Stan faktyczny

Jak wynika z wniosku w ramach zawartej umowy o pracę Spółka zatrudniała pracownika na kontrakcie realizowanym w Niemczech. Pracownikowi było wypłacane w Niemczech wynagrodzenie walutowe netto, od którego to wynagrodzenia firma odprowadzała podatek do niemieckiego organu podatkowego.

Pracownikowi nie było w Polsce wypłacane żadne wynagrodzenie w PLN, natomiast pracownik dokonywał rocznego rozliczenia podatkowego w Niemczech. W Polsce pracownik dokonywał rocznego rozliczenia podatkowego metodą wyłączenia z progresją od osiągniętych dochodów w kraju.

Obecnie Spółka decyzją sądu została zobligowana do wypłaty dodatkowego wynagrodzenia walutowego za przepracowane godziny nadliczbowe w okresie zatrudnienia pracownika na kontrakcie.

Zapytanie i stanowisko podatnika

Zapytanie podatnika, z którym wystąpił do Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego dotyczy kwestii:

1. Czy od wypłaconego w Polsce wynagrodzenia w Euro w przeliczeniu na PLN, ustalonego decyzją sądu, należy potrącić podatek wg stawek podatkowych obowiązujących w Polsce w 2005 r., pomniejszając podstawę opodatkowania o diety z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu jakie obowiązują w 2005 r.?
2. Czy wypłacić wynagrodzenie wg zasad określonych powyżej, jednak nie uwzględniając kosztów uzyskania przychodu i diet, gdyż wynagrodzenie odnosi się do lat ubiegłych, zaś koszty i diety zostały pracownikowi uwzględnione w wypłaconym wynagrodzeniu podstawowym?
3. Czy wypłacać wynagrodzenie zasądzone wyrokiem sądu, pomniejszając podstawę opodatkowania o koszty uzyskania przychodu jakie obowiązują w 2005 r.?

Zdaniem Spółki należy postąpić jak w pkt 3, gdyż czynności podlegające opodatkowaniu dokonywane są w Polsce.

Ocena prawna stanu faktycznego

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz zapytania Spółki, Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (u. p. d. o. f) (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaje dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Punktem wyjścia do niniejszej interpretacji winna być analiza art. 15 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z dnia 20 stycznia 2005 r.).

Przepis ten stanowi, iż:

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:
a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
b) wynagrodzenie jest wypłacane przezpracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
c) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Biorąc pod uwagę uregulowania art. 15 umowy z Niemcami oraz pierwszeństwo postanowień ratyfikowanych umów międzynarodowych nad prawem krajowym, to o ile nie zachodzą przesłanki z art. 15 ust. 2 pkt a-c umowy z Niemcami należy stwierdzić, iż podatek od zasądzonego wynagrodzenia za godziny nadliczbowe pracownika przebywającego na kontrakcie, winien być pobrany i odprowadzony do tamtejszego odpowiednika urzędu skarbowego.

Przychody za godziny nadliczbowe należy pomniejszyć o zryczałtowane koszty uzyskania przychodu obowiązujące w 2005 r., określone w art. 22 ust. 2 u. p. d. o. f.