy uznać za budowle. Opodatkowaniu podlegają nie tylko same budowle, ale również urządzenia budowlane związane z obiektem budowlanym. Pojęcie to jest bliżej określone w art. 3 pkt. 9 prawa budowlanego i obejmuje urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym oczyszczania i gromadzenia ścieków, przejazdy; ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki. Powyższa regulacja upoważnia do rozumienia budowli w „szerszym znaczeniu" obejmującym nie tylko budowlę jako jeden z rodzajów obiektów budowlanych w rozumieniu prawa budowlanego, ale i instalacje umożliwiające jej użytkowanie. Oznacza to, że urządzenia związane z funkcjonowaniem budowli są elementem składowym budowli jako przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

W rozpatrywanym przypadku kanalizacja teletechniczna wraz z przewodami światłowodowymi stanowi sieć telekomunikacyjną wymienioną w art. 3 ustawy prawo budowlane jako przykład budowli będących sieciami technicznymi.

Sposób ustalenia podstawy opodatkowania ww. budowli wynika wprost z przepisu art. 4 ust. 1 pkt. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych który stanowi, iż podstawę opodatkowania dla budowli lub ich części stanowi wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne. Wartość kanalizacji wraz z przewodami winna być ustalona przez Spółkę w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulujących amortyzację środków trwałych. Załącznik nr 1 do wymienionej ustawy zawiera wykaz stawek amortyzacyjnych właściwych dla środków trwałych pogrupowanych w oparciu o symbol Klasyfikacji Środków Trwałych. Linie (sieci) telekomunikacyjne, na które składają się przewody jak i kanalizacja, zawarte są pod nazwą obiekty inżynierii lądowej i wodnej (grupa 2) i sklasyfikowane w podgrupie 21, są zatem środkiem trwałym, którego wartość winna być określona zgodnie z przepisami regulującymi amortyzację. Jeżeli zatem na potrzeby amortyzacji (która jest kosztem uzyskania przychodu), Spółka dokonała wyceny środka trwałego w postaci kanalizacji i kabla, to ta sama wartość winna być wykazana w deklaracji na podatek od nieruchomości jako podstawa opodatkowania budowli.

Zgodnie z art. 14 b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez XXXXX S.A. oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu j ej zmiany lub uchylenia.

Pouczenie

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, za pośrednictwem Prezydenta Miasta G., w terminie 7 dni od daty doręczenia rozstrzygnięcia

Zażalenie podlega opłacie skarbowej