Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w związku z obowiązkiem wyrażonym w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) po zapoznaniu się z treścią wyjaśnienia zawartego w piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa – Ursynów nr 1438/443/262/04/2005/AP, zmieniając przedmiotową interpretację stwierdza, co następuje:

Strona zajmuje się produkcją programów telewizyjnych, których głównym odbiorca jest telewizja XX i wykonywane usługi klasyfikuje do grupowania 92.20.12 „Usługi telewizji”.

W przedstawionej sprawie nie będzie miał zastosowania powołany przez organ I instancji art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm) tylko art. 41 ust. 2 w/w ustawy.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 % z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w poz. 155 załącznika nr 3 symbol PKWiU ex 92,2 wymieniono usługi radia i telewizji, inne niż określone w poz. 12 zał. Nr 4, z wyłączeniem:1.Usług związanych z taśmami wideo oraz wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi2.Działalności agencji informacyjnych.

Wprawdzie wykonywane przez Stronę usługi zaliczają się do grupowania 92.20.12 „Usługi telewizji”, to właściwą stawką będzie stawka 7 % podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, że produkcja programów telewizyjnych odbywa się poza studiem telewizyjnym i dokonywana jest przez producenta zewnętrznego.

Podkreślić należy, że zwolnienie przysługuje tylko w odniesieniu do usług publicznej telewizji realizowanych w studiach telewizyjnych wykonywanych przez nadawcę programu (telewizję) dla własnych potrzeb.