POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60) w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, na wniosek Strony z dnia 05.01.2005 r. (data wpływu 06.01.2005 r.) dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych

postanawia
uznać stanowisko Spółki przedstawione w/w piśmie za prawidłowe.

Uzasadnienie

Spółka zwróciła się z zapytaniem dotyczącym możliwości oraz okresu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty w środkach obrotowych spowodowanych kradzieżą towaru, która to kradzież została odpowiednio udokumentowana a podejrzenie popełnienia przestępstwa zgłoszone zostało w Komisariacie Policji. Według Spółki opisaną stratę należy uznać za koszt uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w miesiącu, w którym ta kradzież nastąpiła i została zgłoszona na policję.Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym w zapytaniu spółka prowadzi działalność handlową, towary są odbierane bezpośrednio przez kupujących ich transportem lub dostarczane transportem spółki. W omawianym przypadku towar został dostarczony przez podatnika, a następnie w czasie rozładunku nastąpiła kradzież towaru. Z załączonych dokumentów wynika iż sporządzono zestawienie skradzionych towarów (masło, ser), notatkę związaną z kradzieżą oraz dokonano zgłoszenia kradzieży w Komisariacie Policji. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 54 poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Tym samym kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu. Za koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów należy uważać wydatki, które pozostają w związku przyczynowo - skutkowym ze źródlem przychodów. Biorąc pod uwagę stan faktyczny, tzn. brak zaniedbań ze strony podatnika, prawidłowe udokumentowanie kradzieży, należy stwierdzić iż strata w środkach obrotowych będzie stanowić koszt uzyskania przychodów. Ponieważ kradzież dotyczyła towarów spożywczych o krótkiej dacie przydatności do spożycia a odzyskanie ich wiązałoby się z koniecznością dokonania ich zniszczenia, to strata w środkach obrotowych winna stanowić koszt uzyskania przychodu w listopadzie 2004 r. tj. w miesiącu w którym dokonano kradzieży, prawidłowo ją udokumentowano i dokonano zgłoszenia na policję.
Wobec powyższego, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia niniejszego postanowienia, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Natomiast, na podstawie art. 14b § 2 cyt. ustawy, interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, stosownie do art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia, stosownie do art. 222 w związku z art. 239 cyt. wyżej ustawy. Zażalenie podlega opłacie skarbowej uiszczanej w postaci znaków opłaty skarbowej, która wynosi 5 zł od podania (50 gr każdy załącznik).