Postanowienie

Działając na podstawie art. 217 w związku z art. 14a §4 i art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki w kwestii zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków udokumentowanych biletami parkingowymi, opisane w piśmie z dnia 3 grudnia 2004 r. jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 3 grudnia 2004 r. Spółka zwróciła się z wnioskiem do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu o interpretację przepisów ustaw - o podatku od towarów i usług oraz o podatku dochodowym od osób prawnych. Niniejsze postanowienie stanowi interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”, w związku z pierwszym z zadanych pytań.

Przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny jest następujący:

Pracownicy Spółki podczas podróży służbowych, które odbywane są samochodami należącymi do Spółki, muszą ponosić drobne wydatki związane z zakupem biletów parkingowych w innych miejscowościach, a uzyskanie faktury VAT jest niemożliwe, na przykład z uwagi na porę dnia lub brak możliwości zidentyfikowania sprzedawcy.Spółka zwraca się z pytaniem czy tak udokumentowany wydatek może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem Spółki, jeżeli dokument źródłowy zostanie właściwie opisany jako korespondujący z charakterem Jej działalności, to wynikający z niego wydatek może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu po przeanalizowaniu stanu faktycznego w sprawie przedstawia następujące stanowisko:

Zasady ustalania należności, przysługującej pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej odbywanej na obszarze kraju, zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990) - zwanym dalej „rozporządzeniem”.

Przepisy rozporządzenia stosuje się również do innych niż wymienieni w jego tytule pracodawców, którzy w układach zbiorowych pracy, regulaminie wynagradzania lub umowie o pracę nie zawarli postanowień dotyczących wypłacania należności z tytułu podróży służbowych. Zgodnie z postanowieniami § 3 tego rozporządzenia, z tytułu podróży służbowej pracownikowi poza dietami przysługuje zwrot kosztów:

• przejazdów,
• noclegów,
• dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
• innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę, odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Rozporządzenie nie wymienia, o jakie wydatki chodzi, jak również nie ogranicza ich wysokości, pozostawiając to pracodawcy. To pracodawca decyduje więc o zwrocie innych wydatków, faktycznie poniesionych przez pracownika odbywającego podróż służbową. Wydatkami takimi mogą być opłaty za parking, z zasady dokumentowane biletami parkingowymi. Zatem, wydatek taki zwrócony pracownikowi, jeżeli jego poniesienie uzasadnione jest potrzebami realizacji zadania zleconego pracownikowi, podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, z uwzględnieniem zasady określonej w art. 15 ust. 1 ustawy, w myśl której kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.br>br>

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.br>br>

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji.Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Spółki, jest ona natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.br>br>

Stosownie do postanowień art. 14a §4, oraz art. 236 §2 i art. 223 §1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.br>br>

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86,poz. 960 ze zm.), podania i załączniki do podań składane w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej podlegają opłacie skarbowej. Szczegółowy wykaz opłaty skarbowej zawiera załącznik do wyżej wymienionej ustawy. Zgodnie z poz. 1 części I tego załącznika, opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł, natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50 gr.